Radyo ve televizyon üst kurulu çocuklardan Televizyona Mektup

 
 
Betül AKMAN 
5/C Sınıfı
Öğretmen Mediha Mehmet Tetikol İ.Ö.O. - TEKİRDAĞ 

---

Sayın Büyüklerim, 
Sizlerin dikkatini önemli bir konuya çekmek istiyorum. Bu konu dizilerin toplum 
üzerindeki olumlu ve olumsuz etkileridir. Toplumumuzu gelecekte temsil edecek çocukların 
programlar tarafından yanlış yönlendirilmesini göze alamayız. 
Yapılan araştırmalarda dizilerin ve sinema filmlerinin insan üstünde ne kadar büyük bir 
etki oluşturduğunu biliyoruz. Görüyorum ki bazı programlarda kavga ve ahlaksız davranışlar 
ön planda. Böyle programlar gelişim çağında olan çocukları etkileyip ruh sağlıklarının 
bozulmasına sebebiyet verebilir. Fakat bu demek değildir ki yayınlanan her program olumsuz 
örnek oluşturur. Ülkemizi tanıdan programlar yeni yetişen neslin ülkemiz hakkında daha fazla 
bilgi sahibi olmasını sağlar; çocuğun büyüyüp ergen olduğunda topluma daha yararlı birey 
olmasına katkıda bulunur. Yarışma programları pratik zekamızı geliştirip genel kültürümüzü 
arttırabilir. 
Sevgili yöneticiler ve dini yapımcıları; 
Sizlere yayınlarınız hakkındaki görüşlerimi kısaca özetledim. Programlarınızın eğitim 
öğretime dayalı olmasına ve sağlıklı kişiliği desteklemesine özen gösteriniz. Ülkemiz daha 
gelişmiş ve ahlaki değerlerinizi kaybetmemiş olması için yayınlarınızın olumsuz örnek 
içermemesine dikkat ederseniz sevinirim.
Saygı ve sevgilerimle… 
Neslihan BOZKURT 
5/B Sınıfı
Fatih Sultan Mehmet İ.Ö.O. - EDİRNE 

---

SEVGİLİ TELEVİZYON, 
Her şey senin bozulup tamirciye gitmenle başladı. Sen gittikten sonra evde büyük bir 
karmaşa yaşandı. Sanki evimizden bir cenaze çıkmış gibi hepimiz suspus olduk ne 
yapacağımızı bilemedik. Sudan çıkmış balığa döndük. Meğer sen bizim için ne kadar da 
önemliymişsin. Sana duyduğum ihtiyaç, seninle ilgili duygularımı yeniden gözden geçirmeme 
neden oldu. 
Senin yokluğundan en çok etkilenen kardeşim Bilge oldu. O, her sabah kahvaltısını 
yaparken senin TRT ÇOCUK programını izlerdi. Seni izlerken bazen kendini öyle kaptırır ki 
etrafındaki her şeyi unutur, adeta başka bir dünyaya giderdi. Özlerini hiç kıpırdatmaz, ağzı hafif 
açık durup, izlediklerini neredeyse yaşardı ve biz bunu onun yüz ifadesinden anlardık. 
Ya anneanneme ne demeli? Yemeği pişirirken izlediği programların, onun en yakın 
arkadaşı olmuştu. Kimi zaman sana çok dalınca, yemeklerin ocakta yanması söz konusu olurdu. 
Kimi zaman gözleri yaşarır senin yüzünden, acı çeken insanların durumunu yaşar, kimi zaman 
onlarla kahkahalar atardı senin sayende. 
Gelelim dedemi; O, haber programlarını ve hava durumunun saatini hiç kaçırmaz, yarım 
saat arayla aynı haberlerini izlemekten sıkılmazdı. Hele hava durumu bilgilerin onun için çok 
önemliydi. O anda odadan ayrılacak olsa, oturanların hava durumunu kaçırmamaları için ikaz 
ederdi. 
Annem ise odaya girince “Bu akşam film var mı? Varsa beni uyarın derdi.” Hatta filmin 
başladıysa hep aynı soruyu sorardı: 
- Yeni mi başladı? 
Babam belgeselleri ve teknolojideki gelişmeler ile ilgili programlarını hiç kaçırmazdı 
“Ya gördün mü? Neler yapıyor insanoğlu?” diye yorumlarını belirtildi. 
Galiba artık sıra bana geldi. Benim için sen çok önemlisin. Bana uygun programlarını 
izlerken çok güzel şeyler öğreniyorum, bunları ödevimde kullanıyorum. Bazen ders sonlarında 
senin güzel dizilerini izlemek benim için bir zevk oluyor, benim rahatlamamı sağlıyordu. Tabii 
küçük kardeşim Bilge’den ve büyüklerimden bana fırsat kalırsa. Bunu fark eden babam bizim 
bazı programlarını izlememizin uygun olacağını, büyüklerin seyrettiklerinin bize uygun 
olmadığını söyleyerek odamıza senden bir tane daha almaya karar erdi. Ben ve Bilge bunu 
duyunca sevinçten havalara uçtuk. Artık odamızda bize ait senin bir kardeşin olacak. Şüphen 
olmasın onu da en az senin kadar seveceğiz. 
Sevgili televizyon; sen insanların birbiriyle iletişimini sağlayan eğlendirici, 
bilgilendirici bir aletsin. Fakat öyle bir aletsin ki yokluğunla hayatımızı zindana çeviriyorsun. 
Ancak seni çok sevmeme rağmen çok izlediğimde bana zarar verebileceğini de biliyorum. Onun 
için uygun zamanda ve yeterince izlemem gerektiğini biliyor ve ona göre hareket etmeye 
çalışıyorum. Dilerim diğer çocuklar da benim gibi düşünür ve senden zarar görmezler.
Bir daha bozulmamanı dileğiyle sevgilerimi sunuyorum.
17.03.2009