Reja: kirish bob. XVI-XVIII asrlarda o`zbek xonliklarining xalqaro munosabatlardagi o`rni

I.2. O`zbek xonliklari va Osiyo mamlakatlari o`rtasidagi xalqaro diplomatiya
Markaziy Osiyo xonliklarining Afg'oniston bilan aloqalari. Markaziy Osiyo davlatlarining eng yaqin qo'shnisi Afg'oniston edi. Mustaqil Afg'oniston davlati 1747 yilda tashkil topgan.
Yosh afg'on davlati bilan Buxoro xonligi o'rtasidagi munosabatlar do'stona ruhda bo'lmagan. Bunga ikkala tomonning Amudaryoning janubiy qirg'og'idagi o'zbeklar istiqomat qilib turgan hududlarni o'z tasarruflarida saqlashga urinishlari sabab bo'lgan edi. Xususan, 1751 yili Afg'oniston hukmdori Ahmadshoh (1747-1773) Amudaryoning janubida istiqomat qilib turgan o'zbeklarning yerlarini bosib olish maqsadida qo'shin yuboradi. Bu hududda joylashgan kichik-kichik o'zbek bekliklari o'zaro urushlar oqibatida zaiflashib qolgan edilar. Natijada, ular Afg'onistonning vassaliga aylanib qolgandilar. Balx qal'asini afg'on garnizoni egallaydi. Balxni Ahmadshohning noibi boshqara boshlaydi.
1768 yilda mahalliy o'zbeklar afg'onlarning jabr-zulmiga qarshi qo'zg'olon ko'taradilar. Qo'zg'olonchilarni Buxoro qo'llab-quvvatlaydi. Ana shunday vaziyatda Ahmadshohning o'zi qo'shin tortib kelib qo'zg'olonni bostiradi. 1789 yili o'zbeklar yana qo'zg'olon ko'taradilar. Qo'zg'olonchilarga bu safar ham Buxoro amaliy yordam ko'rsatadi. Afg'oniston hukmdori Temurshoh (1773-1793) 100 ming lashkar bilan Balxga qarab yuradi. Biroq Buxoroga qarshi yurish qilishga Temurshohning yuragi dov bermaydi va u Buxoro bilan sulh shartnomasi tuzishga majbur bo'ladi. SHartnomaga ko'ra, Amudaryo har ikki davlat o'rtasidagi chegara deb tan olinadi.
Buxoro va Afg'oniston o'rtasida savdo aloqalari uzluksiz davom etgan. Kobul shahri savdo aloqalarida alohida o'rin tutgan. Kobul orqali Buxorodan Hindistonga, Buxoro orqali Afg'onistonga Rossiya tovarlari, Hindistondan Buxoroga hind tovarlari ortilgan savdo karvonlari qatnab turgan.
Qo'qon va Xitoy munosabatlari. Markaziy Osiyo xonliklaridan Qo'qon xonligining Xitoy bilan munosabatlari ham do'stona emas edi. Bir tomondan, Sin imperiyasi 1755-1759 yillar mobaynida SHarqiy Turkistonni o'ziga bo'ysundirib, Qo'qon xonligini kuchsizlantirishga urinardi. Ikkinchi tomondan, Qo'qon xonligi SHarqiy Turkistonda o'z hokimiyatini o'rnatishga intilib, SHarqiy Turkiston sari o'z chegarasini tobora kengaytirib borayotgan edi. Ayniqsa, 19 asrning 20 yillarida Qo'qon-Xitoy munosabatlari yanada keskinlashdi. Bunga Qo'qon xoni Muhammad Alixonning sharqiy turkistonliklarning Jahongirxo'ja boshchiligida Sin imperiyasiga qarshi 1825 yilda boshlangan milliy-ozodlik kurashiga aralashuvi sabab bo'ldi.
Xitoy hukumati 1829 yilda Qo'qonning SHarqiy Turkistonda yuritadigan savdo ishlarini taqiqladi, markaziy osiyolik savdogarlarning aksariyat qismini haydab, mol-mulklarini musodara qildi².
Bunga javoban Qo'qon xoni Muhammad Ali sharqiy turkistonliklarning Xitoyga qarshi ozodlik kurashi rahbari Jahongirxo'ja va uning ukasi Yusufxo'ja ixtiyoriga Haqquli boshchiligida qo'shin jo'natadi. Natijada, Yusufxo'ja Qashqarni egallaydi va Yorkentni egallash uchun harbiy harakatni davom ettiradi. Bu hol Xitoy hukumatini qattiq tashvishga solib qo'yadi va Yusufxo'jaga qarshi katta qo'shin yuboradi.
Qo'zg'olonchilarning safida mustahkam birlik yo'qligi hamda Buxoro-Qo'qon munosabatlari yomonlashuvi oqibatida Qo'qon xonining SHarqiy Turkistonga yuborgan qo'shinini chaqirib olishi tufayli Yusufxo'ja mag'lubiyatga uchraydi.
Oqibatda, Yusufxo'ja SHarqiy Turkistonni tashlab chiqadi. U bilan 70 ming uyg'ur oilasi Farg'ona vodiysiga ko'chib keladi. Qo'qon xonligi o'z chegaralarini tobora SHarqiy Turkiston tomon kengaytirish siyosatini davom ettirgan. Ayni paytda, Sin imperiyasi moliyaviy qiyinchiliklar tufayli Qo'qon xonligiga qarshi ochiqdan ochiq urush harakatlari olib borishga qodir emas edi. Natijada, 1832 yilda Pekinda Xitoy-Qo'qon shartnomasi imzolangan. Unga ko'ra, Qo'qon Jahongirxo'ja avlodlarini SHarqiy Turkistonga o'tkazmaslik majburiyatini olgan. Xitoy esa SHarqiy Turkistonda qo'qonlik savdogarlar faoliyatini taqiqlashni bekor qilgan. Ikkinchidan, Qo'qon savdogarlariga SHarqiy Turkistonda boj to'lamasdan savdo qilish huquqi berilgan. Uchinchidan, SHarqiy Turkistondan Qo'qon savdogarlari chiqarib yuborilganda ulardan tortib olingan mol-mulklari evaziga Qo'qon xoniga tovon to'langan. To'rtinchidan, SHarqiy Turkistonda savdo qiluvchi markaziy osiyolik savdogarlar to'laydigan to'lovlarni yig'ib olish huquqi Qo'qon xonligiga berilgan.

3.