Samarqand davlat universiteti psixologiya va ijtimoiy munasabatlarfakulteti sotsiologiya va ijtimoiy ish kafedrasi

Sotsial institutlar tizimi.Institutlarning xilma-xilligi:
1. Norasmiyijtimoiy institutlar. Misol: do’stlik
• etarli darajada aniq belgilangan
• nazorat va sanktsiyaning alohida shakllari (ranjish, janjal, ajralish va hokazo),
2) Rasmiyijtimoiy institutlar.
• rasmiy tarzda shartlashilgan qoidalar, qonunlar, reglamentlar, nizomlar (+ «yozilmagan me`yorlar») asosida o’zaro aloqa qilish.
Sotsial institutlar bir-biridan o’zining funktsional sifatlari bilan farq qiladi:

1. 
   Iqtisodiy-ijtimoiy institutlar – mulk, ayirboshlash, pullar, banklar, turli tipdagi xo’jalik birlashmalari – iqtisodiy hayotni ijtimoiy hayotning boshqa sohalari bilan birlashtirgan holda ijtimoiy boylikni ishlab chiqarish va taqsimlashning butun yig’indisini ta`minlaydi.
   

Iqtisod kishilarni o’z moddiy extiyojlarini qondirishga taalluqli bo’lgan institutdir. Bu mamlakatning anglangan iqtisodiy tizimini bildiradi. Ushbu institut o’zida ishlab chiqarish, ayirbosh, taqsimot va tovarlar hamda xizmatlarni mujassamlashtiradi. Ushbu iqtisod texnologik evolyutsiya, tarix, sotsial tashkilot, shuningdek, geografiya, tabiiy qazilmalar, ekalogiya kabi sohalarni qamrab oladigan jarayonning yakuniy natijasi bo’lib gavdalanadi. Ushbu omillar iqtisod faoliyat ko’rsatadigan parametrning konteksti, mazmuni va sharoitlarini belgilab beradi.
Qachonki, kimdir tovar ishlab chiqarishi yoki xizmat ko’rsatishi mumkin ekan, o’sha erda qandaydir iqtisod mavjud bo’lgan va jamiyat rivojlanib borgan. Qadimgi iqtisod asosan natural’ ho’jalik shaklida faoliyat ko’rsatgan. Geradot va zamonaviy olimlarning fikricha, lidiyaliklar birinchilardan bo’lib oltin va kumush tangalardan foydalanishgan. Mazkur tangalar eramizdan oldingi 650-600 yillarda zarb etilgan.
Ko’pchilik insonlar uchun tovarlarni almashtirish sotsial munosabatlar orqali amalga oshirilgan. Ayrim savdogarlar bozor maydonlarida tovar alamashtirishgan. Vavilon ahli va ularning davlatiga chagaradosh qo’shnilari bugungi kundagi iqtisodiy nazariyalarga mos keladigan g’oyalarni ishlab chiqishgan. Ular birinchilardan bo’lib kodlashtirilgan huquqiy va ma`muriy tizimni ishlab chiqdilar va uning elementlari sifatida sud, turma va hukumat hujjatlarini ilova qilishdi.
O’rta asrlar iqtisodi kun kechirishning minimumida uzoq bo’lmagan. Asariyat ayrboshlar guruhning ichida sodir bo’lgan. Buning ustiga buyuk iste`lochilar venchur kapitalni saviyasini ko’tarib, boshqalarning erlarini egallab olishdi. Kapital investitsiyani investorga tovarlar ko’rinishida qaytarilsa, unda erlar egalariga qaytarib berilgan.
Kapitalizm iqtisodiy va sotsial tizim bo’lib, unda kapital, ishlab chiqarish va ishlab chiqarish vositalari xususiy sektor tomonidan nazorat qilinadi. Ishchi kuchi tovar sifatida mehnat bozorida harid qilinadi. Olingan foyda esa mulkdor, yoki texnologiya va ishlab chiqarishga mablag’ qo’yganlar tomonidan tasarruf qilinadi. Mehnat haqi esa bajarilgan ish uchun to’lanadi.³⁶
2) Siyosiy institutlar – davlat, partiyalar, kasaba uyushmalari va siyosiy hokimiyatning muayyan shaklini o’rnatish va saqlab turishga yo’naltirilgan siyosiy maqsadlarni ko’zlovchi boshqa turdagi jamoat tashkilotlari. Ularning yig’indisi ushbu jamiyatning siyosiy tizimini tashkil etadi. Siyosiy institutlar mafkuraviy qadriyatlarni takror ishlab chiqarishni va turg’un saqlanishini ta`minlaydi, jamiyatdagi etakchi ijtimoiy-sinfiy tuzilmalarni barqarorlashtiradi.
Siyosat shunday jarayon bo’lib, uning yordamida insonlar guruhi qarorlar qabul qiladi. Odatda bu termin fuqaro hukumati faoliyatiga nisbatan qo’llaniladi. Lekin, siyosat insonlar guruhining barcha o’zaro harakatlarida, jumladan koorporativ, ilmiy va diniy muassalarda ham kuzatiladi. Siyosat hokimiyat yoki siyosiy birliklarni muvofiqlashtiruvchi organlarni sotsial siyosatni ishlab chiqish va amalga oshirishni nazarda tutadigan sotsial munosbatlar maxsulidir.
Maks Veber qonuniy hokimiyatning uchta turini ajratib ko’rsatdi:
• Hokimiyatning birinchi turini M.Veber ratsional-huquqiy vakolat deb ta`rifladi. Hokimiyatning ushbu turi qonuniy formal qoidalar va davlat tomonidan o’rnatilgan qonunlarga bog’liq bo’lib, odatda u juda murakkab yozilgandir. Ratsional hokimiyat kuchi hujjatlarda Kanstitutsiya yoni nizom deb nomlanadi. Zamonaviy jamiyatlar legal-oatsional hokimiyatga bog’liqdir. Masalan, AQSHda Prezident va hukumat amaldorlari ushbu illyustratsiyaning yorqin belgisi bo’lib xizmat qilishi mumkin.
• Hokimiyatning ikkinchi turi bo’lib an`anaviy hokimiyat gavdalanadi. Bu hokimiyat turi chuqur ildiz otib ketgan udumlar, odatlar va sotsial strukturadan kelib chiqadi. Agarki, qachon hokimiyat bir avloddan keyingisiga o’tar ekan, biz bunday sharoitda an`anaviy hokimiyat bilan duch kelamiz. Bunda Saudiya Arabistoni qiroli ushbu yondashuvning yorqin misoli bo’lishi mumkin.
• Hokimiyatning uchinchi shakli bo’lib xarizmatik hokimiyat namoyon bo’ladi. Bu erda xarizma-individ, yoki xarizmatik etakchi bosh rolni o’ynaydi. Bu hokimiyatda inson shaxsi, yoki etakchi shuni alohida ta`kidlaydiki, undagi avtoritet va kuch ilohiy in`om ko’rinishida namoyon bo’ladi.³⁷
3) Ijtimoiy-madaniy va tarbiyaviy institutlar o’zlariga madaniy va ijtimoiy qadriyatlarni o’zlashtirish va ularni aks ettirishni, individlarni muayyan submadaniyatga kiritishni, xulq-atvorning turg’un ijtimoiy-madaniy andozalari orqali individlarni ijtimoiylashtirishni va nihoyat, muayyan qadriyatlar va me`yorlarni himoya qilishni maqsad qilishadi.
4) Me`yoriy-yo’naltiruvchi institutlar – individlarni axloqiy-etik yo’naltirish va ularning xulqini boshqarish mexanizmlari. Ularning maqsadi xulq-atvor va motivatsiyaga ma`naviy dalilni, etik asosni berishdan iborat. Ushbu institutlar hamjamiyatda imperativ umuminsoniy qadriyatlarni, maxsus kodekslar va xulq etikasini tasdiqlaydi.
5) Me`yoriy-tasdiqlovchi institutlar – yuridik va ma`muriy hujjatlarda biriktirilgan me`yorlar, qoidalar va ko’rsatmalar asosida xulq-atvorni ijtimoiy jihatdan tartibga solishdir. Me`yorlarning majburiyligi davlatning majburiy kuchi va tegishli sanktsiyalari tizimi bilan ta`minlanadi.
6) Tantanali-ramziy va vaziyatli-konventsional institutlar. Ushbu institutlar konventsional (shartnoma bo’yicha) me`yorlarni u yoki bu darajada uzoq qabul qilishga, ularning rasmiy va norasmiy mustahkamlanganligiga asoslangan. Ushbu me`yorlar kundalik o’zaro aloqalarni, guruhli va guruhlararo turli tuman xulq-atvor aktlarini tartibga soladi. Ular bir-birining xulq-atvor tartibi va usulini aniqlaydi, axborot berish va almashish, salomlashish, murojaat qilish usullari va h.k.ni, yig’ilishlar, majlislar reglamenti, biror bir birlashmalar faoliyatini aniq qat`iy belgilaydi.
4.Ko’p kishilarda boshqa yaqin insonlar borki, ular oilamiz deb hisoblaymiz. Qanday qilib oilaviy struktura o’zgarib boradi? Nima uchun oila mavjud bo’ladi Ushbu savolllarni sotsiologlar oila masalasini muhokama qilayotganlari kun tartibiga qo’yadilar.
Oilaning asosiy kontseptsiyasi haqidagi masala nisbatan yangi hodisa hisoblanadi. Bugungi kunda oilaning ko’pgina variantlari mavjud bo’lib, ularning orasidan oilaning o’zi nima degan savolga javob torish mushkuldir. Odatda oila deganda biz kishilarning uy sharoitidagi guruhni, yoki bir qator ichki guruhlardan tashkil topgan hodisani e`tirof qilamiz. Oila odatda ma`lum bir qarindoshlikni taqazo etadi.
Siz qadimgi Rimdagi oilaning oilaviy harakteri o’zgarib borish haqidagi namunani ko’rishingiz mumkin. Qadimgi Rimda oilaviy trukturada otaning etakchiligi mustahkamlangan edi. Bu strukturada ota katta hokimiyatga egalik qilar edi. Ularni nikohlanishga, ajralishga, bolalarni qul qili sotilishiga majbur qila olar, shuningdek, qarormog’idagilarning mutkini tasdiqlashga haqli edi. Agar kishi uyida otasi bor ekan,u uyning egasi hisoblanmasdi. Qizlar turmushga chiqqanda erining otasini mulkiga aytantirilar edi. Uy ho’jaligini tashkil etuvchi guruh oila deb ta`riflanar edi. Oila qarindosh-urug’likka asoslansa-da, biroq tez-tez u siyosiy va iqtisodiy ittifoqlarni tuzish uchun ham kerakli bo’lardi. Qadimgi Rimdagi nikoh aksariyat hollarda ayniqsa, oliy tabaqalar moliyaviy va siyosiy ittifoq ko’rishida mavjud bo’lar edi.
G’arbdagi zamonaviy oila va nikoh shaklining strukturasi o’z ildizlari sifatida xristinlik falsafasi va amaliyotiga tayanadi. Nukliar oilalar o’rta asrlarning eng so’ngi davrida vujudga kela boshladi. Bunda nikoh – erkak va ayolning ikki malakali personalning butun umri davomida birgalikda yashash majburiyatini olgan er-xotinlik ittifoqi sifatida belgilandi.³⁸
Deyarli barcha jamiyatlarda aka va singillar o’rtasidagi nikohlar ta`qiqlangan. Qadimgi Misr, Gavay kabilarda esa bunday nikoh mustasno tarzida kam uchragan. Ko’pgina jamiyatlarda tog’avachchalar, amakivachchalar, xolavachchalar, ammavachchalar orasidagi nikoh afzal ko’rilgan. Lekin o’rta asr katolik cherkovi xatto uzoq qarindoshlar o’rtasidagi nikohlarni ham ta`qiqlagan. Hozirda ham katolik cherkovi nikohga kirishishda qondosh va urug’doshlarning o’rtasidagi masofani saqlashni talab etadi. ³⁹
Oilaning funktsiyalari. Oilaning asosiy funktsiyasi bo’lib, jamiyat hayotini davom ettiradiganlarni dunyoga keltirishdir. Bunda biologik ham sotsiallik nazarda tutiladi.
Ushbu funktsiyalarni e`tiborga olganda, oilaning kechinmalari vaqt davomida o’zgarib boradi. Bolalar uchun oila aynan sotsializatsiya makoni bo’lib xizmat qiladi. Ota-onalar uchun ham bolalarni tug’ilili oilaning bosh funktsiyasi bo’lib xizmat qiladi. Ayrim madaniyatlarda ayollarga xatto bolalarni tug’ish majburiyati yuklanadi.<sup>40</sup>
Oilaning reproduktivlik funktsiyasini xosili bo’lgan bolalar faqat bir kishi (yoki ota, yoki ona), yoki asrab olgan ota-onalar tomonidan tarbiyalansa, uning hulq-atvorida to’liq oilada ulg’aygan tengdlshiga qaraganda salbiy jihatlar ko’proq uchraydi. Tadqiqotlarning ko’rsatishicha noto’liq oila to’liq oilaga qaraganda kambag’alroq bo’ladi va bu bolaga o’z ta`sirini ko’rsatadi. Marcia Carlson tomonidan o’tkazilgan 3000 dan ortiq o’smirning hayoti qamrab olingan va natijalarga ko’ra bu bollarning otalari ular bilan vaqtini ko’proq o’tkazishi tufayli bu bolalar halq-atvorida jiddiy muammolari kamroq uchragan. Va aksincha, noto’liq oila, shuningdek, o’gay ota yoki o’gay ona qo’lida bo’lgan o’smirlar hulq-atvorida jiddiy kamchiliklar ko’proq uchragan. SHuning uchun o’smirlar hulq-atvori muammolarini kamaytirishda bolalar va ularning otalari orasidagi aloqani kuchaytirish asosiy rolni o’ynaydi.⁴¹
Sotsial institutlar o’z funktsiyalariga qarab tasniflanar ekan, bunda avvalo oila institutining ahamiyatiga asosiy e`tiborni qaratish lozim bo’ladi. CHunki, u boshqa institutlar ichida eng ko’hnalaridan hisoblanadi. SHuning uchun oila instituti bir qator Sotsiologiya va ijtimoiy ishning tadqiqot ob`ekti bo’lib xizmat qiladi. Sotsiologiyada ushbu institut muammolari ham nazariy, ham amaliy jihatlarda o’rganiladi. Rossiyalik sotsiolog S.S.Novikova fikricha, oila o’zida sotsial institut va kichik guruh sifatlarini mujassamlashtiradi. Oila ijtimoiy strukturaning mikromodeli bo’lib xizmat qiladi va o’zida kishilarning shaxsiy muloqotlari va munosabatlar kechishini namoyon etadi.
Sotsiologlarni avvalambor oilaviy hulq-atvor namunalari (oilaviy munosabatlarni muvofiqlashtirish, unda o’rnatilgan rollar va h.z.) qiziqtiradi. Bunday holatda oilaning shakllanish jarayoni yoshlarni bir-birining ko’nglini olish me`yorlari va standartlari, bo’lg’usi umr yo’ldoshini tanlash, jinsiy hulq-atvor va kelin va kuyovlarning ota-onalari bilan o’zaro munosabatlarning yig’indisi sifatida nazarda tutiladi.
Er va uning ayoli o’rtasidagi munosabatlar nikoh instituti tomonidan maxsus joriy qilingan me`yorlar va sanktsiyalar tizimi orqali muvofiqlashtiriladi. Ayrim me`yorlar, huquq, burch va majburiyatlar yuri­dik xususiyatga ega va ular qonunlar hamda oila kodeksi tomonidan tartiblanadi. Masalan, er va uning ayolini bir-birlariga, bolalarga nisbatan moddiy majburiyatlari, oilaviy mulkni birgalikda tasarruf etish, nikohni bekor qilishning huquqiy asoslari va h.z.
Boshqa me`yorlar esa jamiyatda qabul qilingan axloq, urf-odatlar va an`analarga muvofiq amalga oshiriladi. Masalan, nikohgacha bo’lgan hulq-atvor, er va uning ayolini oiladagi vazifalari, farzandlar tarbiyasi, oilaviy ko’ngil ochar tadbirlar va h.z. Demak, nikoh instituti oila institutining ajralmas qismi sifatida o’zining muhim o’rniga ega.
Sotsiologiyada oilaga turli-tuman ta`riflar berilgan. SHularning ichida A.G.Xarchev tomonidan ishlab chiqilgan ta`rif o’zining oddiy, konkret va tushunarligi bilan alohida ajralib turadi. Uning fikricha, oila kundalik turmush va o’zaro ma`suliyat bilan bog’langan kishilarning nikoh va qon-qarindoshlik asosidagi birlashuvidir. Oila bu – kichik guruh sifatida nikoh yoki qon-qarindoshlik munosabatlari bilan bog’langan er va xotin, ota-onalar va bolalar o’rtasidagi o’zaro munosabatlarning tarixiy konkret tizimidir.
Oilaviy munosabatlarning dastlabki asosini nikoh tashkil etadi. Nikoh erkak va ayol o’rtasidagi munosabatlarning tarixiy o’zgaruvchi shakli bo’lib, uning vositachiligida jamiyat ularning jinsiy hayotlarini tartiblaydi hamda er-xotinning huquq va majburiyatlarini o’rnatadi. Biroq, oila nikohga nisbatan murakkab munosabatlar tizimini o’zida ifodalaydi. CHunki, u o’zida nafaqat er va xotinni, balki ularning bolalari hamda boshqa qarindoshlarini ham jamlaydi. SHu nuqtai nazardan qaraganada, oila nikoh guruhi emas, aksincha, sotsial institut bo’lib, u nasl qoldirish funktsiyasi, jinslar, ota-onalar va bolalar o’rtasidagi aloqalar va o’zaro faoliyatlarni muvofiqlvshtiruvchi tizimdir.
A.G.Xarchevning ta`rifidan kelib chiqiladigan bo’lsa, reproduktivlik oilaning asosiy, birlamchi funktsiyasi hisoblanadi, ya`ni u jamiyat uchun aholini biologik ko’paytirish hamda shaxsan o’zi uchun bolalarga bo’lgan ehtiyojini qondirish jarayonidir. Ushbu asosiy funktsiya bilan birga oila bir qator boshqa muhim ijtimoiy funktsiyalarni ham bajaradi:
- tarbiyaviy – yosh avlodni ijtimoiylashtirish, jamiyatda madaniy takror ishlab chiqarishni saqlab turish;
- xo’jalik-turmush – jamiyat a`zolarining jismoniy salomatligini saqlash, farzandlar va oiladagi qariyalarni parvarish qilish;
- iqtisodiy – oila a`zolarining boshqalar uchun moddiy mablag’larni olishi, jamiyatning voyaga etmagan va mehnatga layoqatsiz a`zolarini iqtisodiy jihatdan qo’llab-quvvatlash;
- birlamchi ijtimoiy nazorat sohasi – oila a`zolarining xulq-atvorlarini axloqiy jihatdan qat`iy belgilash, shuningdek er-xotinlar, ota-onalar va bolalar, katta va o’rta avlod vakillari o’rtasidagi munosabatlarda javobgarlik va majburiyatlarni qat`iy belgilash;
- ma`naviy muloqot – oila a`zolarini shaxs sifatida rivojlantirish, o’zaro ma`naviy boyitish;
- ijtimoiy-mavqe – oila a`zolariga muayyan ijtimoiy mavqeni taqdim etish, ijtimoiy tuzilmani takror yaratish;
- bo’sh vaqtni oqilona tashkil etish, manfaatlarni o’zaro boyitish;
- emotsional – ruhiy himoya, emotsional madadni olish, individlarning emotsional barqarorlashuvi va ularning ruhiy terapiyasi.
Oila va nikoh institut sifatida jamiyat vujudga kelganidan boshlab shakllandi va rivojlandi. Nikoh shakliga qarab oilalar monogamik va poligamik turlarga bo’linadi:
1. Poligamiya – bu bir kishini bir nechta umr yo’ldosh bilan nikohidir.
Poligamiya ikki xil turga egadir: 1) poliginiya – bir erkakning bir necha ayol bilan nikohi (patriarxat); 2) poliandriya (andr- erkak) – bir ayolning bir necha erkak bilan nikohi. Matriarxata davridagi nikoh shaklida urug’dagi hokimiyat ayolning qo’lida bo’lgani tufayli bolalar ota tomonidan emas balki ona tomonidan tegishli hisoblanar edi. ekzogamiya- nikohning oraliq shakli bo’lib, unga muvofiq bir kishi bir nechtasi bilan nikohda bo’ladi, lekin albatta o’zining qarindosh-urug’ning doirasidan tashqaridagilar bilan. endogamiya esa bunday nikohini qon-qarindoshlar ichida tashkil etishidir. Hozirda poligamik nikohlar asosan YAqin SHarq va SHimoliy Afrika mamlakatlari hamda Fors ko’rfazi atrofidagi davlatlarda ko’proq uchraydi. CHunki, bu mamlakatlarda davlat boshqaruvida dunyoviylik emas, balki diniylik tamoyili hukmronlik qiladi.
2. Monogamiya – bir erkakni bir ayol bilan nikohidir. Zamonaviy dunyoviy jamiyatlarda aksariyat nikohlar shunday shaklga ega. Jumladan, bizning mamlakatimiz sharoitlarida ham shunday tartib o’rnatilgan.
Zamonaviy jamiyatlarda oila ikki xil ko’rinishga ega: nuklear va kengaygan. Nuklear oila er-xotin va ularning hali oila qurmagan bolalaridan iborat bo’ladi. Kengaygan oila er-xotin va ularning hali oila qurmagan bolalaridan tashqari yana qaynota-qaynona, ularning boshqa farzandlari va xatto ularning o’z oilalaridagi farzandlaridan tashkil topgan bo’ladi. Bu turdagi oilalar asosan SHarq mamlakatlarida mavjud. G’arb mamlakatlariga esa nuklear oilalarga ega bo’lish xosdir.
Albatta, keyingi yillarda G’arb mamlakatlarda an`anaviy oila instituti mavqesi anchagina yo’qolib, u ma`lum bir qiyinchiliklarni boshidan kechirmoqda. Buning natijasida bu mamlakatlarda nikohning g’ayri insoniy shakli – bir jinsi nikohlarni vujudga kelishi avj olmoqda. Achinarlisi shundaki, ayrim davlatlarda bunday nikohlar tuzilishiga demokratiya niqobi ostida, go’yoki jinsiy kamchilik – gomoseksuallarning manfaatini himoya qilish bahonasida rasman ruxsat berilmoqda. Bu salbiy holat G’arb jamiyati jamoatchiligining ilg’or fikrlaydigan qismida katta tashvish uyg’otmoqda. CHunki, an`anaviy oilaning tanazzuli bu turdagi g’ayir-tabiiy nikohlarni shiddat bilan ko’payishiga asos bermoqda. O’z navbatida bunday noxush holat oilaning asosiy funktsiyasi - reproduktivlikni yaqin yillar ichida batamom yo’qolishiga asosiy salbiy omil bo’ladi.
Mamlakatimizdagi milliy xususiyatimizni ifodalab beradigan ijtimoiy-madaniy muhit bizda oila instituti barqarorligini yuksalib borishiga asosiy ta`sirni ko’rsatayapti. Davlatimizni oila instituti barqarorligiga berayotgan har tomonlama katta e`tibori tufayli oila o’zining barcha funktsiyalarini yuqori saviyada bajarayotgani jamiyatimiz taraqqiyoti uchun mustahkam poydevor bo’lib xizmat qilmoqda.

5. 
   Sotsiologiya dinni huddi boshqa sotsial institutlarni o’rgangandek tadqiq etadi. Maqsad avvalmbor dinni o’zi nima ekanligini tushunishdir. Ushbu maqsad yo’lida sotsiologlar demografik metodlar, tadqiqotlarning tahlilidan, etnografiya va boshqa bir qator metodologik yondashuvlardan foydalanishadi. SHuni alohida ta`kidlash lozimki, bunda sotsiologiya dinni va uning me`yoriy talablarini isbotlash yoki inkor etish masallasi bilan qiziqmaydi. Sotsiologlar shuningdek, din to’g’rimi yoki noto’g’rimi degan xulosalarni isbotlashdag manfaatdor emaslar. SHuning uchun sotsiologlardan relyativistik nuqtai nazar talab etiladi. YA`ni ular din va uning arkonlari to’g’ri yoki to’g’ri emasligi, haqiqat yoki soxtaligini o’rganishda neytral pozitsiyada turishlari taqazo etiladi.⁴²
   

Har qanday dinni o’rganishning tayanch nuqtasi bo’lib uning tushunchasini belgilash namoyon bo’ladi. Bu holat dinni tadqiq etishda muhim ahamiyat kasb etadi, chunki tahlilga qanday guruhlarni kirishni bilish o’ta zarurdir.
Ilk sotsiologik nazariyalarni ishlab chiqqan olimlar o’z ta`limotlarida din hodisasini tushuntirish bo’yicha o’z fikrlarini izhor etganlar.
Dinga nisbatan struktur-funktsional yondashuv asoslarini e.Dyurkgeym asarlaridan topamiz. Uning yozishicha, dinnig o’zi bayramdir va u insonga xizmat qilishi kerak. U shuni ta`kidlaydiki, din jamiyatda quyidagi uchta funktsiyani bajaradi:
1. Sotsial jipslik – din kishilarga sotsial birdamlikni umumiy rasm-rusm va e`tiqod orqali ushlab turishga yordam beradi;
2. Sotsial nazorat – dinga asoslangan axloq va me`yorlar jamiyatdagi mutanosiblik va nazoratni ta`minlashga ko’maklashadi, shunigdek, siyosiy tizimni qonunlashtirishga (legitimizatsiya ) xizmat qiladi;
3. Hayot mazmuni va uning masadini ta`minlashga asos bo’ladi.
Dinga nisbatan struktur-funktsional yondashuvning kamchiligi shundaki, udinning disfunktsiyasini e`tibordan chetda qoldiradi. Masalan, dindan terrorizm va zulmni asoslashda foydalanish harakatlari paydo bo’ladi. SHuningdek, mavjud urush harakatlari ham din orqali oqlanishi mumkin. Ayniqsa, dindan terrostik tashkilot o’z a`zolari o’rtasidagi sotsial jipslikni yanada mustahkamlashda foydalanishi mumkin.
Dinga nisbatan sotsialkonfliktyondashuvi bevosita K.Marks ta`limoti bilan bog’liqdir. Marks fikricha, din status-kvo ni saqlashda muhim rol o’ynaydi. Din burjuaziyani qo’lida ishchilarga qarshi kurash qurolidir. Buning uchun u kishilarga bu dunyoda emas, balki u dunyo farog’atlarini va`da qiladi. SHuning uchun u dinni xalq uchun opium, deb ta`riflaydi. Dinni xom-hayollik baxti sifatida yakson qilib, insonlar haqiqiy baxtu-saodatga ega bo’ladilar degan iddaoni Marks ilgari suradi. SHunday qilib, sotsial konflikt yondashuvi dinni mavjud sotsial notenglikni saqlashdagi funktsiyasini tanqidiy tarzda birinchi qatorga qo’yadi, buning uchun jabr-zulmni oqlaydigan dunyoqarashni ilgari surilishi ta`kidlaydi.<sup>43</sup>
Ma`lumki, din va diniy e`tiqod sotsial institut sifatida odamzodning paydo bo’lishi bilan vujudga keldi va uzoq tarixga ega bo’lgan mashaqqatli evolyutsion yo’lni bosib o’tdi. Bugungi kunda sotsiologiyada dinni sotsial institut sifatida o’rganadigan bir-biridan keskin farq qiladigan, yoki o’xshash bir qator yo’nalishlar shakllangan. Ularning har birini asosida u yoki bu sotsiologik voqelik xususiyatini aks ettirgan tasavvurlar yotadi. XVIII asrning oxirigacha dinning integratsiyalashtiruvchi funktsiyasi haqida gapirish juda mushkul edi. Evropa o’rta asrlari va YAngi davrning boshlanishi diniy ko’rinishdagi ko’plab konfliktlarga boy bo’ldi. Reformatsiya diniy asosdagi ziddiyatlarga shunday qaltis holatlarni olib kirdiki, jamiyat osoyishtaligi va tinchligini nisbatan bo’lsada ta`minlash uchun din va davlat ta`sirini ajratish zaruriyati paydo bo’ldi.
Rossiyalik taniqli sotsiolog V.I.Garadjaning ta`kidlashicha, o’sha davrningmutafakkirlar -Gobbs, Lokk, YUm kabilar din jamiyatga barqarorlik olib keluvchi kuch emas degan iddaoni ilgari surishdi. Masalan, Gobbs o’z asarlarida xristian dini tarixidan lavhalar keltirib, jamiyat uchun dinda juda xavfli kuchlar mavjud deb hisoblaydi.
Aynan shu maqsaddan kelib chiqib, J.Lokk din va jamiyat munosabatlarini muvofiqlashtirish varianti sifatida dinni «xususiylashtirish», ya`ni uni davlatdan ajratish g’oyasini yoqlab chiqdi: davlat sotsial institut sifatida fuqarolar va ular mulkini qo’riqlashi hamda ularni ko’paytirishga yordam berishi lozim. CHerkov esa ixtiyoriy birlashma bo’lib, u hamjihatlik asosida ibodat qiladigan kishilar tomonidan tashkil etiladi. Muammoning boshqa variantini Russo taklif qildi. O’zining «Ijtimoiy shartnoma haqida yohud siyosiy huquqning boshlanishi» (1762 yil) asarida u quyidagilarni yozadi: «Davlat uchun eng muhimi har bir fuqaroning o’z majburiyatlarini sevishga majbur qiladigan dinga ega bo’lishdir».
Din va jamiyat mavzusida faoliyat ko’rsatgan sotsiologlar orasida dinga nisbatan eng radikal tanqidiy munosabat bildirgan bu Karl Marksdir. Uning fikricha, din bu sinfiy kurash maxsulidir va u jamiyatdagi ijtimoiy tengsizlikni hukmron doiralar foydasiga himoya qilib chiqadi. Din bu uning ta`biricha insonning tabiat hodisalalari oldidagi ojizligining hosili edi va bu holat kishilarni jamiyatning dolzrab muammolaridan chalg’itadi. Ijtimoiy hayotning aniq misollari uning bu fikrlari batamom noto’g’ri ekanligini to’la ko’rsatdi. K.Marks ta`limotini tanqidiy tahlil qilgan boshqa yo’nalashlar vakillari hech bir jamiyat din va uning ta`sirisiz faoliyat ko’rsatmagani va ko’rsata olmasligini asoslashga harakat qildilar. Ular orasida e.Dyurkgeym va M. Veberni alohida ajratib ko’rsatish mumkin.