Savodxonlik bayrami senariysi

Nuriddin
Fil fontanda cho’mildi, Faqat yermi ko’mildi.
G Durdona	G harfi gul giyohman Go’zal gullar timsoli Gullaganda gulbog’lar Go’yo go’dak misoli.
H Xasanxo’ja	H man hayron bo’lmaglar Yo’lni to’sib turmanglar Hamrohga hamisha hamdam Hirotda bo’lurman har dam.
I Sevara	Ilmga intil izlan Ishlashga topgin imkon. I harfiman istagim Ibratli bo’lgin inson.
J Jasur	“Je” der, joyimdan ochay so’z, Qilay sizga o’zim ko’z-ko’z. Jamol birlan Jononni Jumla jonu jaxonni.
K Munira	“Ke” deb nom berdilar bizga Kam-kam kalom aytay sizga Kattani aylang hurmat Keladi baxt saodat.
L Diyorbek	L dan lola yozamiz Limuzinda o’zamiz Latif, Laylo, Latofat Loqaydlikka yo’q toqat.
M Marjona	M dan yozilar maktab Mening do’stimdir kitob Murod, Maqsud, Mo’tabar Madina maktub yozar.
N Beksulton	N harfini bilamiz N siz nima qilamiz? Noz – ne’mat non bo’ldi Ochil dasturxon bo’ldi.
O Xosila	O oyga o’xshar ekan Osmonda uchar ekan Obid, Olim, Ozoda Ostonang bo’lsin toza
P Xasanxo’ja	P harfiman bilingiz Kuzda paxta teringiz Po’lat, Parfi, Pokiza Paxta teringiz toza.
Q Erdaulet	Q dan qayiq yozamiz Qayerlarga suzamiz Qishda qarg’a uchadi Qarang, qorni quchadi.
R Charos	R ga ruxsat beramiz Rasm so’zin yozamiz Ra’no, Rahim, Ruhsora Dono, aqlli bola.
S Barchinoy	S man soatga boqing So’zining mag’zin chaqing Sobir, Said, Surayyo So’zdan adashmang aslo.
T Feruzbek	T man tanib olursiz To’maris deb yozursiz Toshkent ona shahrimdir T harfidan yozgumdir.
U Barchinoy	U man uchrab ko’p so’zda Sizga tanish bo’laman Uzum, ummon, Umida So’zlarini yozaman.
V Sabina	Men V durman bilursiz Varrak so’zin yozursiz Vasila, Vohid, Vail Yozing kelganda gali.
Y Marjona	Y man balki bilursiz Yo tanimay qolursiz Yo’lchi, Yo’ldosh, Yoqut deb Mendan boshlab yozursiz.
Z Diyorbek	Z deydilar otimni Bilasizmi zotimni Zuhra, Zahro, Zokirjon Mendan boshlanur chunon
O’ Munira	O’ deydilar har zamon O’tir, o’rtoq bo’laman O’zbekiston so’zini Faxr bilan yozaman.
G’ Sevara	G’ harfini tanirsiz G’ayrat bilan o’qirsiz G’ani, G’ulom, G’afurning G’amini yo’qotursiz.
Sh Beksulton	Sh harfiman bilasiz Shoshib – shoshib kelasiz Shokir, Shahzod, Shadmonni Shogirtlikka olasiz.
Ch Charos	Ch man tanib olingiz Charchoq bilmay qolingiz Chollarni chaman qilib Chaqqon – chaqqon bo’lingiz.
Ng Maftuna	Ng bordir singilda Yoki biror ko’ngilda Tongda dengizda suzdim Daladan bordring uzdim.
‘ Xusanxo’ja	Tutuq qo’yib yozaman Unlini sal cho’zaman Ra’no, ma’no, a’lodir Yaxshi bola donodir.

Barchinoy:
Mana bizni bildingiz,
So’zga quloq soldingiz.
Bolalar bizni bilar,
Bilganning baxti kular.
Bizni derlar alifbo
O’ttiz harf erur jo.
Bolalarga do’st bo’ldik
Yayrab o’ynadik – kuldik.
O’quvchilar birgalikda “Alifbo bayrami” qo’shig’ini aytishadi.
ALIFBO BAYRAMI
Alifbodan harflarni Oldimizda saf tortishdi
Biz or’gandik oz – ozdan, Askarlarday harflar
Minnatdormiz o’rgatuvchi Barchasiga qo’shiqlarda
Muallimdan – ustozdan Berib o’tdik ta’riflar

Har bir harf daftarlarda Tilimizni sayratadi

Gijinglaydi toy bo’lib Alifbomiz bayrami
Yozganimiz ko’rinadi Dilimizni yayratadi
Yulduz bo’lib, oy bo’lib Bayramlarning hurrami
“Uchala qiz” qo’shig’i ijro etiladi.
Boshlovchi: Barakalla, bolalar biz ko’rdikki, alifbodagi hamma harflarni tanib olibsiz. Lekin shu harflarni qo’shib so’zlar ham yoza olasizmi?
1 qizcha chiqadi: - Albatta, biz harflarni qo’shib o’zimiz uchun sevimli bo’lgan. Vatan, ota, ona, uztoz, yurtboshi kabi so’zlarni hech qiynalmay yoza olamiz. Marhamat hozir sizlar buning guvohi bo’lasiz.


Munira: Bizni bag’riga bosgan
Bolalar yayrab o’sgan
Yuksalaver yildan – yil
O’ZBEKISTON – JON VATAN
Xasanxo’ja: Farzandiga jon fido
Tinib – tinchimas also
Bardam salomat bo’ling
OTA – ONAM doimo.
Charos: Bilimlar mamlakatin
Makon aylagan bizda
Ta’zimu rahmat deymiz
Sizday aziz USTOZga.
Jasurbek: Yosh avlodni o’ylagan
Baxtimizni so’ylagan
Sog’ omon bo’lsin boshi
Rahmat senga YURTBOSHI.
Maftunaxon: Bilim olish yoqadi
Demaylik charchadik sal
Barcha undan olamiz
Ishoning doim 5 BALL.
Xusanxo’ja: Qo’limizda bor kitob
Yuzumiz qo’yo oftob
Bizni doim bezaydi
Go’zal xulq, yaxsho ODOB.
Sevara: Bo’lsin doim osuda
Ona – zamin albatta
Osmon bo’lsin MUSAFFO
Biz sevgan ona yurtida.
Erdaulet: Bizlar maktab qo’ynida
O’qib, olamiz bilim
Kelajakni bolaylik
Yurtga kerakli OLIM.
Boshlovchi: Aziz mehmonlar. Hozir sizlarning e’tiboringizga o’g’il bolalar tomonidan tayyorlangan “Xorazmcha” raqsini havola etamiz. Marhamat tomosha qiling..
O’g’il bolalar ijrosida “Xorazmcha” raqs namoyish qilinadi.
Charos, Sevara, Muniralar ijrosida “Kapalak” qo’shig’i ijro etiladi.
KAPALAK.
Hoy gul emgan kapalak,
Qanotlaring ipakdek.
Seni ko’rdim bog’chamda,
Meni qilding jonsarak.

Uchrataman har kuni

Seni go’zal bog’chamda,
So’rib gullar bargini
O’tirasan olchamda.

Borib ushlay deganda

Shoshilib qolib uchasan.
Sira tutqich bermasdan
Guldan dulga ko’chasan.
Maftuna, Munira, Marjona, Barchinoy, _________lar ijrosida “Qo’g’irchoq” raqsi ijro etiladi.
Boshlovchi: Bolalar “Bilimlar mamlakati”da yana turli ertaklar bilan ham tanishishibdi. Hozir sizlarga o’zlari bilgan ertaklarini sahna ko’rinishi tarzida etiboringizga havola qilishadi. Navbat “Yetti uloqcha” ertagiga.
Sahna ko’rinishi.
Sahnaga yettita uloqcha hamda ona echki kirib kelishadi.
Muallif (Feruzbek): Bir bor ekan, bir yo’q ekan qadim zamonda o’rmon chekkasidagi bir kulbada ona echki yetti uloqchasi bilan yashar ekan. Ona echki o’rmonga ketishida bolalariga tayinlar ekan.
Ona echki (Durdona): Bolalarim, bolalarim. Men o’rmonga ketayapman. Eshikni xech kimga ochmanglar. O’rmonda ochko’z bo’ri izg’ib yuribdi.
Muallif: Ona echki o’rmonga ketishi bilan bo’ri echkining uyiga kelibdi va ona echki kabi qo’shiq aytibdi:
Bo’ri (Erdaulet): Uloqchalar bolajonlar
Tezroq oching eshikni
Onangiz keldi kulib
Yelini sutga to’lib.
Uloqchalar (Sabina, Barchinoy, Nuriddin, Ozodbek, Beksulton, Xasanxo’ja, Xosila): Qani tuyog’ingizni ko’rsating-chi?
Bo’ri oyog’ini ko’rsatadi.
Uloqchalar: Voy bo’ri ekan. Yolg’onchi bo’ri.
Muallif: Bo’ri qaytib ketibdi va o’rmondan ona echki qaytibdi.
Ona echki: Uloqchalar bolajonlar
Tezroq oching eshikni
Onangiz keldi kulib
Yelini sutga to’lib.
Uloqchalar: Onajon. Ochko’z bo’ri keldi biz eshikni ochmadik. Deb chuvalashdi.
Ona echki: Bolalarim, bolalarim. Men o’rmonga ketayapman. Eshikni xech kimga ochmanglar. O’rmonda ochko’z bo’ri izg’ib yuribdi.
Muallif: Ona echki o’rmonga ketishi bilan bo’ri echkining uyiga kelibdi va ona echki kabi qo’shiq aytibdi:
Bo’ri: Uloqchalar bolajonlar
Tezroq oching eshikni
Onangiz keldi kulib
Yelini sutga to’lib.
Uloqchalar: Qani tuyog’ingizni ko’rsating-chi?
Bo’ri kulga belangan oyog’ini ko’rsatadi. Uloqchalar eshikni ochishadi.
Muallif: Bo’ri uloqchalarni yutib yuboribdi. Shu payt ona echki o’rmondan qaytibdi.
Ona echki: Voy eshik ochiqmi? Bolajonlarim……
Muallif: Bekinib olgan eng kenja uloqcha chiqadi.
Uloqcha (Barchinoy): Onajon ochko’z bo’ri opa akalarimni yeb qo’ydi.
Ona echki: Uloqcha o’g’lonlarim.
Nechun erta so’ndingiz.
Bo’riga yem bo’ldingiz.
Bo’ri: Voy ayyor echkiey. Men uloqchlaringni yeganim yo’q!
Ona echki jahl bilan bo’rini bir suzadi. Bo’rining qoni yorilib uloqchalar chiqib kelishadi.
Muallif: Ona echki va uloqchalar ochko’z bo’ridan qutilishib shod xurram yashashibdi.
“Non yopganda” qo’shig’i ijro rtiladi.