«shum bola» asari haqida qisqacha taxlil. 8-21 mkkr sobirov Bobobek

«shum bola» asari haqida qisqacha taxlil. 8-21 mkkr sobirov Bobobek

«SHUM BOLA» ASARI HAQIDA QISQACHA TAXLIL.

8-21 MKKR

Sobirov Bobobek

„Shum bola“ — oʻzbek yozuvchisi va shoiri Gʻafur Gʻulom qalamiga mansub qissa. Muallif asarni 1936-yil yozgan. Qissa bir necha marta nashr qilingan. Qissada ijodkorning bolaligi, 20-asr boshidagi Toshkent hayoti tasvirlangan. «SHUM BOLA» ASARI HAQIDA Xalqimizning «Tuyani shamol uchirsa, echkini osmonda

ko‘r» degan maqolini eshitgan bo‘lsangiz kerak. Bu degani «bir
falokat ko‘pchilikning boshiga yog‘ilsa ham, u har kimga har
xil ta’sir qiladi – «yo‘g‘on cho‘zilguncha, ingichka uziladi» de-
ganidir. G‘afur G‘ulom tug‘ilgan oilaning taqdiri yodingizdami?
G‘afurjon to‘qqiz yoshida otasidan, o‘n beshga kirib-kirmay
mehribon onasidan ajraladi. Ukalari va singillari bilan g‘irt
yetim qoladi. Yana qanaqa paytda deng? Aytganimizdek, butun dunyoda urushning sovuq nafasi kezib yurgan, o‘lkamizda iqtisodiy va ma’naviy tanazzul ayni chuqurlashgan yillarda.
Bunday paytda ota-onasiz qolgan bolalarning hayoti juda og‘ir
kechishini tasavvur qilsangiz kerak. Nima bilandir qorin to‘y-
g‘azish, egniga kiyim-bosh topish oson ish emas.
«Shum bola» qissasining bosh qahramoni ham shunday og‘ir
kunlarda otasidan ayrilgan, qariyb siz tengi – o‘n to‘rt yoshli
bolakay. Onasi bir etak bolani boqish uchun kun bo‘yi tinim
nimaligini bilmaydi. Shum bola bo‘lsa, tengdoshlariga qo‘shilib
erta tongdan to qorong‘i kechgacha ko‘chadan kirmaydi. U –
yerga ursa ko‘kka sapchiydigan, bir joyda uzoqroq turib qolsa
yuragi siqilib ketadigan, tinib-tinchimas bolalar xilidan. Kun-
larning birida u onasini xafa qilib qo‘yganidan xijolat bo‘lib,
qolaversa, biror oy mehnat qilib pul topib kelish ilinjida yo‘lga
tushadi. Uning Toshkent atrofidagi qishloqlarda kechadigan
sarguzashtlariga sarguzasht ulanib, yarim yildan ortiq davom
etadi.
Mana shu vaqt mobaynida Shum bola bir-biridan qiziq
voqealar ishtirokchisiga aylanadi. Pochchasi avaylab boqayotgan
qimmatbaho qushlarga qatiq, suzma ichirib harom o‘ldirib qo‘-
yadi, do‘sti Omonga qo‘shilib Sulton o‘g‘ri boshchiligidagi
kissavurlar bilan tunni o‘tkazadi, ko‘chmanchilar ovulida o‘likyuvib sharmanda bo‘lishadi, masjid imomining og‘ilxonasida
o‘sallab qolgan ho‘kiz o‘rniga soppa-sog‘ eshakni so‘yib qo‘yib
rosa kaltak yeydi va hokazo. Shum bola qayerga bormasin, kim bilan to‘qnashmasin, hamma joyda kattalarning o‘ziga bepisand qarashi, qo‘pol muomalasiga duch keladi. O‘zlarini go‘yo yetimning boshini silay-
digan himmatli kishilar qilib ko‘rsatadigan turli noinsof kimsa-
lar uning navqiron kuchidan suvtekin foydalanib qolishga
urinadilar. Bu ham mayli, shu yosh bolani turli qing‘ir yo‘llarga
boshlovchilar ham topiladi. Masalan, yuzlab qalandarlarga
yo‘lboshchi bo‘lib olib, har gapida qayta-qayta Xudoni tilga
oladigan ikkiyuzlamachi Eshon Shum bolani to‘g‘ridan to‘g‘ri
o‘g‘irlik qilishga yo‘llaydi.
Eshonning Shum bolaga aytgan
quyidagi gaplari uning naqadar tuban kimsa ekanidan dalolatdir:
«Oyoq-qo‘ling chaqqongina, epchil yigitsan. Sen ham axir
qarab turmasdan, boshqacharoq yo‘l bilan bo‘lsa ham tirikchi- likning payidan bo‘lsang edi, o‘g‘lim... Axir kissa-karmon degan gaplar ham bo‘ladi. Naqdina pul – ham yengil, ham qimmat, ham yashirishga oson bo‘ladi. Naqdina bo‘lsin, bolam, naqdina bo‘lsin...»
Shaharning bir chekkasidagi xaroba uyni nashavand-bangilar
yig‘iladigan takyaxonaga aylantirgan Hoji bobo ham o‘zicha
xudojo‘ylikda boyagi Eshondan qolishmaydi. Biroq uning qila-
yotgan ishlari Xudoning aytganlariga mutlaqo teskariligi bilan
o‘quvchini hayratga soladi.Garchi, yuqorida aytganimizdek, bosh qahramon duch keladigan odamlarning ko‘pchiligi ochko‘z, xasis, nazari past kimsalar
bo‘lsa-da, bizning Shum bola bunday kimsalarni bir ko‘rishda
taniydi, ularning chirkin muhitidan iloji boricha tezroq qutulish
yo‘llarini qidiradi va albatta topadi! Mana shu paytlarda Shum
bolaning naqadar topqir, ziyrak, ba’zan esa, yaxshi ma’noda
shum bola ekaniga qayta-qayta amin bo‘lamiz.
Qissadan o‘qigan parchamizda ham Shum bolaning Sariboy-
day ezma, injiq, xasis kimsani boplab dodini berganiga guvoh
bo‘ldik.
Avvalo shuni aytish kerakki, Shum bolaning Sariboyni mot
qilish usuli Sharq xalqlari og‘zaki ijodi namunalarini – ertak-
larni ijodiy qayta ishlash mahsuli hisoblanadi. Biron muhim
voqeani aytish uchun uni bu voqeaga mutlaqo aloqasi yo‘q taf-
silotlar orqali bayon qilish usuli, jumladan, «Uch yolg‘onda qirq
yolg‘on» ertagida uchraydi. Sharq adabiyotining katta bilimdoni
hisoblangan G‘afur G‘ulom o‘z Shum bolasini bu safar ayni shu
usul bilan Sariboyning g‘azabidan omon olib chiqib ketadi.
Guvohi bo‘lganimizdek, shu paytga qadar bu ezma va laqma
boyga odam bolasi teng kela olgan emas. Uning qo‘lida umrbod
xizmat qilib charchagan kishilarning dard-u alami ichida. Hech
biri yurak yutib xo‘jayinga gap qaytara olmaydi. Gap qaytarish
qayda, umuman, bu odamga ro‘para kelishdan qo‘rqib yurishadi.
Chunki, xoh yaxshi, xoh yomon gap bo‘lsin, Sariboy nuqul (https://fayllar.org/adabiyot-yashasa-millat-yashar.html)
«xo‘sh, innaykeyin-chi» deb, Shum bola aytganidek, «odamni
xit qilib yuboradi».
Xo‘sh, nima qilish kerak?
Bu yoqda olmalar pishib, tagiga to‘kilib, uvol bo‘lyapti.
Xo‘jayin ruxsatisiz terishsa ham bir balo, vaqtida terilmay qolib ketsa, yana bir balo. Har ikki holda ham bechora xizmatkorlar aybdor bo‘lib qoladi. Shu muammoni yechib kelish Shum bolaning chekiga tushgan.
Sezgan bo‘lsangiz, birovlarning dard-u tashvishi, olamda bo‘layotgan ming turli ishlar Sariboyning yetti uxlab tushiga kirmasdi. U dunyoda faqat o‘zim bo‘lay deb yashaydiganlar xilidan edi. Shu ahvolda Shum bola xo‘jayinning «innaykeyin»iga
http://fayllar.org