Suv, havo, tuproq muhitlari va ularning ifloslanishi

5.3. Tuproqdagi mikroblar.

Tuproqda mikroorganizmlarning ahamiyati katta. Mikroblar tashqi muhitdagi hamma ob‘ektdardan ko’ra tuproqda ayniqsa ko’p. Ularning hayot faoliyati uchun tuproqda qulay sharoit, zarur oziq moddalar bor, namlik yetarli. Tuproq mikroblarni quyosh nurlaridan himoya qiladi. Mikroblar tuproqning turli qatlamlarida turlicha tarqalgan. Eng ustki qatlamda mikroblar kam. Chunki bu yerda mikroblar quyosh nurlarining ta‘siridan tez qurib halok bo’ladi. Yer yuzasining 10–20 sm chuqurlikdagi tuproq qatlamida mikroblar hammadan ko’proq. Pastga tushgan sayin mikroblarning xarakteri o’zgaradi va ularning umumiy miqdori kamayadi. 4–5 m chuqurlikdagi tuproq esa deyarli steril bo’lishi mumkin.

Tuproqning morfologiyasi tarkibiga, yoritilish sharoitiga, namlik darajasiga, yil fasllariga va boshqa omillarga qarab miqdor hamda sifat jihatdan farq qiladi. Masalan, taqir, toshloq, qumloq tuproqlarda mikroblar juda kam, haydab qo’yilgan, o’g’itlab turiladigan tuproqda esa mikroblar ayniqsa ko’p bo’ladi. Tuproqdagi mikroblar yozda (iyul – avgustda) ko’proq, qishda esa juda kam bo’ladi. Tuproqning ustki qatlamlarida saprofit mikroblar bor, ular organik moddalarning chirishiga sabab bo’ladi, bu mikroblarning ko’pchiligi odamlar bilan hayvonlarning ichidan tushadi. Spora hosil qiladigan har xil tayoqchalar, turli mog’or va nursimon zamburug’lar keng tarqalgan. 1 g mozor tuprog’ida 19 mlrd. bakteriyalar borligi aniqlangan, 1 ga yerning 25 sm chuqurligidagi tuproqdan olingan mikroblarning og’irligi 3 tonnadan 5 tonnagacha yetadi. Tuproqdagi mikroorganizmlarga: suv o’simliklari, zamburug’lar, aktinomitsetlar, bakteriyalar va boshqalar kiradi.

1. Suv o’simliklari tuproqni shakllaydigan asosiy mikroorganizmlardir. Ular yer yuzining quyosh va namlik ko’p bo’lgan eng yuqori qatlamlarida yashaydilar. Suv o’simliklar tuproqda yashab, havodan azotni fiksatsiya qilib, uning hosildorligini oshiradi.

2. Zamburug’lar tuproqda nihoyatda ko’p tarqalgan tirik xlorofilsiz organizmlardan biridir. Bazidomitsetlar ko’proq o’rmon tuproqlarida uchrab, yuksak o’simliklar bilan mikroizani hosil qiladi (yuksak o’simliklarning ildizlarida zamburug’larning simbiozi). Zamburug’larning eng ko’p miqdorini tuproqning yuqori (5 dan 20 santimetrgacha) qatlamlarida, ammo ba‘zilarini (aktinomitsetlar, mukammallashmagan zamburug’lar va boshqalar) 50–80 santimetr chuqurlikda ham topish mumkin. Yuqori qatlamdagi 1 g tuproqning tarkibida 1 mln zamburug’lar bo’ladi. Bu esa biomassasining 1500 kg da, ya‘ni 1 ga da 1500 kg zamburug’lar borligini bildiradi.