Tarmoq pog’onasi
Download 321.17 Kb.
|
TAYYOR
2.2Markazlashtirilgan marshrutlash protokollari. Yuqorida aytib o'tilganidek, markazlashtirilgan marshrutlash protokollari dinamik marshrutlash protokollari oilasiga tegishli. Markazlashtirilgan marshrutlash protokolidan foydalanadigan tarmoqda "markaziy" tugunda ishlaydigan markaziy ishlov berish qurilmasi tarmoqdagi har bir havola bo'yicha ma'lumotlarni (holat/yuqoriga/pastga holati, imkoniyatlar va joriy foydalanish) yig'adi. Keyin, bu ishlov berish qurilmasi yig'ilgan ma'lumotlardan boshqa barcha tugunlar uchun yo'naltirish jadvallarini hisoblash uchun foydalanadi. Ushbu marshrutlash protokollari ushbu hisoblar uchun markaziy tugunda joylashgan markazlashtirilgan ma'lumotlar bazasidan foydalanadi. Boshqacha qilib aytadigan bo'lsak, marshrutlash jadvali bitta "markaziy" tugunda saqlanadi, boshqa tugunlar marshrutlash to'g'risida qaror qabul qilishi kerak bo'lganda maslahatlashish kerak.
Taqsimlangan marshrutlash protokollari. Taqsimlangan marshrutlash protokollari dinamik marshrutlash protokollari oilasiga ham tegishli. Tarqatilgan marshrutlash protokoli bo'yicha tarmoqdagi har bir qurilma marshrutlash to'g'risida qaror qabul qilish uchun javobgardir. Izolyatsiya qilingan (tugunlar aloqa qilmaydi) va izolyatsiyalanmagan (tugunlar bir-biri bilan aloqa qiladi) deb nomlangan dinamik, taqsimlangan protokollarning ikki turi mavjud. Shunday qilib, ushbu kichik toifada (dinamik, taqsimlangan va izolyatsiya qilinmagan), bugungi kunda ko'proq ishlatiladigan ikkita keng tarqalgan protokollar klassi mavjud. Ular masofaviy vektor protokollari va havola holati protokollari. Masofaviy vektor protokollari tugunlarni maqsad va xarajat kabi ma'lumotlarni muntazam ravishda yoki kerak bo'lganda almashishga majbur qiladi. Bog'lanish holati protokollari har bir tugunga tarmoq "xaritasi" ni yaratishga ruxsat berish uchun tarmoqdagi havola holati ma'lumotlarini to'ldiradi. 2.3Markazlashtirilgan marshrutlash protokollari va taqsimlangan yo'naltirish protokollari o'rtasidagi farq. Ham markazlashtirilgan, ham tarqatilgan marshrutlash protokoli dinamik marshrutlash protokoli bo'lsa -da, ular qanday ishlashidan farq qiladi. Ularning orasidagi asosiy farq tarmoqdagi qaysi qurilmalar marshrutlash to'g'risida qaror qabul qilishiga bog'liq. Bitta markaziy tugun markazlashtirilgan marshrutizatsiyadagi barcha yo'naltirish qarorlari uchun, har bir qurilma tarqatilgan protokollar bo'yicha qarorlarni yo'naltirish uchun javobgardir. Markazlashtirilgan protokollar taqsimlangan protokollarga qaraganda ko'p muammolarga ega, masalan, bitta tugun ishlamay qolishi va markaziy tugun atrofida potentsial tarmoq tiqilishi. Shu sabablarga ko'ra, tarqatilgan protokollar ko'proq ishlatiladi. 2.4. LAN, MAN va WAN tarmoqlarida qo’llaniladigan marshrutlash protokollari. Hozirgi kunda IP-tarmoqlarda qo’llaniluvchi marshrutlash protokollari adaptiv taqsimlangan protokollarga kiradi. Bu protokollar ikki guruhga bo’linadi: - masofaviy-vektorli algoritmlar (Distance Vector Algorithms, DVA); - aloqa holati algoritmlari (Link State Algorithms, LSA). Masofaviy-vektorli algoritmlarda (DVA) har bir marshrutizator tarmoq bo’ylab davriy ravishda va keng eshittirishli vektorni tarqatadi. Ushbu marshrutizatordan tortib, tarmoqdagi unga ma’lum barchasi uning komponentlari hisoblanadi. Marshrutlash protokolining paketlari, odatda, yangiliklar deb ataladi, chunki ular yordamida o’ziga ma’lum tarmoq konfigurasiyasi haqidagi xabarni qolgan marshrutizatorlarga yetkazadi. Ushbu tarmoqqa ma’lum vektor masofagacha bo’lgan bir qancha qo’shnisida olingan axborot asosida marshrutizator vektor komponentlarini o’zidan ushbu qo’shnisigacha kengaytiradi, u bilgan (agar ular uning portlariga ulangan bo’lsa) yoki marshrutizatorlarni o’xshash xabarlaridan tarmoq haqidagi vektor axborotlarni qo’shib qo’yadi. Bundan so’ng esa u tarmoq bo’yicha yangi vektor qiymatni tarqatadi. Va, nihoyat, har bir marshrutizator o’zining qo’shni marshrutizatori orqali tarmoqning barcha tarkibiy tashkil etuvchilarini va ulargacha bo’lgan masofalarni bilib oladi. Bunday ma’lumotga asoslanib u bir nechta alternativ marshrutlardan masofa jihatdan eng qisqasini tanlaydi. Ushbu marshrut haqida xabar uzatgan yaqin marshrutizator marshrutlash jadvalida keyingisi sifatida belgilanadi. Masofaviy-vektorli algoritmlar uncha katta bo’lmagan tarmoqlarda yaxshi ishlaydi. Katta tamoqlarda trafik yuklamasining oshishiga olib keladi. Masofaviy-vektorli algoritmga asoslangan, bir muncha keng tarqalgan protokol bu RIP protokol hisoblanadi. LSA aloqa holati algoritmlari har bir marshrutizatorni axborot bilan ta’minlaydi. Bu axborot tarmoqning aloqa grafini aniq qurish uchun yetarli hisoblanadi. Barcha marshrutizatorlar aynan shu graf asosida ishlaydi, bu esa konfigurasiyadagi o’zgarishga marshrutlash jarayonini bir muncha chidamli qiladi. Har bir marshrutizator bir necha marshrut shartlari asosida optimalini topish uchun tarmoq grafidan foydalanadi. Portlariga ulangan aloqa kanalini qanday holatdaligini bilish uchun marshrutizator davriy ravishda o’zining yaqin qo’shnisi bilan HELLO qisqa paketini almashib turadi. Aloqa holati algoritmlariga asoslangan protokollarga OSI stekining IS-IS protokoli (bu protokol TCP/IP stekida ham foydalaniladi), TCP/IP stekining OSPF protokoli kiradi. Ichki va tashqi shlyuz protokollari. Ichki va tashqi shlyuz protokollari tushunchasi avtonom tizimlar tushunchasiga asoslanadi. Avtonom tizim – bu yagona adminstrativ boshqaruvdagi tarmoqlar majmuasi bo’lib, avtonom tizimga kiruvchi barcha marshrutizatorlarning umumiy marshrutlash siyosatini ta’minlaydi. Internet ham avtonom tizimlardan tashkil topgan. Odatda avtonom tizimni internet xizmatlarini ta’minlovchilardan biri boshqaradi. Katta xizmat ta’minlovchilar va korporasiyalar o’zlarining tarkibiy tarmoqlarini bir necha avtonom tizimlar majmuasi sifatida taqdim qilishi mumkin. Avtonom tizimni va shu bilan birga IP-manzillarni va DNS-nomlarni ro’yxatga olish markazlashtirilgan holda amalga oshiriladi. Avtonom tizimlarning raqami 16 razryaddan iborat bo’ladi va unga kirmaydigan tarmoq IP-manzil perfekslari bilan hyech qanday bog’lanmagan. Ushbu qoidaga mos tarzda internet o’zaro aloqaga ega avtonom tizimlar majmuasidek ko’rinadi. Bularning har biri tashqi shlyuzlar bilan bog’langan o’zaro aloqadagi tarmoqlardan tashkil topadi. Internetni avtonom tizimlarga bo’lishdan asosiy maqsad – marshrutlashda ko’p pog’onali yondashuvni ta’minlashdan iborat. Avtonom tizimlar kiritilgunga qadar ikki pog’onali yondashuv mo’ljallangan – ya’ni avvalo tarmoq ketma-ketligi ko’rinishida marshrut aniqlangan, keyin esa oxirgi tarmoqning berilgan bog’lamasiga borilgan edi. Avtonom tizimlar paydo bo’lganidan so’ng uchinchisi, ya’ni yuqorigi marshrutlash pog’onasi paydo bo’ldi. Endi avvalo avtonom tizimlar ketma-ketligi ko’rinishida marshrut aniqlanadi, keyin esa tarmoq ketma-ketligi, bulardan so’ng esa oxirgi bog’lamaga boriladi. Avtonom tizimlar o’rtasida marshrutni tanlashni tashqi shlyuz protokollar (Exterior Gateway Protocol, EGP) yordamida tashqi shlyuzlar amalga oshiradi. Hozirgi kunda bunday ishlar uchun internet birlashmasi standart chegarali protokol BGP 4 versiyasini (BGPv4) tasdiqladi. Qolgan barcha protokollar (masalan, RIP, OSPF, IS-IS) ichki shlyuz protokollari (Interior Gateway Protocols, IGP) hisoblanadi. Ichki shlyuz protokollari avtonom tizim ichidagi marshrutga javob beradi. Tranzit avtonom tizimlar holatida bu protokollar avtonom tizimga kirish nuqtasidan undan chiqish nuqtasigacha bo’lgan marshrutizatorlar ketma-ketligini aniq ko’rsatadi. Har bir avtonom tizim ichida mavjud marshrutlash protokollaridan ixtiyoriy bittasi qo’llanilishi mumkin, faqat avtonom tizimlar o’rtasida u yoki bu protokol ko’prik sifatida qo’llanilib, ular o’rtasida muloqotni ta’minlab beradi. Avtonom tizimlar internet magistralini tashkil qiladi. Avtonom tizim qoidasi ma’murdan internet magistralini yashiradi. Ma’murlar uchun magistrallar, avtonom tizim ichida qanday marshrutlash protokollari qo’llanilishi muhim emas, buning BGPv4 yagona marshrutlash protokoli mavjud. OSPF protokoli. OSPF protokoli (Open Shortest Path First – birinchi bo’lib qisqa yo’lni tanlash) bu aloqa holati algoritmning zamonaviy ishlanmasi hisoblanadi (u 1991 yilda qabul qilingan) va ko’p ahamiyatga ega. U katta tarmoqlarda qo’llash uchun mo’ljalangan. Aloqa holati algoritmlariga asoslangan marshutlash algoritmlari kabi OSPF marshrutlash jadvalini qurish amalini ikkiga ajratadi. Birinchisi tarmoq aloqalari holati haqidagi ma’lumotlar bazasini qurish va saqlash bo’lsa, ikkinchisi esa – optimal marshrutni topish va marshrutlash jadvalini tuzishdan iborat. Birinchi amal. Tarmoq aloqalari graf ko’rinishida tasvirlangan bo’lishi mumkin. Grafning cho’qqisi esa marshrutizatorlar va nimtarmoqlar (IP-tarmoqlar) hisoblanadi, qirralari esa ular orasidagi aloqa hisoblanadi. Buning uchun barcha marshrutizatorlar o’zining qo’shnisi bilan graf haqidagi axborotni almashadi. Bu jarayon RIP protokolidagi tarmoqqacha vektor masofaning tarqalish jarayoniga o’xshash bo’ladi, biroq bunda tarmoq topologiyasi haqidagi axborot sifatli bo’ladi. LSA xabarlarni tranzit uzatishda marshrutizatorlar RIP-marshrutizatorlar kabi uni modifikasiya qilmaydi uni o’zgartirmagan holda uzatadi. Natijada tarmoqning barcha marshrutizatorlari o’zining xotirasida tarmoq aloqasining graf aloqasi haqida bir xil ma’lumot saqlanadi. Qo’shni marshrutizatorning aloqalari holatini nazorat uchun OSPF-marshrutizatorlar har 10 sekundda bir birlariga HELLO xabarini jo’natadi. Hajm jihatdan uncha katta bo’lmagan bu xabarlar o’zlarining qo’shnilarini va ular bilan aloqalarni tez-tez tekshirib turish imkonini beradi. Biror bir qo’shnisidan HELLO xabari kelishi to’xtasa, marshrutizator aloqa holati o’zgargani haqida xulosa chiqaradi va o’zining topologik ma’lumotlar bazasiga mos o’zgartirishlar kiritadi. Bir vaqning o’zida u bu o’zgartirish haqida qo’shnilarga xabar jo’natadi va mos ravishda ular ham o’zlarining ma’lumotlar bazasiga o’zgartirish kiritadi, so’ng bu o’zgartirish haqida boshqa qo’shnilariga ushbu LSA xabarni jo’natadi. Ikkinchi amalda olingan graf va generasiya qilingan marshrutlash jadvali asosida optimal marshrut aniqlanadi. Grafda optimal yo’lni aniqlash bir muncha katta va murakkab masala hisoblanadi. Buning yechimi uchun OSPF protokolida Diykstrlar bosqichma-bosqich algoritmdan foydalaniladi. Bu algoritmdan foydalanib tarmoqning har bir marshrutizatori o’zining interfeysidan to unga ma’lum barcha nimtarmoqlargacha bo’lgan optimal marshrutni qidiradi. Har bir qidirib topilgan marshrutning faqat bitta qadami – keyingi marshrutizatorgacha bo’lgan qadami saqlanadi. Bu qadam haqidagi ma’lumot marshrutlash jadvaliga ham joylashtiriladi. Marshrutlash protokollari har bir marshrutizatorlar uchun kelishilgan marshrut jadvallarini generasiya qiladi. Bu esa oxirgi qadamgacha rasional marshrut bo’yicha paketni yetkazishni ta’minlaydi. Buning uchun tarmoq marshrutizatorlari tarkibiy tarmoq topologiyasi haqida axborot almashadi. Statik marshrutlashda jadval marshrutizator xotirasiga tarmoq ma’muri tomonidan kiritiladi. Dinamik marshrutlash tarmoq konfigurasiyasi o’zgarganidan so’ng marshrutlash jadvalini avtomatik yangilash imkonini beradi. Marshrutlashning adaptiv protokollari ikki guruhga bo’linadi. Bularning har biri quyidagi tur algoritmlardan biri bilan bog’langan bo’ladi: masofaviy-vektorli algoritmda tarmoq bo’ylab davriy ravishda va keng eshittirishli vektor tarqatiladi, uning komponentiga esa jo’natuvchi marshrutizatordan unga ma’lum barcha tarmoqlar kiradi; aloqa holati algoritmi har bir marshrutizatorni tarmoqning aloqa grafini qurish uchun yetarli bo’lgan axborot bilan ta’minlaydi. Internetning marshrutlash protokollari tashqi va ichkiga bo’linadi. Tashqi protokollar (EGP) avtonom tizimlar o’rtasida marshrut axborotlarni tashiydi, ichkisi (IGP) esa faqat ma’lum avtonom tizimlar doirasida qo’llaniladi. OSPF protokoli sirtmoqdan iborat murakkab topologiyali katta tarmoqlarda IP-paketlarni unumli marshrutlash uchun yaratilgan. U aloqa holati algoritmiga asoslangan bo’lib, tarmoq topologiyasining o’zgarishiga chidamli hisoblanadi. OSPF-marshrutizatorlari marshrutni tanlashda tarkibiy tarmoqning o’tkazuvchanlik qobiliyatini hisobga olgan holda metrikadan foydalanadi. OSPF protokoli marshrutlash jadvalida bitta tarmoqqa bir nechta marshrutlarni saqlashga ruxsat beradi. Agar ular teng metrikadan iborat bo’lsa, marshrutlarga marshrut yuklama balansi holatida ishlash imkoniyatini yaratadi. OSPF protokoli yuqori hisoblash murakkabligiga ega, shuning uchun ham kuchli marshrutizator apparatlarida ishlaydi. RIP. Routing Information Protocol (RIP) 1980 yillarda ishlab chiqilgan va u kichik yoki o'rta tarmoqlarda uzatishni boshqarish uchun maxsus ishlab chiqilgan. RIP-lar maksimal 15 HOP olishlari mumkin. Ha, maqsadga erishish uchun u tarmoqdagi bitta tugundan ikkinchisiga maksimal 15 marta sakrab chiqishi mumkin. Protokol sifatida RIP-ga ega bo'lgan har qanday yo'riqnoma avval qo'shni qurilmalardan Marshrutlash jadvalini talab qiladi. Ushbu qurilmalar yo'riqnoma uchun o'zlarining marshrutlash jadvallari bilan javob berishadi va keyinchalik ushbu jadvallar yo'riqnoma stolining maydonida birlashtirilib yangilanadi. Router bu bilan to'xtamaydi va qurilmalardan doimiy ravishda bunday ma'lumotlarni so'rashda davom etadi. Ushbu intervallar odatda 30 soniyani tashkil qiladi. An'anaviy RIPlar faqat Internet protokol v4 (IPv4) ni qo'llab-quvvatlaydi, ammo RIP ning yangi versiyalari ham IPv6-ni qo'llab-quvvatlaydi. Portimiz raqamini eslatmasdan bizning muhokamamiz to'liq emas, chunki har bir protokolda uzatishni amalga oshirish uchun o'z port raqami bor. RIP o'z translyatsiyasini amalga oshirish uchun UDP 520 yoki 521-dan foydalanadi. RIP protokoli. 2,5. Marshrutlash protokollarini qiyosi va tahlili. Rasmda keltirilgan tarmoqning tarkibi misolida IP-marshrutlash mexanizmini ko’rib chiqamiz. Bu tarmoqda 20 ta marshrutizator (raqamlangan kvadrat bloklar ko’rinishida tasvirlangan) 18 ta tarmoqni umumiy tarmoqqa birlashtiradi; N1, N2,..., N18 – bu tarmoq raqami. Har bir marshrutizatorda A va V oxirgi bog’lamalarda IP protokol o’rnatilgan. Marshrutizatorlar tarmoqlarni birlashtiruvchi bir nechta interfeysga (portlarga) ega bo’ladi. Har bir marshrutizatorga tarmoqning alohida bog’lamasi sifatida qarash mumkin: unga ulangan nimtarmoqda tarmoq manzili va lokal manzilga ega bo’ladi. Masalan 1-raqamli marshrutizator uchta interfeysga ega va unga N1, N2, N3 tarmoqlar ulangan. Rasmda bu portlarning tarmoq manzili IP11, IP12, IP13 bilan belgilangan. 1R11 interfeys N1 tarmoqning bog’lamasi va mos ravishda 1R11 portning tarmoq raqami maydonida N1 raqami bo’ladi. O’xshash tarzda 1R12 interfeys – N2 tarmoq bog’lamasi, 1R13 port esa – N3 tarmoq bog’lamasi hisoblanadi. Shunday qilib, marshrutizatorga har biri o’zining tarmog’iga kiruvchi bir necha bog’lamalar majmui sifatida qarash mumkin. Marshrutizator yagona qurilma sifatida alohida tarmoq va lokal manzilga ega bo’lmaydi. Murakkab tarkibli tarmoqlarda oxirgi ikki bog’lama o’rtasida paketlarni uzatish uchun deyarli har doim bir necha alternativ marshrutizatorlar bo’ladi. A bog’lamadan V bog’lamaga jo’natilgan paket 17, 12, 5, 4 va 1 marshrutizatorlar yoki 17, 13, 7, 6 va 3 marshrutizatorlar orqali o’tishi mumkin. A va V bog’lamalar o’rtasida nechta marshrutizatorlar borligini aniqlash muammo emas. Mumkin bo’lgan bir nechta marshrutlarni tanlashni marshrutizatorlar, bundan tashqari oxirgi bog’lamalar hal qiladi. Marshrut ushbu qurilmalardagi tarmoq konfigurasiyasi haqidagi axborot va marshrutni tanlash shartlari asosida tanlaydi. Ko’p holda shart sifatida alohida paketning marshrutni o’tishdagi kechikishi olinadi. Marshrut haqidagi olingan tahliliy axborot keyingi paketlarning yo’nalishini belgilash uchun marshrutlash jadvaliga joylashtiriladi. 4-marshrutizatorning jadvalini batafsil ko’rib chiqamiz Jadvalning birinchi ustunida paketning jo’natilayotgan manzili joylashgan. Jadvalning har bir qatoridagi jo’natilayotgan manzilning davomida jo’natilayotgan manzil bo’yicha rasional marshrutni davom ettirish uchun paketni jo’natish kerak bo’ladigan keyingi marshrutizatorning tarmoq manzili (aniqrog’i keyingi marshrutizator interfeysining tarmoq manzili) ko’rsatiladi. Paket marshrutizatorga kelishi bilan IP modul kadr sarlavhasidan yetib borish kerak bo’lga tarmoq manzilini ajratib oladi va uni jadvaldagi tarmoq raqami joylashgan har bir qator bilan solishtirib chiqadi. Tarmoq raqami bilan mos kelgan qator paketni jo’natish mumkin bo’lgan yaqin marshrutni ko’rsatadi. Masalan, agar 4-marshrutizatorning biror portidan N6 tarmoqqa manzillangan paket qabul qilinsa, u holda marshrutlash jadvalidan paket harakatining keyingi bosqichi IR21 marshrutizatorning manzili tanlanadi va paket 2-marshrutizatorning 1-portiga qarab harakatlanadi.
Tarmoq elementlarining marshrutlash jadvali Paketni keyingi marshrutizatorga uzatishdan oldin joriy marshrutizator o’zining qaysi (IP41 yoki IR42) portlariga ushbu paketni joylashi kerakligini aniqlashi zarur. Buning uchun marshrutlash jadvalining uchinchi ustuni mavjud bo’lib, unda chiquvchi interfeyslarning tarmoq manzili joy oladi. Ko’p hollarda yuborilayotgan manzil sifatida jadvalda to’liq IP-manzil emas, balki belgilangan tarmoq raqami ko’rsatiladi. Shunday qilib, ushbu tarmoqqa jo’natiluvchi barcha paketlar uchun IP protokol aynan shu marshrutni taklif qiladi. Biroq ayrim hollarda bog’lama uchun tarmoqning barcha bog’lamalari uchun berilgan marshrutdan farq qiluvchi maxsus marshrutni aniqlash zarur bo’lib qoladi. Buning uchun ushbu bog’lama marshrutlash jadvalida alohida qator joy oladi va unda to’liq IP-manzil va mos marshrut axborotlari joy oladi. Bunday turdagi yozuvlar V bog’lama uchun 4.6-rasmda keltirilgan jadvalda ko’rsatilgan. Masalan, 4-marshrutizator ma’muri xavfsizlik nuqtai nazaridan paketlarni N3 tarmoqning barcha bog’lamalari uzatadigan 1-marshrutizator (IR12 interfeys) orqali emas, balki 2-marshrutizator (IP21 interfeys) orqali jo’natishga qaror qilgan. Agar jadvalda tarmoq va uning alohida bog’lamalari marshruti haqidagi to’liq axborot jadvalda mavjud bo’lsa, u holda IP bog’lamaga manzillangan paket kelishi bilan marshrutizator spesifik marshrutni tanlaydi. Oxirgi bog’lamalarni marshrutlash jadvali. Marshrutlash masalasini nafaqat oraliq marshrutizatorlar, balki oxirgi bog’lamalar – kompyuterlar ham yechadi. Bu masalani yechish oxirgi bog’lamaga o’rnatilgan IP protokol paketni boshqa tarmoqqa yoki ushbu tarmoqning biror bog’lamasiga manzillanganini aniqlash bilan boshlanadi. Agar jo’natilayotgan tarmoq raqami ushbu tarmoq raqami bilan mos kelsa, bu paketni marshrutlash talab qilinmasligini bildiradi. Aks holda marshrutlash kerak bo’ladi. Oxirgi bog’lamalar va tranzit marshrutizatorlarning jadvalining strukturasi bir-biri bilan (bir xil) hisoblanadi keltirilgan tasvirga yana bir bor e’tiborimizni qaratamiz. N3 tarmoqqa tegishli V oxirgi bog’lamaning marshrutlash jadvali quyidagi ko’rinishda bo’lishi mumkin . Bu yerda IRV – V kompyuter interfeysining tarmoq manzili. Bu jadvalga asosan oxirgi V bog’lama N3 lokal tarmoqdagi ikkita marshrutizatorlardan (1 yoki 3) qaysi biri u yoki bu paketni jo’natishini tanlaydi. xulosa Router qo'shni yo'llardan yoki tarmoq ma'muri tomonidan uzoq masofaviy tarmoqlar haqida ma'lumot beradi. Keyin yo'riqnomani o'chirilgan tarmoqlarni qanday topishni tasvirlaydigan marshrutlash stolini quradi. Agar tarmoq to'g'ridan-to'g'ri yo'riqnomaga ulangan bo'lsa, u ushbu tarmoqqa paket yuborishni allaqachon biladi. Agar tarmoq to'g'ridan-to'g'ri ulanmasa, yo'riqnoma Statik yo'nalishda yoki marshrutlashgan jadvaldagi barcha tarmoqlarning qo'lda joylashuvi) yoki boshqaruv stoliga kirish huquqini o'rganishi kerak. Dinamik marshrutlash - bu qurilmaning qo'shni yo'lovchilar bilan o'zaro ta'sirini belgilaydigan marshrutlash protokoli jarayoni. Router har bir tarmoq haqida ma'lumotni yangilaydi. Agar tarmoqda o'zgarish yuzaga kelsa, dinamik yo'naltirish protokoli o'zgarishi haqidagi barcha muntazamlarga xabar beradi. Agar statik yo'nalishda foydalanilsa, barcha qurilmalarda marshrutlash jadvallarini yangilash tizim ma'muriyati bo'lishi kerak. Download 321.17 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling