Тошкент «Янги аср авлоди»

юз тоифасидин бўлган мазкур Мулло Султонга ўқ тегиб, шаҳид 
бўлуб онинг жасадини уруш маъракасидин қипчоқларга бош 
бўлуб турган Мулло Олимқул олдуруб, онинг баҳодирлигини 
ёдга олиб, вафотига афсуслар қилиб, такфин, тажҳиз қилди- 
риб, жамияти тамом илан жаноза ўқуб Маоз Жабал қабристо- 
нига дафн қилдурди. Қипчоклф баъзи вақт хон қўшунига ва 
баъзи вақт Марғилонга ҳужум айлаб, ^ар икки тарафдин муд- 
дао ҳосил қилолмай, ўлуб, қирилиб қайтмо^а эди. Охир ул- 
амр, қипчоқлар ва қирғизлар маслаҳат қилишибдурки: «Ҳар 
шаҳарга борсак, калтак еб қайтадурмиз. маслаҳат шулким, хон 
авлодларидин бир одамни топиб, хон кўтариб, Фарғона пой­
тахти бўлган Хўқандни мусаххар қилиб, ондин кейин бошқа 
тадорук қилайлук». Муҳаммадалихон хизматкорлари авлоди- 
дин бир нотайин одамни «хонзода» деб ўзларига хон кўтариб, 
барча қипчоқ- қирғизлар анга байъат қилиб, ҳаммалари баит- 
тифоқ қирғиз-қипчоқ, Андижон ва Шаҳрихон сартиялари ўшал 
атроф-жонибдагииккидарёнингмиёнасқдаги халқлардин бе- 
ҳад ва беадад қўшун жамлаб, кечани аввалидин йўл юриб, эрта 
билан Хўқанд шаҳри дарвозасиннг яқинига етиб қўнубдурлар. 
Қипчоқ қўшунининг келиб тушганлигини фаҳмлаган шаҳар 
халқи ҳайратда қолишиб, бир-бирлари илан сўзлашибдурлар- 
ким, шунча асъасаю дабдаба, тўпу-тўфанг, аскар, сарбоз, тўпчи

---

ва аслаҳа илан хон нечун беному нишон бўлуб, қипчоқлар бу 
ерга келди деб. Яна оқил одамлар уйлаб, фикр қилибдурлар- 
ким, магар ғадцор ва фирибгарлар хонни Яккатутда қолдуруб, 
мунда келганмикунлар деб.
Аксар шаҳар халҳи шул тариқа мулоҳазаларда бўлуб тур­
ган ҳолда, қипчоқлар шаҳарга одам киргузуб, айтибдурлар-