Трансакция ва трансформация харажатлари ҳамда уларни таҳлил қилишга ёндашувлар

ТРАНСАКЦИЯ ВА ТРАНСФОРМАЦИЯ ХАРАЖАТЛАРИ ҲАМДА УЛАРНИ ТАҲЛИЛ ҚИЛИШГА ЁНДАШУВЛАР

1. 
   Трансакция ва унинг турлари
   

2. Трансакция муносабатлари ва улар билан боғлиқ харажатлар турлари


3. Трансформация харажатлари ва уларни таҳлил қилишга Норт ёндашуви

1 Тадбиркорлик фаолиятини юритувчи иқтисодиёт субъектлари (юридик ва жисмоний шахслар) фаолияти жараёнида мулкчилик ҳуқуқи алмашиши (шартномалар асосида маҳсулотни сотиш ёки сотиб олиш ва шу каби бошқа ҳолатларда), бошқа шахслар томонидан мулкка нисбатан ноқонуний хаттиҳаракатлар содир этилган шароитларда уни ҳимоя қилиш ёки иқтисодий ислоҳотлар жараёнида аввал фаолият юритиб турган институтлар ва нормаларни янгилари билан алмаштириш зарурати юзага келади.

Шундай вазиятларда тадбиркор ёки давлат томонидан турли харажатлар қилишига зарурат пайдо бўлади. Бундай харажатлар хорижий манбаларда “трансакция харажатлари” тушунчаси билан юритилади ва у институционал иқтисодиёт назариясининг таркибий қисмларидан бири сифатида институтлар билан бир қаторда унинг категорияси ҳисобланади.
Трансакция харажатлари тушунчаси билан бир қаторда трансформация харажатлари тушунчаси ҳам мавжуд бўлиб, ушбу тушунчаларни тўғри англаб етиш уларни таҳлил қилиш учун муҳим аҳамиятга эга.

1. Трансакция ва унинг турлари

Инглиз тилидаги “transaction” сўзини икки таркибий қисмга ажратиш мумкин, яъни “trans” (транс), ўзбек тилида “ўзаро” сўзини билдиради, “action” (акция) эса – “ҳаракат” деганидир. Булардан келиб чиқадики, “трансакция” сўзи “ўзаро ҳаракат” деган маънони билдиради.
Демак, “трансакция” – бу иқтисодиёт субъектларининг ҳар қандай ўзаро ҳаракатини ёки ўзаро муносабатини англатади, қайсиким бунда ҳеч бўлмаганда битта ҳамкор иштирок этиши зарур. Шундай қилиб трансакция иқтисодиёт субъектлари ўртасидаги ўзаро ҳамкорликка асосланган ҳаракат ҳисобланади.
Илмий манбалар таҳлили шуни кўрсатадики, “трансакция” тушунчасига муаллифлар ёндашувига ҳамда тадқиқот объектига қараб турлича таърифлар берилган.
Трансакция – бу товарларни ўзаро алмашиш эмас, балки жамият томонидан яратилган мулкчилик ҳуқуқлари ва эркинликлардан ўзгалар фойдасига воз кечиш ва уларни ўзлаштириш ҳисобланади. Ушбу трансакция таърифидан шу нарса келиб чиқадики, трансакциянинг маъноси қандайдир нарсаларни бевосита алмашишни амалга оширишдан эмас, балки қандайдир активларга бўлган муайян ҳуқуқларнинг бир субъектдан бошқасига ўтишини англатади.
Трансакция – бу иқтисодий жараён ҳисобланади, ушбу жараёнда унда иштирок этувчи томонлар муайян иқтисодий мақомга (мулкдор, фойдаланувчи мақоми ва ҳ.к.) эга бўлишади ёки бошқалар ундан воз кечади.
Трансакциянинг таърифи ва унинг изоҳлари трансакция турларини кўриб чиқиш, уларнинг бир турини бошқаси билан алмаштириш жараёни нима билан шартланганлигини аниқлашга имкон беради. Трансакцияларни турларга ажратишнинг аҳамияти шундан иборатки, у иқтисодиёт субъектлари ўртасидаги ўзаро алмашувларга воситачилик қилувчи муқобил вариантларни қиёсий таҳлил қилиш имконини беради. Муқобил вариантлар – бу иқтисодиёт субъектлари ўртасидаги чекланган неъматлар борасидаги ўзаро ҳамкорликка воситачилик қилувчи қоидаларнинг тизимли ёпиқ (бўлинмас, ўзаро бир-бирини тўлдирувчи) тўпламлари йиғиндиси ҳисобланади.
Трансакцияларни қуйидаги учта турини ажратиш мумкин:
Савдо битими трансакцияси, бошқарув трансакцияси ва мукаммаллаштириш трансакцияси.

1. 
   Савдо битими трансакцияси – мулкий ҳуқуқ ва эркинликларни тасарруфидан чиқариш ва ўзлаштириш жараёнини амалга оширишга хизмат қилади ва унинг амал қилиши учун иқтисодий манфаатлар ҳисобга олинган ҳолда икки томоннинг розилиги керак бўлади.
   
2. 
   Бошқарув трансакцияси – бунда асосий тушунча одамлар орасида бўладиган бошқарув муносабатлари бўлиб, ушбу ҳолатда қарор қабул қилиш ҳуқуқи фақат бир томонда бўлади.
   
3. 
   Мукаммаллаштириш трансакцияси – бунда томонлар ҳуқуқларининг номутаносиблиги кузатилади, бироқ бошқарувчи томон ўрнида ҳуқуқлар таснифини амалга оширувчи жамоа бошқарув органи иштирок этади. Бундай трансакциялар орқали иқтисодий агентлар орасида бойлик қайта тақсимланади.
   

Савдо битими трансакциясида мулкчилик ва эркинлик ҳуқуқларини амалда қўлга киритиш ва улардан воз кечишни амалга ошириш учун тарафларнинг улардан ҳар бирининг иқтисодий манфаатига асосланган икки томонлама розилиги зарур. Савдо битими трансакцияси – унда тарафлар ўртасидаги ҳуқуқий муносабатларнинг ўхшашлиги шартларига амал қилиш мумкин бўлган ягона шакл.
Бундай савдо битими трансакциясига ёлланма ходим ва иш берувчи (ёки улар иттифоқлари)нинг меҳнат бозоридаги ҳаракатлари, қонун чиқарувчиларнинг сиёсий бозордаги хатти-ҳаракатлари, кредитор ва қарздорнинг вақтинчалик бўш турган пул маблағлари бозоридаги ҳаракатлари мисол бўла олади. Тарафлардан ҳар бири алмашувда иштирок этиш тўғрисида мустақил тарзда якуний қарор қабул қилади. Шу нуқтаи назардан савдо трансакцияси ҳуқуқий жиҳатдан тенг, лекин музокаравий кучда тенг бўлиши шарт бўлмаган, тарафлар ўртасида амалга оширилади.
Бироқ, ҳар қандай ҳолатда савдо битими трансакциясининг моҳияти алмашувчи тарафлар ўртасидаги ихтиёрий келишув асосида мулкчилик ҳуқуқлари билан алмашишдан иборат, бу ушбу иқтисодиёт субъектлари ҳуқуқий муносабатларининг ўхшашлиги оқибатидир.
Бошқарув трансакциясида инсонлар ўртасидаги қарор қабул қилиш ҳуқуқи фақат бир тарафга тегишли бўлганда ўзаро ҳамкорликни назарда тутувчи бошқариш-бўйсуниш муносабати энг асосий ҳисобланади. Трансакцияларнинг ушбу тури корхонанинг ички муносабатларида, бюрократик ташкилотларда, шунингдек, кенг маънода – ички поғона муносабатларида мавжуд. Бошқарув трансакцияси шунинг учун мавжудки, қарор қабул қилиш ҳуқуқи, ундан кутилаётган фойда бозордаги иш ҳақининг бозор ставкасига мос келадиган фойдадан юқори бўлиши лозим бўлган даромадга алмаштирилади. Шу муносабат билан ишчи кучини ёллаш бўйича шартномалар алоҳида ҳуқуқ сифатида эркинликни ажратиш зарурлигини белгилаб берган ҳолда бошқа ихтиёрий шартномалардан тубдан фарқ қилади.
Бошлиқ билан ходимнинг расмий қоидаларга мувофиқ ўзаро ҳамкорлиги бошқарув трансакциясига оддий мисоллар бўлади. Бошқарув трансакциясида хатти-ҳаракат ноўхшаш (асимметрик) хусусиятга эга, чунки тарафларнинг ҳуқуқий ҳолати ва ўз навбатида, ҳуқуқий муносабатлари ҳам бир хил эмас. Савдо битими трансакциясининг объектлари алмашиладиган неъматларга бўлган ҳуқуқлар бўлса, ҳуқуқий муносабатлар тарафларидан бирининг хаттиҳаракати бошқарув трансакциясининг объекти ҳисобланади.
Агар трансакция ўз тушунчасига мос келса, бошлиқ бу билан бевосита ўз истагини ифода этган ҳолда буйруқлар беради, ишчилар ёки ходимлар эса, бу уларнинг манфаатларига мос келиш-келмаслигидан қатъий назар ушбу буйруқларни бажаради. Буйруқ – бу ишчилар ва ходимлар қўллаши мумкин бўлган йўл қўйиладиган ҳаракатлар тўпламини бир томонлама чеклаш воситасидир.
Мукаммаллаштириш трансакциясида тарафлар ҳуқуқий ҳолатининг асимметриклиги сақланиб қолади, лекин бошқарувчи тарафнинг ўрнини, одатда, ҳуқуқларни таснифлаш функциясини бажарувчи жамоавий орган эгаллайди. Хусусан, директорлар кенгаши томонидан компания бюджетининг тузилиши ва вакиллик ҳокимияти органи томонидан тасдиқланиши, арбитраж судининг ҳаракатланувчи субъектлар ўртасида юзага келадиган низо бўйича қарорлари рационаллаштириш трансакциялари ҳисобланади. Бир тараф (директорлар кенгаши, суд) иккинчи тараф (бўлинмалар раҳбарлари, даъвогар ва жавобгар)нинг ҳуқуқларини белгилаб беради.
Трансакция харажатларининг мавжуд бўлиши трансакцияларнинг у ёки бу турини вақт ва муҳит шароитига мос равишда янада самарали бўлишига ёрдам беради. Шунинг учун мазкур операциялар тартибга солувчи қонунқоидаларга боғлиқ ҳолда трансакцияларнинг турли хилларига боғлиқ бўлади.
Трансакциялар оддий (масалан, бозордан бирор нарсани сотиб олиш) ёки мураккаб (мисол учун, автоматлаштириш тизимини ташқи маслаҳатчилар ёрдамида жорий қилиш) бўлиши мумкин. Мураккаб ва масъулиятли келишувлар ҳар доим шартномалар орқали расмийлаштирилади.
Фьючерс битимлар (фақат келгусида товарни харид қилиш ёки сотиш ҳуқуқи сотиладиган ва сотиб олинадиган палладаги алмашувдан фарқли ўлароқ) трансакцияга энг яққол мисол бўлиб хизмат қилади.
Умуман олганда, барча турдаги трансакциялар қуйидаги икки қисмдан иборат бўлади.
Битимлар тузиш. Бу босқичда харидор сотувчини топиши, нархлар ҳақида маълумотлар йиғиши, сифатни баҳолаши, сотувчини танлаши ва у билан битим тузиши керак бўлади. Сотувчи бозорда жой сотиб олиши, маҳсулот сифати назоратини олиб бориши ва узлуксиз равишда нархлар ҳақида ахборот йиғиши лозим бўлади.
Олди-сотди шартномасини амалга ошириш. Бу босқичда харидор товар ҳақини тўлайди, уни ўз ихтиёрига ўтказади ва товар сифатини қайта баҳолайди.
Ҳар бир трансакция 4 гуруҳдаги маълумотларни ўз ичига олади:
1. Битим иштирокчилари; 2. Трансакцияда ишлатилган ресурслар ва кутилаётган натижалар; 3. Иштирокчиларнинг ресурс ва натижаларга нисбатан ҳуқуқлари; 4. Томонлар мажбуриятлари.
Тузилган шартномалар доирасида трансакция муносабатларини амалга ошириш катта харажатлар билан боғлиқ бўлади (5.1 – расм). Улар икки гуруҳ харажатларига бўлинади – трансакция ҳамда трансформация харажатлари. Ушбу харажатлар моҳияти турлари ва таркиби китобнинг кейинги қисмида батафсил кўриб чиқилади.