Insoni komil – olamning gultojidir, butun insoniyatning orzusi va barcha xalqlarning maqsadidir.
Jaloliddin Rumiy Hazratlari inson bolasini uning o’ziga tanishtirib, u maqsad – inson, lekin oddiy inson emas, o’z-o’zini bilgan va ikki olamga barobar inson. Rumiyning fikricha o’z-o’zini anglagan va o’z-o’zini unutib, dunyo bilan birikkan Tangriga eng yaqin insondir. Zero komil inson Xudoga juda yaqin ekan, uning kamolot yo’lidagi mehnat va muhabbati insoni komilga sidqi sadoqat borasidagi intilishlari ham muqaddasdir.
Mavlono Rumiy Insonni, avvalo ko’zini ochishga va ochilgan ko’zlari bilan o’z mohiyatiga nazar tashlashga undaydi, insonning o’zi bir butun kichik olam ekanligini uqtiradi. Mashoyixlarning “o’zini bilgan avliyo bo’ladi” degan fikrini isbotladi.
Dunyoga kelishdan muddao “yo’lini qilib kun kechirish, eb ichish nasl qoldirib o’tish” kabi biologik ehtiyojlarni qondirib yashashdangina iborat bo’lmay aksincha, bular vosita, maqsad ruhan pog’onaga chiqish, Ollohning huzurida loyiq bo’lishdir. Ruhan poklanish va jisman poklanish o’zaro uzviy bog’langan hamda uyg’unlashgan tushunchalar bo’lib, qalbi pok insonlar albatta jisman ham pok bo’lishni anglatadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |