Tuzuvchi: Yunusova Mohira 3-“ ” sinf o’quvchisi

1. Yetti dangasa nima uchun eguliksiz qoldi?____________________________________ 
_________________________________________________________________________ 
2. Ular nima uchun gadoy qatiq va nonni 
eb qo’ysa ham indamadi?____________________ 
_____________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________
________________________________________________________________________ 
3. Nega uchun it etti dangasaning yuzini yaladi? ________________________________ 
_____________________________________________________________________________
_____________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________ 
4. 
Nima uchun ular dangasa edi deb o’ylaysiz?_____________________________________ 
_____________________________________________________________________________
___________________________________________________________________________ 
5. Ertakdan chiqargan xulosangizni yozing. ______________________________________ 
_____________________________________________________________________________
____________________________________________________________________________ 

---

Ayyor bilan sodda 
Bir bor ekan, bir yo‘q ekan, qadim zamonda bir ayyor bilan sodda bo‘lgan ekan. 
Kunlardan bir kuni ular safar qilmoq uchun yo‘lga chiqishibdi. Yo‘lda ketayotib, bir xumcha 
oltin topib olishibdi. Oltinni ikkovi bo‘lib olmoqchi bo‘lishibdi. Biroq ayyor soddaga oltinlarni 
berishni xohlamabdi-
da, soddani aldash yo‘liga tushibdi. Ayyor soddaga shunday debdi: 
— Agar biz oltinlarni shaharga olib kirsak, kishilar bilib qolib, oltinlarni tortib olishadi. Yaxshisi 
ularni ko‘maylik-da, kerak vaqtida, oz-ozdan, olib sarflaylik. 
Shunda sodda bunga ko‘nibdi. Oltinni ko‘mibdilar. 
Kunlar o‘tib, soddaga oltin kerak bo‘lib qolibdi. Buni ayyorga kelib aytgan ekan, ayyor: 
— Menga ham kerak edi, — debdi. Shunda ikkisi birga oltin ko‘milgan joyga borib qarasalar, 
ko‘milgan oltin yo‘qmish. Ayyor oltinni o‘zi o‘g‘irlab, berkitib qo‘ygan ekan. Lekin shunga 
qaramasdan, soddaga tuhmat qilibdi. Shundan so‘ng, ikkisi qozi oldiga borishibdi. Butun 
voqeani qoziga aytib berishibdi. Qozi ayyorning gapiga ishonmabdi. 
— Biz oltinni daraxt ostiga ko‘mganmiz, ishonmasangiz o‘sha daraxt guvohlik beradi, — debdi 
ayyor, keyin uyiga kelib, qari otasiga: 
— Siz guvoh bo‘lasiz, — debdi. Otasi unga unamabdi. Ayyor, otasiga yalinib yurib, oxiri uni 
ichi po‘k daraxt ichiga kirgizib qo‘yibdi. Sodda qozini yetaklab daraxt tagiga boribdi. Shunda 
qozi so‘rasa, daraxt ichidan: 
— Oltinni qo‘ygan odam olib ketgan, — degan ovoz kelibdi, Shunda qozi, «bu daraxt ichida 
shayton borga o‘xshaydi», deb daraxt tagiga o‘t qo‘ydiribdi. O‘t yoqilgach, daraxt ichidagi chol 
«dod» solib: 
— Meni qutqaringlar, meni o‘g‘lim majbur qilgan, — deb baqiribdi, o‘tni o‘chirishibdi cholni 
olib chiqsalar, u o‘lib qolgan ekan. 
Qozi soddaga oltinlarning hammasini beribdi. Shunday qilib, ayyorlik bilan «oltinni olaman» 
degan ochko‘z ayyor, o‘z otasidan ham, oltinlardan ham ayrilib qolgan ekan.