Kolibri va ari
Kunlardan bir kuni
arining o‘g‘li kasal bo‘lib qolibdn.
U afsungarniig oldiga borib,
maslahat
so‘rabdi.
Afsungar unga:
Kolibri patidan bitta so‘rab olsang, o‘g‘ling
tuzalib ketadi,— debdi.
Kolibri patidan
bergai ekan, chindan ham ariiing o‘g‘li tuzalib ketibdi.
Keyinchilik k
olibrining o‘g‘li kasal bo‘pti. Shunda afsungar kolibriga:
Arining qanoti o‘g‘lingga davo,— debdi.
Kolibri arining
oldiga kelib, undan qanotini so‘ragan ekan, ari unga:
Mening faqat ikkitagiia qanotim bor. Birini senga bersam, ucha olmay qolaman,
— debdi.
S
hunday kilib kolibrining o‘g‘li vafot etibdi.
Dog‘da qolgan kolibri ariga:
O‘g‘lim vafot etdi. Endi sen
bilan biz bir umrga dushmanmiz,— debdi.
Biroq ari kolibriga:
Kel,
yaxshisi, do‘st bo‘lib qolaylik! Biz seni muhofaza qilamiz. Uyangga tuxum qo‘ysang, biz
ham yoniga in qurib, bolalaringni qo‘riqlab turamiz,— debdi.
Ana o‘shandan beri arilar doimo o‘z inlarini kolibrmning uyasi yoniga qo‘yadigan bo‘lishibdi.
Do'stlaringiz bilan baham: