Urganch davlat univetsiteti filologiya fakulteti

Ko‘p hollarda bir olim shaxsida, aytaylik, I. Sulton yoki

• Ko‘p hollarda bir olim shaxsida, aytaylik, I. Sulton yoki
• M. Q o‘shjonovlarda, ayni vaqtda ham adabiyotshunos, ham munaqqid fazilatlari mujassam topadi. Adabiyotshunoslikning uch tarkibiy qismi aro tafovutlarga kelganda shuni aytish zarurki, ayirmalar ko‘proq zamon kategoriyasi hamda obyektga munosabatdagi farqdan kelib chiqadi.

Binobarin, adabiy tanqidni adabiyotshunoslikdan farqlashga imkon beradigan estetik xususiyatlar quyidagilar: Adabiyot tarixi, asosan,

• Binobarin, adabiy tanqidni adabiyotshunoslikdan farqlashga imkon beradigan estetik xususiyatlar quyidagilar: Adabiyot tarixi, asosan,

o‘tmish adabiyotini, adabiy tanqid esa ko‘proq shu kunda yaratilayotgan asarlami, adabiyot nazariyasi esa ham o'tmish, ham bugunda asarlaming yaratilish qonuniyatlarini, asarni yuzaga keltiruvchi tarkib va qismJamlng sababiyatini o ‘rganadi.

Adabiyotshunos va tanqidchi orasida ham muayyan farqlar bo ‘lib, ular quyidagilardan iborat:

• Adabiyotshunos va tanqidchi orasida ham muayyan farqlar bo ‘lib, ular quyidagilardan iborat:
• 1) adabiyotshunos, asosan, ilmiy tafakkur maydonida, tanqidchi esa ilmiy-publitsistik va badiiy tafakkuming mushtarak maydonida harakat qiladi;

2) adabiyotshunos fundamental muammo va xulosalar ustida, adabiy tanqidchi esa jonli adabiy jarayon ustida so ‘z yuritadi;

• 2) adabiyotshunos fundamental muammo va xulosalar ustida, adabiy tanqidchi esa jonli adabiy jarayon ustida so ‘z yuritadi;
• 3) adabiyotshunos o ‘tmish va

zamonaning muayyan xulosalangan adabiy jarayoniga, adabiy tanqidchi esa, aniq asarga va kechagi asarlaming bugungi adabiy jarayonga ta’sir ko‘rsata oluvchi jihatlariga ko'proq urg‘u beradi;

4) adabiyotshunos yaxshi m a’nodagi «akademizm»ga, bilvosita faollikka tayanadi, tanqidchi esa zamonaviy, tezkor ruhdagi bevosita faollikka asoslanadi;

• 4) adabiyotshunos yaxshi m a’nodagi «akademizm»ga, bilvosita faollikka tayanadi, tanqidchi esa zamonaviy, tezkor ruhdagi bevosita faollikka asoslanadi;
• 5) adabiyotshunos mutaxassislar va soha talablarini nazarda tutadi, adabiy tanqidchi esa ommaga qarab so‘zlaydi; shu kunning estetik talablariga alohida e’tibor beradi;

• 6) adabiyotshunos estetikani, adabiy tanqidchi estetika bilan bir qatorda adabiyotshunoslikning o ‘zini ham boyitadi;
• 7) tanqid xulosalarini tasdiqlab yoki inkor etib, adib, asar, muammolar haqida yangi ilmiy qarashlami ilgari suradi va h.k.

• Adabiyotshunoslikning tarkibiy qismlari o ‘zaro uzviy bog‘langan bo‘Iib, biri ikkinchisini to‘ldiradi, boyitadi. Shunday qilib, adabiyot tarixi, adabiyot nazariyasi va adabiy tanqidning maqsadi umumiy, ammo predmeti bir-birinikidan farq qiladi.

Foydalanlgan adabiyotlar

• B. NAZAROV, A. RASULOV, Q. QAHRAMONOV, SH. AXMEDOVA O'ZBEK ADABIY TANQIDCHILIGI TARIXI
• https://n.ziyouz.com/books/kollej_va_otm_darsliklari/ona-tili_va_adabiyot/O'zbek%20adabiy%20tanqidchiligi%20tarixi%20(B.Nazarov,%20A.Rasulov%20va%20b.).pdf