Va komunikatsiyalarini rivojlantirish vazirligi toshkent axborot texnologiyalari unversiteti navoiy axborot texnologiyalari texnikumi

Subnetting tarixi

O’z	Var		Hujjat		Imzo		Sana		Kurs ishi:		Varaq
Bajardi
Tekshirdi

Internet protokoli rivojlanishining dastlabki bosqichlarida tarmoq raqami har doim eng yuqori darajadagi oktet (eng muhim sakkiz bit) boʻlgan. Ushbu usul faqat 256 ta tarmoqqa ruxsat berganligi va tarmoq raqami bilan belgilangan mavjud tarmoqlardan mustaqil boʻlgan qoʻshimcha tarmoqlar ishlab chiqilganligi sababli u yetarli emasligini isbotladi. 1981-yilda tarmoq arxitekturasini joriy qilish bilan manzillash spetsifikatsiyasi qayta koʻrib chiqildi.

Klassik tarmoq dizayni koʻproq individual tarmoq topshiriqlari va nozik taneli kichik tarmoq dizayni uchun ruxsat berdi. IP-manzilning eng muhim oktetining dastlabki uchta biti manzil sinfi sifatida belgilangan. Unicast manzillash uchun uchta sinf (A, B va C) aniqlangan. Olingan sinfga qarab, tarmoq identifikatsiyasi butun manzilning oktet chegara segmentlariga asoslangan edi. Har bir sinf tarmoq identifikatorida ketma-ket qoʻshimcha oktetlardan foydalangan, shuning uchun yuqori tartibli sinflarda (B va C) hostlarning mumkin boʻlgan sonini kamaytiradi. Quyidagi jadvalda ushbu eskirgan tizim haqida umumiy maʼlumot berilgan.

Sinfiy tarmoq dizayni Internetni ishga tushirish bosqichida oʻz maqsadiga erishdi, ammo 1990-yillarda tarmoqning tez kengayishi sharoitida uning imkoniyati yetarli emas edi. Manzil maydonining sinf tizimi 1993-yilda Classless Inter-domain Routing (CIDR) bilan almashtirildi. CIDR ixtiyoriy uzunlikdagi prefikslar asosida taqsimlash va marshrutlash imkonini berish uchun oʻzgaruvchan uzunlikdagi pastki tarmoq maskalanishiga (VLSM) asoslangan. Bugungi kunda sinfli tarmoq tushunchalarining qoldiqlari faqat cheklangan doirada baʼzi tarmoq dasturiy taʼminot va apparat komponentlarining standart konfiguratsiya parametrlari (masalan, tarmoq maskasi) va tarmoq maʼmurlari muhokamalarida qoʻllaniladigan texnik jarayonda ishlaydi.