Xersey va Blansharlarning vaziyatli yetakchilik modeli Ergashuvchilarni pishib yetilganligi modelning asosiy omillaridan biri bo'ladi, u o'z ichiga kasbiylik va psixiologik tashkil qiluvchilarni oladi.
Ergashuvchilar pishib yetilishining har xil to'rtta bosqichlarida bo'lishlari mumkin:
ko'rsatuvchi
ishontiruvchi
ishtiroq etuvchi vakolatlarni topshiruvchi.
Samarali menejer ergashuvchini "o'sgani" sari bitta uslubdan boshqasiga o'tadi. Uning faoliyatining samaradorligi u tomonidan foydalanilayotgan uslubni vaziyatning qulayligi - ergashuvchining pishib yetilganlik darajasiga mos kelishiga bog'liqdir.
Xauz va Mitchellarning "yo'l-maqsad" yetakchilik modeli. Kutishning motivatsiya nazariyasiga asoslanadi. Faraz qilinadiki, qat'iy aloqa: harakat - ishning natijalari - mukofotlashga rioya qilinganda, xodimlar unimdordirlar. Bunda yetakchilikning quyidagi uslublari mavjud:
Samarali yetakchi vaziyatga va ergashuvchining ta'rifi (holati)ga ko'ra bitta yoki bir necha uslublar va motivatsiyaga ega bo'ladi.
Vrum-Iettona-Yagolarning qarorlar qabul qilishning vaziyatli modeli. Keyingi modelni rivojlantiradi. Asosiy farqi xodimlarni qarorlar qabul qilishga jalb qilishni mo'ljallash:
Bunda quyidagi uslublardan foydalanish tafsiya etiladi:
avtokratik;
avtokratik (xodimlar faqat axborotlarni to'plashga jalb qilinadilar);
maslahatli (xodimlar bilan maslahatlar);
maslahatli (shaxsiy maslahatlar);
guruhli (guruhning qarorlar qabul qilishdagi eng katta roli).
Uslubni tanlash va xodimlarni qaror qabul qilishga jalb qilish vaziyatga bog'lik bo'ladi.
Yetakchilarni yangi konsepsiyalari. An'anaviy va vaziyatli yondoshuvlar yo yetakchining alomatlari va hulqiga, yoki u kerakli usulni tanlagan vaziyatga bir tomonlama e'tibor berganlar. Keyingi yillarda paydo bo'lgan konsepsiyalar bu ikki tomonni birlashtirishga haraqat qiladilar.
Do'stlaringiz bilan baham: |
