1288 ҳижрий (1871 м) йил.
Иккинчи таърих
Шоҳи Муҳаммадраҳимхон олий
Берди олий даража оллоҳ жоҳ.
Бўлди олий қадаминдан тахт ҳам,
Топди бошидан анинг зеб кулоҳ.
Дини ислом у туфайли олий,
Куфру бидъат у туфайли, ки, табоҳ.
Бири қолмай бу замон илм аҳли,
У сабаб топди, ки, нур мисли моҳ.
Шундайин мадраса, ки, ўхшаши йўқ,
Бўла олғайки анго файз ашбоҳ.
Бўлди меъмор ангоким аҳли улум,
Васфига ҳар бир ақл топмас роҳ.
Ҳужралар барчасидир қасри беҳишт,
Дилкушо, дилкашу ҳам хотиргоҳ.
Чарх-фалак мисли, ки, пештоқи анинг,
Чун, малойикларадур манзилгоҳ.
60
Бу иморатга, ки, қутлуғ, таърих
Огаҳий дейди «Хайру мақбули шоҳ».
61
1
288 ҳижрий (1871 м) йил.
Учинчи таърих
Шоҳи дарёкараму абрато,
Марҳамат конидир у, лутфи худо.
Тип-тиниқ дур, садафи жоҳи жалол,
У қуёш, бўлса фалак хайру сахо.
Лутфидан зарра бўлиб мисли қуёш,
Қатра мавжланди, бўлиб, чун, дарё.
Ҳокими мулки жаҳон, аждоди,
Ҳам кулоҳ тахтига посбон обо.
Давлати кўкламидин топди шараф
Мулки Хоразм бўлиб хулдосо.
Зор бўлиб неъматига кўп хотам,
Сийловин қул каби кутгай Доро.
Дарчалар кўз каби дунёни кўриб
Мисли офтоб, таратгувси зиё.
Ҳукми шаръ маскани у оламда,
Сирри дин маҳзани, ғардуносо.
Уламо тавфида топди даражот,
Комрон бўлди у боис фузало.
Қурди ихлос-ла, савоб орзусида,
Бўлди бу мадраса фирдавснамо.
Қилди таъмир, берибон зеб-зийнат,
Даҳр аро йўқ, ки, мисоли асло.
Нақшлар мавждаки чу файзи илоҳ,
Касб қилур жаннат анинг бирла сафо.
61
Муҳаммад Ризо Огаҳий. Ой кетди, Офтоб келди (шеърлар). Форс тилидан Матназар Абдулҳаким
таржимаси. –Урганч: Хоразм Маъмун Академияси нашриёти, 2002, 53-б.
61
Огаҳий анга атаб таърихин,
Ёздиким «Мадрасаи файзафзо».
62
Do'stlaringiz bilan baham: |