Ўзбекистон республикаси олий ва ўрта махсус таълим вазирлиги ал-хоразмий номидаги урганч давлат университети

1269 ҳижрий (1853 м) йил.
Иккинчи таърих 

Шоҳи фалаккоҳ Муҳаммад Амин 

Хисраву Жам, шавкати олий жаноб. 
Бўлди у бидъатга кушанда, ғаним, 
Қилди жаҳолатга у кескин итоб. 
Зоти Ҳумоюн, шарафи барқарор, 
Хайру сахо чархида бир офтоб. 
Ҳамда очиққўл, карами зарсочар, 
Ёғмурли булут мисли у, элдир пуроб. 
Шод бўлиб андин ғани бирла фақийр 
Беғам эрур ҳам барии шайху шабоб. 
Ҳам уламо лутфи ила баҳравар, 
Ҳам фузало фазли илан комёб. 
Бўлди бино хайри билан мадраса, 
Бир ғарази андин анингким-савоб. 
Айтди анинг таърихини Огаҳий, 
«Мадрасаи хисрави воложаноб»
56
. 
56
Муҳаммад Ризо Огаҳий. Ой кетди, Офтоб келди (шеърлар). Форс тилидан Матназар Абдулҳаким 

---

56 

1269 ҳижрий (1853 м) йил.
Учинчи таърих 
Хони сахопеша Муҳаммад Амин, 
Хайр ани осмону, уфқ дер сахо. 
Динга паноҳ, шаръга у ҳомийдурур, 
Халқ мушфиқидир ҳамда, ки, зилли худо 
Зеб топди бино ҳукми туфайли анинг, 
Бўлди, ки, бу мадраса хўб босафо. 
Гар шуаро ул бино васфин деса, 
Васфини маҳшаргача қилмас адо. 
Огаҳий таърихини анинг битмагин 
Қилди рақам «Мадрасаи хушбино»
57
. 
1268 
ҳижрий (1852 м) йил. 
Тўртинчи таърих 
Бу мадрасаки дилкашу жонпарвар эрур, 
Қўйсанг, ки, қадам, бўлғуси олдингда беҳишт 
Арзийдики у бўлса малойикка макон, 
Қилди бино шоҳи малойиксиришт. 

Мисли беҳишт билди ани кўрганлар, 

Мушк била тиллодан эрур андаги ғишт. 
Таърихини Огаҳий фикр айлаб дер 
Илҳом ила сен тинглаки «сонин беҳишт»
58
. 
1268 
ҳижрий (1852 м) йил.
Муҳаммад Аминхон мадрасаси 1979 йилда меҳмонхонага айлантирилди 
ва ҳозирги кунларда ҳам таъмирланиб, меҳмонхона бўлиб сайёҳларга хизмат 
қилмоқда.