Mashg'ulot: Sartarosh kasbi haqida suhbat Tayyorladi Xolmaxmatova Munira Bir kuni, bir davrada, «Sartarosh kim?»

Mashg'ulot: Sartarosh kasbi
haqida suhbat
Tayyorladi Xolmaxmatova Munira
Bir kuni, bir davrada,
«Sartarosh kim?» — dedilar.
Birlari shu pallada,
Shunday javob qildilar:
«Egnida oppoq xalat,
Qoʼllarida ustara,
Bu kasb xam bir sanʼat,
Soch olishin bir qara!».
Sartarosh — bu odamning qiyofasini oʻzgartirish yoki saqlab qolish uchun soch kesish yoki soch turmagini toʻgʻirlaydigan odam. Bunga sochlarni boʻyash, kesish va sochlarni tekstura qilish usullarining kombinatsiyalari kiradi.
„Sartarosh“ soʻzi nemischadan kelib chiqqan boʻlib, Perückenmacher, yaʼni parik ishlab chiqaruvchi degan maʼnoni anglatadi.
Malakali sartarosh odamlarning o'zini yanada chiroyli, jozibali his qilishiga, o'z uslubi va imidjiga ega bo'lishiga yordam beradi. Soch turmagi ko'zlarning, terining rangi va, albatta, insonning o'z xohishiga ko'ra mos kelishi mumkin.
Qadimgi Yunonistonda bu kasbga biroz boshqacha munosabatda bo'lgan. Olijanob yunonlar nafaqat soch va soqollarini qisqartirishni, balki umumiy doirada ajralib turish uchun ularni ba'zi narsalar yoki narsalar bilan bezashni xohlashgan. Avvaliga bu bilan alohida odamlar shug'ullangan, ammo keyin jamoalar yaratilib, o'zaro sirlarni baham ko'rishgan.
Qadimgi Rimda kesish va bezash funktsiyalariga yana bir funktsiya qo'shildi - sochlar shifo bera boshladi va uni chiroyli holatda saqlay boshladi. Sartaroshlar yuz niqoblarini tayyorlashni boshladilar, sochlarini turli o'simlik suyuqliklari bilan yuvdilar, ko'p odamlar uzoq muddatli soch turmagi bilan shug'ullanishdi.
Qadimgi Misrda sartaroshlar o'z asboblarini, shu jumladan losonlar, qaychi va boshqalarni saqlash uchun maxsus bezatilgan qutilarga ega edi. Boy odamlarning uylarida ko'pincha shaxsiy sartaroshxonalar mavjud edi.