Reja. 1. In vivo usulida haqida. 2.In vivo usulining qulayliklari. 3. In vivo usulining boshqa usullar bilan bog‘lig'ligi. 4. Xulosa. in vitro usulida dorivor moddalarni biologik samaradorligini suyuqlikga o’tish tezligi orqali o’rganiladi. Dori moddani tarkibidagi ta‘sir etuvchi moddani suyuqlikka ajralish tezligini o’rganish. Har qanday dori moddasiga ajralish tezligini o’rganish lozim. Dorivor moddalarni biologik ta‘sirchanligini in vivo usulida aniqlash. in vivo usulida hayvon organizmlarida va to’qimalarida olib boriladi. It, mushuk, sichqon, kalamushlarda olib boriladi. Hayvon og’irligiga nisbatan 1kg massa olib boriladi. Bizning mamlakatimizda biologik samaradorlik faqat hayvonlarda olib boriladi. Odam tanasidan dorivor modda qanday yo’l bilan chiqib ketsa xuddi shunday yo’l bilan chiqadi. Masalan kuchuk, dengiz cho’chqasi, quyon kabi hayvonlarni bir xil ogirlik va eshiga qarab tanlab olinadi va bir xil sharoitda saqlanadi. Hayvonlarga yuboriladigan dori miqdori toksik dozasida 10 dan 20% tashkil qiladi. Tabletka va qattiq dori turlari maydalanib songra zond erdamida hayvon ogzidan yuboriladi, quenlarga esa tabletkalar butunligicha beriladi. Teri ostiga yuboriladigan hamma aseptik sharoitlar bilan qilinadi. Qon 1 ml atrofida quruq probirkalarga solinadi. Qonning zardobini sentri-fugada ajratiladi. Ta‘sir qiluvchi moddani yoki uning parchalanishidan hosil bo’lgan moddani miqdorini turli-tuman fizik-kimyoviy usul bilan aniqlanadi. Bu usullar aniq, sezgir va ma‘lum xususiyatlarga ega bo’lishi kerak. Biologik samaradorlik farmakopeya usuli bo’yicha aniqlansa dorining foydalanilishiga qarab tananing turli a‘zolarida olib boriladi. Biologik samaradorlik xulosalarini jadvalga yigib buning asosida esa grafik tuziladi: biologik suyuqlikdagi dorivor modda miqdori bilan uning ta‘sir qilish vaqti orasidagi bo’gliqlikni ko’rsatuvchi bu grafikni farmakokinetik egrilik deyiladi. .
Do'stlaringiz bilan baham: |
