1. Grammatik ma’no ─ grammatik munosabat ifodalaydigan umumiy ma’no

Grammatik ma’no va grammatik shakl munosabati.
Grammatik ma'no - jumlada so'z buyrug'i va boshqa grammatik signallar bilan ifodalangan ma'no. Grammatik ma'no so'zning leksik ma'nosiga hamroh bo'ladi; ushbu ikki turdagi qiymatlar o'rtasidagi farqlar quyidagicha:¹⁵
1. Grammatik ma'nolar juda mavhum, shuning uchun ular so'zlarning katta sinflarini tavsiflaydi. Masalan, fe'l shaklining ma'nosi har doim rus fe'lining semantik tuzilishida mavjud. Leksik ma'no grammatikaga qaraganda o'ziga xosdir, shuning uchun u faqat ma'lum bir so'zni tavsiflaydi. Hatto eng mavhum leksik ma'nolar (masalan, cheksizlik, tezlik kabi so'zlarning ma'nolari) grammatik ma'nolarga qaraganda kamroq mavhumdir.
2. Leksik ma'no so'zning asosi bilan, grammatik ma'no maxsus rasmiy ko'rsatkichlar bilan ifodalanadi (shuning uchun grammatik ma'no ko'pincha rasmiy deb ataladi). Demak, grammatik ma'no rasmiy grammatik vositalar bilan ifodalangan mavhum (mavhum) lug'aviy ma'no. Grammatik ma'no har doim ham leksikaga hamroh bo'ladi, leksik har doim ham grammatik ma'noga qo'shilmaydi.
Masalan: okean - odam (har xil leksik ma'no, lekin bir xil grammatik - ot, yakka, I.p) [Lekant 2007: 239-240].
Grammatik qadriyatlarni ifodalash usullari
Rus morfologiyasida grammatik ma'nolarni ifodalashning turli xil usullari mavjud, ya'ni so'z shakllarini shakllantirish usullari: sintetik, analitik va aralash.

Sintetik usulda grammatik ma'nolar odatda affiksatsiya bilan ifodalanadi, ya'ni affikslarning mavjudligi yoki yo'qligi (masalan, stol, jadvallar; ketadi, ketadi; chiroyli, chiroyli, chiroyli), kamroq - tovushlar va stresslarning almashinishi bilan (o'lish - o'lish; moylar - maxsus moylar), shuningdek, ijobiy turli ildizlardan shakllangan shakllar (odamlar - odamlar, yaxshi - yaxshiroq). Affiksatsiya stressni (suv - suv) o'zgarishi, shuningdek tovushlarning (uyqu - uxlash) o'zgarishi bilan birlashtirilishi mumkin.

Analitik usulda grammatik ma'no o'z so'zlarini asosiy so'zdan tashqarida oladi, ya'ni boshqa so'z bilan aytganda (tinglang - tinglayman).
Aralash yoki gibrid usulda grammatik ma'nolar ham sintetik, ham analitik tarzda ifodalanadi, ya'ni ham tashqi, ham so'zning ichida. Masalan, predlog holatining grammatik ma'nosi predlog va tugatish bilan ifodalanadi (uyda), birinchi shaxsning grammatik ma'nosi olmosh va tugatish bilan ifodalanadi (kelaman).
Forma yasovchi affikslar bir vaqtning o'zida bir nechta grammatik ma'nolarning ifodasi bo'lishi mumkin, masalan: fe'l tugagan - ut ikkala yuzni, aqamni va kayfiyatni ifodalaydi [Internet-resurs 6]. Grammatik kategoriya - umumiy grammatik tarkibga ega bo'lgan bir-biriga qarama-qarshi bo'lgan morfologik shakllarning birikmasi Grammatik toifalar odatda uchta xususiyatga ega:
1) Grammatik kategoriyalar o'ziga xos yopiq tizimni hosil qiladi. Grammatik toifadagi bir-biriga qarama-qarshi bo'lgan a'zolar soni tilning tuzilishi bilan oldindan belgilanadi va umuman (sinxron bo'limda) farq qilmaydi. Bundan tashqari, har bir kategoriya a'zosi bitta yoki bir nechta bitta funktsional shakllar bilan ifodalanishi mumkin. Shunday qilib, otlar sonining grammatik toifasi ikki a'zo tomonidan shakllantiriladi, ulardan biri yakka shakllar (stol, kitob, qalam), ikkinchisi esa ko'plik shakllari (jadvallar, kitoblar, tuklar) bilan ifodalanadi. Ot va sifatlar uch xil, fe'l uch xil, ikki xil va hokazo. Badiiy adabiyotda ba'zi grammatik toifalarning miqdoriy tarkibi turlicha belgilanadi, bu aslida kategoriya hajmiga

emas, balki uning tarkibiy qismlarini baholashga bog'liq. Shunday qilib, 6, 9, 10-sonli otlarda va ko'proq holatlarda farqlanadi. Biroq, bu hollarni izolyatsiya qilishning turli xil usullarini aks ettiradi. Tilning grammatik tuzilishiga kelsak, undagi vaziyat tizimi mavjud deklatsiya turlari bilan tartibga solinadi.

XULOSA
O’zbek tiliga davlat tili maqomining berilishi, uning hamma sohalarda mustaqilligining ta‘minlanishi bilan o’zbek tiliga qiziqqan barcha kishilarning tilning ichki tomoni – fonetik, leksik, frazeologik, grammatik xususiyatlarini o’rganish bilan birgalikda, uning amaliy tomoni, til birliklaridan qanday foydalanish masalasini o’rganish ham muhim ahamiyatga egaligi o’z isbotini ko’rsatmoqda. Yurtboshimizning ―Yuksak ma‘naviyat – yengilmas kuch‖ asarida ham tildan amaliy foydalanish ko’lamini oshirishga alohida e‘tibor berish lozimligi muhim bir vazifa sifatida belgilab qo’yilgan. Tilda so’zlovchining tinglovchiga bo’lgan ekspressiv munosabatini ifoda etuvchi bir talay vositalar mavjud. Frazeologizmlar nominativ va qo’shimcha (kesatish, jirkanish, nafrat, so’kish, qarg’ish singari salbiy; erkalash, hazil, rag’batlantirish kabi ijobiy) ma‘no – munosabat aks ettiruvchi nutqiy birliklardir.
Ushbu kurs ishini yozish jarayonida quyidagi xulosalarga kelindi:

1. 
   Grammatika – til sathlari ichida eng turg’un bo’lim hisoblanadi. Grammatik taraqqiyot bu tilning sifatiy rivojlanishni aks ettiradi, chunki tildagi qatlam (math)lararo miqdoriy o’zgarishlar grammatikada umumlashadi hamda grammatik kategoriyalarning, grammatik ma’no ifodalovchi vositalarning taraqqiyotiga ichki omil bo’lib xizmat qiladi.
   
2. 
   Grammatik ma’no, grammatik shakl va grammatik kategoriya grammatikaning eng muhim tushunchaidir va bular o`zaro uzviy bog`langan. Grammatik ma’no tilda rang-barang usullar bilan ifodalanadi.
   
3. 
   Fe’l zamonlari ham grammatik ma’no ifodalaydi. Bu zamonlar faqat nutqdagi, matndagi so`zlarning qaysi zamonga oid ekanligini ko`rsatish bilan chegaralanmay, balki tashqi dunyoda sodir bo`ladigan voqea va hodisalarning qachon bo`lib o`tganini, ya‟ni aynan gapirilayotgan vaqtda yoki gapirilayotgan vaqtdan oldin yo keyin sodir bo`layotganligini ifodalash uchun ham xizmat qiladi.
   

4. 
   Tilimizda juda ko`p holatlarda ayni bir grammatik ma’no sintetik shakl bilan ham, analitik shakl bilan ham ifodalanishi mumkin.
   
5. 
   Barcha grammatik vositalarning tilning barqarorliqgi, ta’sirchanligini, ohangning to‘g‘ri qo‘llanilishini ta’minlaydi.