12-mavzu : Suyuqlik bilan qattiq jismning yondoshish chegarasida bo’ladigan hodisalar

Karbonat angidrid
Yer atmosferasidagi karbonat angidridning manbalari vulqon chiqindilari, organizmlarning hayotiy faoliyati va inson faoliyatidir. Antropogen manbalar - qazib olinadigan yoqilg'ining yonishi, biomassaning yonishi (shu jumladan o'rmonlarni kesish), ayrim sanoat jarayonlari (masalan, sement ishlab chiqarish). O'simliklar karbonat angidridning asosiy iste'molchilari hisoblanadi. Odatda, biotsenoz ishlab chiqargan karbonat angidridni taxminan bir xil miqdorda o'zlashtiradi (shu jumladan biomassaning parchalanishi tufayli).
Birinchi marta bunday effekt fizik Filipp de Sossyur tomonidan modellashtirilgan bo'lib, u shisha qopqog'i bilan qoplangan idishni quyoshga ta'sir qilgan va keyin ichki va tashqi harorat o'rtasidagi farqni o'lchagan. Ichkarida havo iliqroq bo'lib chiqdi, go'yo idish tashqaridan quyosh energiyasini olgandek. 1827 yilda fizik Jozef Furye bunday ta'sir iqlimga ta'sir qiluvchi Yer atmosferasi bilan ham sodir bo'lishi mumkinligini aytdi.
Aynan u "issiqxona" dagi harorat shishaning infraqizil va ko'rinadigan diapazonlarda turli xil shaffofligi, shuningdek, issiq havoning shishadan chiqishining oldini olish tufayli ko'tariladi, degan xulosaga keldi.
Issiqxona effekti sayyoramiz iqlimiga qanday ta'sir qiladi?
Quyosh radiatsiyasining doimiy oqimlari bilan sayyoramizdagi iqlim sharoiti va o'rtacha yillik harorat uning issiqlik balansiga, shuningdek, kimyoviy tarkibi va havo harorati. Er yuzasiga yaqin joyda issiqxona gazlari (ozon, metan, karbonat angidrid, suv bug'lari) qanchalik yuqori bo'lsa, issiqxona effektining kuchayishi va shunga mos ravishda global isish ehtimoli shunchalik yuqori bo'ladi. O'z navbatida, gazlar kontsentratsiyasining pasayishi haroratning pasayishiga va qutbli hududlarda muz qoplamining paydo bo'lishiga olib keladi.
Er yuzasining (albedo) aks etishi tufayli sayyoramizdagi iqlim isinish bosqichidan sovutish bosqichiga bir necha bor o'tdi, shuning uchun issiqxona effektining o'zi alohida muammo emas. Biroq, ichida o'tgan yillar Atmosferaning chiqindi gazlari, issiqlik elektr stantsiyalari va Yerdagi turli zavodlarning chiqindilari bilan ifloslanishi natijasida karbonat angidrid kontsentratsiyasining oshishi kuzatiladi, bu global isish va butun insoniyat uchun salbiy oqibatlarga olib keladi.
Issiqxona effektining oqibatlari qanday?
Agar so'nggi 500 ming yil ichida sayyoradagi karbonat angidrid konsentratsiyasi hech qachon 300 ppm dan oshmagan bo'lsa, 2004 yilda bu ko'rsatkich 379 ppm ni tashkil etdi. Bizning Yerimizga nima tahdid soladi? Birinchidan, o'sish atrof-muhit harorati va global kataklizmlar.Muzliklarning erishi jahon okeanlari darajasini sezilarli darajada ko'tarishi va shu bilan qirg'oqlarni suv bosishiga olib kelishi mumkin. Issiqxona effekti kuchayganidan keyin 50 yil o'tgach, orollarning aksariyati geografik xaritada qolmasligi mumkin, qit'alardagi barcha dengiz kurortlari okean suvi ostida yo'qoladi, deb ishoniladi.
Qutblarda isinish butun er yuzida yog'ingarchilikning tarqalishini o'zgartirishi mumkin: ba'zi hududlarda ularning soni ko'payadi, boshqalarida esa kamayadi va qurg'oqchilik va cho'llanishga olib keladi. Issiqxona gazlari kontsentratsiyasining o'sishining salbiy oqibati, shuningdek, ozon qatlamining buzilishi bo'lib, u sayyora yuzasini ultrabinafsha nurlaridan himoya qilishni kamaytiradi va inson tanasida DNK va molekulalarning yo'q qilinishiga olib keladi. Ozon teshiklarining kengayishi ko'plab mikroorganizmlarning, xususan, ular bilan oziqlanadigan hayvonlarga sezilarli ta'sir ko'rsatishi mumkin bo'lgan dengiz fitoplanktonlarining yo'qolishi bilan ham to'la.
14-MAVZU: Suyuq eritmalar va ularning konsentratsiyasi. Raul qonuni.Genri qonuni. Osmotik bosim.
Tabiiy ilmiy fanlar o‘zining rivojlanish jarayonida inson faoliyatiga borgan sari ko'proq ta’sir ko'rsatmoqda. Mexanika, optika, elektromagnetizm qonunlarini tushunmay turib, rivojlanish taraqqiyotini ko‘z oldimizga keltirishimiz qiyin. Matematik bazasiz texnika sohasida tajriba almashish mumkin emas. Shuningdek, biz yashab turgan davrda kimyo fanining va kimyoviy bilimlaming alohida ahamiyatga ega ekanligi hech kimga sir emas. Inson faoliyatining deyarli barcha sferalarini kimyolashtirish ilmiy-texnika taraqqiyoti rivojlanishining obyektiv qonunidir.
Fan-texnikaning hozirgi taraqqiyotida malakali kimyogar mutaxassislar kimyoning boshqa sohalari bilan bir qatorda fizikaviy kimyoni ham chuqur bilishlari talab etiladi. 1750-yilda Fizikaviy kimyo fani atom, molekula, moddalardagi hodisalar, kimyoviy o'zgarishlar va tuzilishlarni fizika usullarida o’rganib, fizika qonun-qoidalari asosida yechib beradigan fan sifatida vujudga keldi. Ma’lumki, moddiy olamning harakat qonunlarini, jumladan, kimyoviy jarayonlarni, asosan, ikki usul bilan kuzatish-tajriba va fikrlash yo’li bilan o‘rganish mumkin. Kuzatish-tajriba usuli asosiy usul boisa ham, uning vositasida turli kimyoviy jarayonlarni, ulardagi umumiylik, farqni va umumlashgan qonuniyatlarni bilib bo’lmaydi.
XVIII asrning o'rtalarida buyuk rus olimi М. V. Lomonosov tabiat sirlarini, shu jumladan, kimyoviy jarayonlarni o‘rganishda kuzatish tajriba usuli bilan bir qatorda fikrlash usulini ham tavsiya etdi va yuqorida bayon etilgan vazifalarni hal etuvchi « «Nazariy kimyo» fanining yaratilishi kerakligini, ya'ni kimyoviy jarayonlarni o‘rganishda fizika qonunlari va usullariga asoslanish lozimligini maslahat berdi va bu yangi fanni «Fizikaviy kimyo» nomi bilan atadi. Fizikaviy kimyoning nomi va uning vazifasi birinchi marta М. V. Lomonosov tomonidan 1755-yilda uning «Haqiqiy fizikaviy kimyo» kitobida berildi.
Fizikaviy kimyo murakkab moddalarda sodir bo‘ladigan kimyoviy jarayonlarning sababini fizika qonunlari va tajribalari asosida tushuntiruvchi fandir. Shunday qilib, fizikaviy kimyo kimyoviy jarayonlaming umumlashgan qonunlari va ular orasidagi bog‘lanishlami aniqlaydigan fandir. Fizikaviy kimyo fani bu vazifalarni yechishda, asosan. termodinamika, molekular kinetik nazariya va kvant mexanika usulidan foydalanadi.