7- дарс Тавҳид

6. Инсонлар ҳаводан узоқ асрлар давомида елканли
кемаларни юргизишда ҳам фойдаланиб келишмоқда.
Аллоҳ таоло марҳамат қилади:
ْنِإ
ْﺄَﺸَﯾ
ِﻦِﻜْﺴُﯾ
َﺢﯾﱢﺮﻟا
َﻦْﻠَﻠْﻈَﯿَﻓ
َﺪِﻛاَوَر
ٰﻰَﻠَﻋ
ِهِﺮْﮭَظ
ۚ
ﱠنِإ
ﻲِﻓ
َﻚِﻟ َٰذ
ٍتﺎَﯾ َﻵ
ﱢﻞُﻜِﻟ
ٍرﺎﱠﺒَﺻ
ٍرﻮُﻜَﺷ
۞
ْوَأ
۞ٍﺮﯿِﺜَﻛ ْﻦَﻋ ُﻒْﻌَﯾَو اﻮُﺒَﺴَﻛ ﺎَﻤِﺑ ﱠﻦُﮭْﻘِﺑﻮُﯾ
“Агар (Аллоҳ) хоҳласа, шамолни тўхтатиб қўюр, бас
улар (денгиз) устида (ҳеч қаёққа сузолмай) туриб
қолурлар — Албатта бунда ҳар бир (балога) сабр
қилгувчи, (Аллоҳнинг неъматларига) шукр қилгувчи
учун оят- ибратлар бордир. Ёки (агар Аллоҳ хоҳласа
қаттиқ бўрон юбориб, кемадаги одамларнинг) қилган
гуноҳлари сабабли у (кема)ларни ҳалок (ғарқ) қилур
ва кўпларни (ҳалокатдан қутқариб) афв этур” (Шўро:
33-34)
Агар Аллоҳ шамолни бир зумга тўҳтатиб қўйса шунла
одамларни талвасага тушишлигини. Бакирган, чакирган
ана шу вактда эслаб қолади Аллоҳни. Бунда ҳар бир
балога сабр қилгувчи, неъматларга шукур қилгувчи учун
оят ибрат бордир. Ёки агар Аллоҳ ҳоҳласа қаттиқ бўърон
юбориб кемадеги одамларни қилган гуноҳлари сабабли у

---

кемаларни ҳалок, ғарқ килиб кўпларини ҳалокатдан
қутқариб олур. Кемага чикинг.
Кемага чиққанлар билади ҳамма шароитлар бор, ичида
чой ичиб кетса бўлади, егуликлар еса бўлади, умуман
шароитлар қилиб қўйилган. Шу билан бирга энди қараса
шунақа маъсиятлар бўлади уни ичида ҳоҳлаган мустқалар
қўйилган, ўйин қилган ҳар ҳил. Уни кўрган ҳолатда шу
балоси кемаса деб қўрқиб турилади. Истаган маъсиятлар
қилиняпти. Демак, ўша кемага чиққан инсонларни
маъсиятлари сабабли ҳам ҳалок бўлиши мумкин экан.
Аллоҳ айтяпти ўша кемадегиларни гуноҳлари сабабли
Аллоҳ Таоло ҳалок қилади дейиляпти.
Ана шу пайтда Аллоҳдан паноҳ сўраб яхши етиб олайлик
манзилга деб дуода кетиш керак. Шунки Аллоҳ уларни
шунақа маъсиятда ушлаши мумкин. Кўпларни маъсиятда
бўлмаганларни Аллоҳ қутқариб ҳам авф ҳам этиб олади.
Инсон ўша ҳолатда тафаккур қилиш керак бўлади,
юргазиб қўйган Аллоҳ тўҳтатиб қўяверар экан.
Кемани пастида ҳаво айланиб туради шунақа нарсалари
бўлади шулар билан кема юради. Чиройли тўлқинларни
кўради кўриб яйрайди. Шу яйраш жараёнида ҳеч қачон
Аллоҳни унутмаслик керак, зикрга ундаб, У Зотни
эслашга неъматларни бергандан кейин Аллоҳга қайтишга,
бу нарсалар инсонди кўзини очиш керак.
Яна Аллоҳ таоло Жосия сураси 3-5-оятларида айтади: