А. А. Медатов, М. З. Носиров, М. К

program jad_кo’p;
var
t:array[1..20,1..10] of real;
i,j:integer; s:real;
begin
for i:=1 to 20 do
begin
for j:=1 to 10 do begin write(‘t[‘,i,’,’,j,']=‘); readln(t[i,j]); end;
end;
for i:=1 to 20 do
begin
s:=0; for j:=1 to 10 do s:=st[i,j]; writeln(i,' сатр йиғиндиси=‘,s);
end;
end.

3. Жадвал катталикларни type хизматчи сўзи орқали икки ҳолатда эълон қилиш мумкин:

Бичими:
<жад.номи>=array[] of <тип>; ёки
<жад.номи>=array[] of <тип>;

Жадвал катталикларни эълон қилишнинг иккинчи ҳолида ўрта қавс ўрнига кичик қавс белгисидан фойдаланилади. Кичик қавс очилгандан сўнг ва қавс ёпилишидан аввал нуқта қўйиш керак бўлади.

Бичими:
<жад.номи>=array(..) of <тип>;
ёки
<жад.номи>=array(..) of <тип>;
Масалан,
a=array(.1..30.) of byte;
t=(.1..10,1..15.) of real;

Турбо Паскалда жадвал константа билан ҳам ишлаш имконияти бор. Бундай ҳолларда аввал жадвал эълон қилинади, сўнгра const ёрдамчи сўзидан сўнг жадвал константа ёзилади. Жадвал константа элементлари кичик қавс ичида вергул билан ажратиб ёзилади.

Масалан,
type
t1=array[1,,5] of real;
t2=array[1..4,1..3] of integer;
var
a1,a2,a3:t1; c:t2;
const
e:t1=(43.1,12.14,3.2,5,11.217);
k:t2=((2,2,1,),(1,3,6),(4,1,7),(8,11,3));

Юқоридаги мисолимизда e-элементлари ҳақиқий сонлардан иборат бўлган бир ўлчовли жадвал константа, k-эса элементлари бутун сонлардан иборат бўлган икки ўлчовли жадвал константа.

Масала. Берилган m1=(1.1,2.1,3.1), m2=(4,5.1,6.1) ва r=((7,8),(9,10),(11,12)) константаларнинг қийматларини экранга чиқариш дастури тузилсин.
program Jadvalkonstanta;
type
a=array[1..3] of real;
b=array[1..3,1..2] of byte;
var
i,j,l:byte;
const
m1:a=(1.1,2.1,3.1);
m2:a=(4,5.1,6.1);
r:b=((7,8),(9,10),(11,12));