Alisher navoiy nomidagi samarqand davlat universiteti tarix fakulteti


Download 0.69 Mb.
Pdf ko'rish
bet2/5
Sana02.06.2020
Hajmi0.69 Mb.
#113323
1   2   3   4   5
Bog'liq
qoshilmaslik xarakati shakllanishi va faoliyati


 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                 

16

 Движение  неприсоединения  в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.50. 

 

18 


1.2. Qo’shilmaslik harakati va siyosati asosiy maqsadlarining evolyutsiyasi

 

1961  yilning  sentyabrda  Belgradda  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo  davlat 

boshliqlari  va  xukumatining    birinchi  konferensiyasi  bo’lib  o’tdi.  Unda  Osiyo  va 

Afrikaning  23  davlati,  shuningdek,  Kuba  va  Yugoslaviya  ishtirok  etdi.  Unda 

harakatning  maqsad  va  vazifalari  qanday  bo’lishi  kerakligi  masalalari  muhokama 

qilindi.  Ta’kidlandiki,  harakat  dunyoda  tinchlikni  ta’minlash  yo’lida  tuzilgan 

bo’lib,  ayni  vaqtda  zamonaviy  muammolarga  nisbatan  neytral  pozisiyada 

bo’lmaslik  yo’li  tutilmoqdi.  1955  yildagi  Bandung  konferensiyasida  ishlab 

chiqilgan  qo’shilmaslik  siyosatining  asoslari  to’laligichaqo’llab  –  quvvatlandi, 

ammo  unga  yana  bir  cheklov  qo’shildi,  ya’ni  harbiy  –  siyosiy  bloklarga  nisbatan 

ham qo’shilmaslik.

17

     



Qo’shilmaslik  siyosati  xalqaro  munosabatlar  tizimida  muxim  faktor  ekanligi 

e’tirof  etildi.  1964  yil  oktyabrda  Kohirada  o’tgan  Qo’shilmaslik  harakati  davlat  va 

xukumat  boshliqlarining  II  konferensiyasida  47,  ba’zi  manbalarga  ko’ra  57  ta 

davlat  vakillari  ishtirok  etdi.  Mazkur  konferensiya  yakunida  qabul  qilingan 

hujjatlar  mantiqan  Belgrad  konferensiyasi  hujjatlarining  davomi  bo’ldi.  Xususan, 

bu  hujjatlarda  «imperializm»  (o’sha  davr  tarixiy  adabiyotlarida  qo’llanilgan  siyosiy 

tushuncha,  ko’pincha  kapitalistik  yo’nalishdagi  davlatlarning  siyosati  sifatida  

sobiq  sotsialistik  davlatlar  tarixchilari  tamonidan  qo’llanilgan  –  B.Z.)  va 

neokolonializm  xalqaro  keskinlik  va  ziddiyatlarning  asosiy  manbasi  ekanligi 

ta’kidlandi.    «Konferensiya,  -  deb  keltiriladi  yakuniy  deklarasiyada,  -  barcha 

xalqlarning  ular  uchun  qaysi  boshqaruv  yo’li  munosib  bo’lsa,  shuni  tanlashini 

tantanali  qo’llab - quvvatlaydi»

18

 

Qo’shilmaslik  harakatining  navbatdagi  forumi  1970  yilda  Lusakada 



(Zambiya)  bo’lib  o’tdi  va  unda  54  davlat  vakillari  ishtirok  etdi.  Bu konferensiyada 

ko’proq «tuzumlar» o’rtasida kurash masalalari  aks etdi.  

                                                 

17

 Движение  неприсоединения в документах  и материалах.  М., 1975,  С.65. 



18

 Қаранг:  Международные отношения  после второй мировой войны. В трех  томах.  Т.3.(1956-1964гг),  М., 

1965  С.  508

Артемьев П. Подлинные  и мнимые друзья движения  неприсоединения.  М., «Наука», 1982,  С.13. 



 

19 


Qo’shilmaslik  harakatining  rivojida  1973  yilda  Jazoirda  bo’lib  o’tgan  IV 

konferensiya  muxim  rol  o’ynadi. Bu forumda endi dunyoning 75 davlati qatnashdi. 

aloqalarini  yo’lga qo’yish kerak.

19

   



1976  yil  Kolomboda  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo  davlat  va  xukumat 

raxbarlarining  V  konferensiyasi  bo’lib  o’tdi.  Unda  ishtirokchilar  soni  84  (86)  tani 

tashkil  qildi.  Shuningdek,  9  davlat  va  13  ta  xalqaro  tashkilot  o’z  delegasiyalarini 

kuzatuvchi  sifatida  yubordi.  Unda  ishtirokchi  davlatlar  «qo’shilmaslik  o’zida 

insoniyatning  xalqlar  o’rtasida  tinchlik  va  havfsizlik  uchun  kurashni,  yangi  xalqaro 

adolatli  ijtimoiy,  iqtisodiy  va  siyosiy  tartib  o’rnatish  munosabatlarini  namoyon 

etishligi»  ta’kidlandi.  Konferensiya  yakunida  bir  qator  muhim  hujjatlar,  xususan, 

Siyosiy  va  iqtisodiy  Deklarasiya,  Iqtisodiy  hamkorlik  bo’yicha  harakat  dasturi, 

shuningdek  aniq  xalqaro  keskinliklarga  qatarilgan  30  dan  ortiq  maxsus 

rezolyutsiyalar  qabul qilindi.

20

 

Garchi  a’zolari  soni  tezlik  bilan  o’sib  borishi  uni  obro’li  xalqaro  tashkilot 



ko’rinishga  o’ta  boshlaganligini  anglatsada,  lekin  sifatiy  jahatdan  hali  to’la 

mukammallikka 

erisholmaganligini 

ham 


aytish 

kerak. 


Chunki 

birinchi 

konferensiya  bilan  to  VII  konferensiya  oralig’idagi  20  yildan  ziyodroq  vaqt 

mobaynida  unga  a’zo  bo’lib  kirgan  davlatlarning  ayrimlari  harakat  faol 

antiimperial  kurash  olib  borishi  degan  tushuncha  natijasida  ichki  taraqqiyparvar 

kuchlarni  qayta  tashkil  etish  uchun  (Angola,  Jazoir,  Mozambik,  Nikaragua  kabilar) 

kirgan  bo’lsa,  boshqalari  avtomatik  tarzda,  ya’ni  mustaqillikka  erishuvi  bilan 

mazkur  tashkilotning  a’zolariga  aylandi.  Lotin  Amerika  davlatlarining  aksari 

tashkilotga  nisbatan  keyinchalik  a’zo  bo’lib  kirdi.  Ayrim  davlatlar  bo’lsa  bloklar 

ta’sirida  bo’lgan  qo’shni  davlatlari  bilan  ziddiyatlarda  qo’llab  –  quvvatlanishga 

erishish  uchun ham qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo bo’lib kirishgan edi.

21

   



Qo’shilmaslik  harakati  bosib  o’tgan  dastlabki  20  yillik  tarixi  davomida  u 

xalqaro  munosabatlar  tizimidada  ko’pchilik  xalqaro  tashkilotlar  orzu  qiladigan 

                                                 

19

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.54. 

20

 Артемьев П.  Подлинные  и мнимые друзья движения  неприсоединения.  М., «Наука», 1982,  С.17. 



21

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 

отношения», 1985,  С.55. 


 

20 


darajada  obro’-e’tibor  qozondi.  Xo’sh  buning  asosiy  sabablari  nimalardan 

namoyon  bo’ladi:  birinchidan,  ilk  paydo  bo’lgan  kezlardan  boshlab  Harakat 

tinchlik  tamoyilini  o’ziga  asos  qilib  oldi.  Uning  amaliyotga  tadbiq  etilishida  har  bir 

a’zo  davlat  o’zlarining  milliy  davlatchiligi  va  mustaqilligi  taraqqiyotining 

kafolatini 

ko’rdi. 


Jazoirda 

bo’lib 


o’tgan 

Qo’shilmaslik 

harakatining 

konferensiyasida  (1973-yil)  qabul  qilingan  siyosiy  deklarasiyaning  uchinchi 

bo’limida  ta’kidlanadiki,  Qo’shilmaslik  harakati  davlatlari  boshqa  tinchliksevar 

taraqqiyparvar  kuchlar  bilan  xalqaro  munosabatlarni  demokratlashtirish,  butun 

dunyoda  tinchlikni  ta’minlash  uchun,  davlatlar  orasida  tenglikni  ta’minlash  uchun 

birgalikda  kurashishi  lozim.

22

  Ikkinchidan,  qo’shilmaslik  harakati  Osiyo,  Afrika  va 



Lotin  Amerikasi  xalqlarining  milliy  ozodlik  kurashlari    bilan  uzviy  bog’liqdir.  XX 

asrning  60-70-yillarida  kuchayib  ketgan  milliy  ozodlik  harakatini  baralla  qo’llagan 

tashkilotdan  biri  mazkur  harakat  bo’lganligi  uchun  ham,  u  tezda  milliy  –ozodlik 

yo’lida  kurash  olib  borayotgan  va  mustaqillikni  endigina  qo’lga  kiritgan  davlatlar 

tayanishi  mumkin  bo’lgan  tashkilotga  aylana  oldi.  O’z  harakatining  mazmun  – 

mohiyatidan  kelib  chiqib,  oliy  darajadagi  Harakat  konferensiyalarida  milliy  – 

ozodlik  kurashlari  tashkilotlari  –  Falastin  Ozodlik  Tashkiloti  (FOT),  Janubi-

G’arbiy  afrika  Xalq  tashkiloti,  Afrika  milliy  kongressi  vakillari  taklif  etilgan.  Hatto 

FOT  1976-yilda  Harakatning  to’la  huquqli  a’zosiga  aylandi.

23

    Uchinchidan, 



bizningcha,  endigina  mustaqilikka  erishgan  davlatlarning  xalqaro  maydonda  o’z 

so’zlarini  birdaniga  aytishi  uchun  kattagina  qiyinchiliklarni  bosib  o’tishga  majbur 

bo’lgan.  Hech  qanday  ortiqcha  cheklov  va  rasmiyatchilikning  deyarli  yo’qligi 

mazkur  davlatlarning  Harakatga  birdaniga  a’zo  bo’lishini  tezlashtirgan.  Qolaversa, 

shu  yo’l  orqali  yosh  mustaqil  davlatlar  halqaro  munosabatlar  tizimida  ishtirok 

etishning  muhim  yo’lini  ko’rishgan.  Chunki  garchi,  BMT  tashikiloti  xalqaro 

miqyosdan  tan  olingan  tashkilot  bo’lishiga  qaramasdan,  uning  boshqaruv  apparati 

baribir  «bloklar»  u  yo  bunisiga  mansub  davlatlar  –  «sobiq  mustamlakachi» 

davlatlar  qo’lida  bo’lgan.  BMTning  ishida  ishtirok  etadigan  bo’lsa,  ularning 

                                                 

22

 Движение  неприсоединения в документах  и материалах.  М., «Наука», 1975,  С.201-204. 



23

 Симония Н.А.  Движение неприсоединения  – важной фактор международной политики.  М., 1978,  С.7 



 

21 


soyasida  qolib  ketishlik  havfi  tezlik  bilan  Qo’shilmaslik  harakati  a’zolari  sonining 

o’sishiga olib kelgan. 

Umuman,  ana  shu  oxirgi  qarab  chiqilayotgan  20  yillik  davr  mobaynida 

qo’shilmaslik  harakati  tashqi  siyosati  muttasil  o’zgarib  bordi.  Umuman  olganda 

XX  asr  80-yillar  boshlariga  kelganda  harakatda  alohida ajralib turuvchi besh asosiy 

muammoni  ko’rsatish  mumkin.  Ular,  birinchidan,  tinchlik  va  yangi  jahon 

urushining  boshlanib  ketish  havfi  muammolari,  ikkinchidan,  xalqaro  iqtisodiy 

munosabatlarni  qayta  qurish  uchun  kurash,  uchinchidan,  mustamlakachilik  va 

irqchilikning  to’lig’icha  tugatish,  to’rtinchidan,  harakat  a’zolari  bo’lmish 

rivojlanayotgan  davlatlar  o’rtasidagi  ziddiyatlarni  tartibga  olish,  beshinchidan, 

umuman  xalqaro munosabatlarni  to’lig’icha  demokratlashtirish.

24

 



Bosib  o’tilgan  yigirma  yillik  tarixi  davomida  Qo’shilmaslik  harakati  qator 

qiyinchiliklarni  boshidan  o’tkazganligini  ham  ta’kidlash  o’rinlidir.  Tashkilotga 

a’zo  bo’lish  masalasining  yengilligi  sababli  a’zolar  soni  tezlik  bilan  o’sib  bordi. 

Natijada  qisqa  fursat  ichida  ijtimoiy  –  iqtisodiy  va  siyosiy  rivojlanishi  notekis 

bo’lgan  davlatlarning  o’ziga  xos  hamjamiyatiga  aylandi.  Bu  hol  o’z  navbatida 

boshqa  qiyinchilikni  keltirib  chiqargan.  Ya’ni  a’zolari  soni  qanchalik  o’sib  borishi 

bilan,  faoliyat  yo’nalishi,  hal  qilishi  lozim  bo’lgan  masalalar  ham  shunchalik  xilma 

–  xillashib  bordi.  Shuning  uchun  ham  ko’p  masalalarda  umumiy  qarashga  va 

yondoshuvga  erishilmay  qolgan.  Harakatning  ichida  ham  Harakatning  umumiy 

yondoshuvlariga  salbiy  ta’sir  qiluvchi  kuchlar  ham  mavjudligini  e’tiborga  olish 

lozim.  Bunday  kuchlarni  Kolombodagi  konferensiya  vaqtida  Liviya  prezidenti 

qo’shilmaslik   harakatidagi  kolonializmning  «troyan oti» nomi bilan  atadi.

25

  

Agar  XX-asr  60-yillarida  qo’shilmaslik  harakati  faoliyati  markazida  siyosiy 



dekolonizasiyani  tez  fursatlarda  tugatish  turgan  bo’lsa,  mustaqillikka  erishishdan 

so’ng  birinchi  planga  iqtisodiy  dekolonizasiya  turdi.  Bu  masala  ayniqsa  shu 

asrning  70-yillariga  kelganda,  harakat  tarkibi  Lotin  Amerikasining  qator  davlatlari 

bilan  to’lgandan keyin  siyosiy masalalar  qatorida qaraldi.  

                                                 

24

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.56.   

25

 Симония Н.А.  Движение неприсоединения  – важной фактор международной политики.  М., 1978,  С.14.   



 

22 


1979  yilda  Gavanada  o’tgan  qo’shilmaslik  harakatining  navbatdagi  forumi 

harakatning  maqsadi  yo’lida  siyosiy  tuzumlar  ikkilamchi  masala  ekanligini 

isbotlab  bergan  bo’lsa,  1983  yil  Dehlida  o’tkazilgan  harakatning  VII 

konferensiyasida  ishtirokchi  davlatlar  soni 100 tagacha yetdi. (1-ilovaga  qaralsin.)   

Gavana  konferensiyasi  Qo’shilmaslik  harakati  tarixida  alohida  o’rin  kasb 

etadi.  Sababi  uning  tarixida  birinchi  marta  forum  sotsialistik  yo’nalishdagi  davlat 

va  Lotin  Amerikasida  ilk  marotaba  o’tkazildi.  Unda  muhkoma  qilingan  asosiy 

masalalar  qatoriga  Janubiy  Afrika  va  Saharadagi  keskinliklar,  AQShning  Lotin 

Amerikasigi     siyosatini kiritish  mumkin.

26

 



 O’tgan  qisqa  vaqt  ichida  mazkur  tashkilot  oddiylikdan      murakkablikka 

qadar  bo’lgan  yo’lni  bosib  o’tdi.  Ayrim  xalqaro  tashkilotlar  orzu  qiladigan 

darajadagi  a’zolar  soniga  ega  bo’lishiga  qaramasdan,  haqiqiy  sharoitda  ularning 

tadbirlari  ko’pincha  ikki  qutb  –  AQSh  va  sobiq  sovet  davlati  soyasida  qolib 

ketaverdi. 

Yangi  mustaqillikni  qo’lga  kiritigan  davlatlar  orasida  sobiq  mustamlakachi 

davlatlarning  asoratlaridan  biri  bo’lgan  o’zaro  ziddiyatlar  hamon  saqlanishi 

sharoitida  qo’shilmaslik  harakati  muqim  bir  pozitsiyani  namoyon  eta  olmadi. 

Ayniqsa  bu  ziddiyatlar  a’zo  davlatlar  o’rtasidagi  chegaralar  bilan  bog’liq  bo’lsa. 

Bunday  ziddiyatlar  harakatning  ta’siri  faqatgina  mavjud  ziddiyatlarni  xalqaro 

miqyosdagi  ziddiyatlarga  aylanib  ketmasligi  uchun  kurashdan  iborat  bo’ldi.  Mana 

shunday  ziddiyatlarni  tartibga  solish  yoki  yumshatish  uchun  harakat  faoliyati  to’la 

yo’l  qo’ymagan.  Shu  boisdan  shu  kabi  konfilktlarni  o’rganish va uni bartaraf etish 

uchun  Yugoslaviya  xukumati  maxsus  ad  xoc  deb  ataluvchi  qo’mita  tuzishni  taklif 

etdi. Ammo shu  va boshqa shunday takliflar  hayotga tadbiq etilmadi.   

Oddiy  bir  misol.  VII  konferensiya  aslida  Bog’dodda  o’tishi  rejalashtirilgan 

bo’lib,  biroq  Iroq  va  Eron  o’rtasida  boshlanib  ketgan  ziddiyatlar  sababli  forum 

o’tkazish  joyi  Dehliga  ko’chirildi.  Dehli  konferensiyasi  ham  amalda  ziddiyatlarni 

hal  etish  yo’nalishida  hech  qanday  yangilik  kirita  olmadi.  Faqatgina  kelib  chiqqan 

kelishmovchilik  yoki  ziddiyatlar,  tangliklarni  tinch  yo’l  bilan  hal  etish  lozimligi 

                                                 

26

 Артемьев П.  Подлинные  и мнимые друзья движения  неприсоединения.  М., «Наука», 1982,  С.18.   



 

23 


uqtirildi,  xolos.shunday  bo’lsada,  ayrim  kelishuvlar,  oldinga  siljishlar  amalga 

oshirildi.  Masalan  Dehli  konferensiyasida  Bangladesh  va  Afg’oniston,  Bangledesh 

va  Vetnam  o’rtasida  diplomatik  munosabatlar  o’rnatildi.  Hindiston  va  Pokiston 

tomoni muzokaralar  stoliga qaytadan o’tirdi.

27

  

1983-yilda 



Dehlida 

bo’lib  o’tgan  Qo’shilmaslik  harakatining  VII 

konferensiyasida  bir  qator  xalqaro  keskinlikdagi  masalalar  muhokama  qilindi. 

Falastin  muammosini  muhokama  qilgan  konferensiya  ishtirokchilari  yakunda 

Falastin  xalqi  bilan  birdam  ekanligi  to’g’risida  murojaatnoma  va  falastinliklar 

huquqlarini  himoya  qilishga  yordam  berish  maqsadida  sakkiz  davlat  ishtirokida 

guruh  tashkil  etish  to’g’risida  qaror  qabul  qilindi.  Shuningdek,  mazkur 

konferensiyada  Hind  okeanida  tinchlik  zonasini  yaratish  loyihasi  bo’yicha  takliflar 

qabul  qilindi.  Yakunda  Harakat  ishtirokchilari  tomonidan  «Qo’shilmaslik  va 

boshqa  rivojlanayotgan  davlatlarning  kollektiv  o’z  –  o’zini  ta’minlash  to’g’risida 

Deklarasiya»  ham qabul qilindi.

28

 



Qo’shilmaslik  harakatining  xalqaro  maydondagi  roli  va  o’rnini  to’lig’icha 

taxlil 


qilish 

jarayoni 

1989  yil  sentyabrdagi  Belgradda  o’tkazilgan  IX 

konferensiyadan  boshlandi.  Ma’lumot  uchun  aytish  kerak,  VIII  konferensiya 

Xarareda  1986  yil  1-6-sentyabr  kunlari  bo’lib  o’tgan  edi.    Ana  shu  IX  sammitda 

qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo  davlatlari  oldiga  ikkita  strategik    vazifa  qo’yildi: 

«XXI  asr  bo’sag’asida  o’zining  rivojlanishi  uchun  eng  zaruriy  va  yaxshi  sharoitni 

yaratish  hamda  dunyodagi  bo’layotgan  voqo’ye  –  xodisalarda  faollroq  ishtirok 

etish».  Ammo  o’tgan  asr  90-yillarida  jahonda  sodir  bo’lgan  keskin  tarixiy 

o’zgarishlar, 

evrilishlar 

zamonaviy 

dunyoqaytarilmasining 

siyosiy 


konfigurasiyasining  o’zgartirib  yubordi.  Ayni  vujudga  kelgan  sharoit  qo’shilmaslik 

harakatining  o’z  tarixida  eng  murakkab  bo’lgan  inqiroz  yoqasiga olib kelib qo’ydi: 

avvalo,  «Sovuq  urush»  tugadi,  yetakchi  kuchlar  va  bloklarning  konfrontasiyasi 

tugab  uning  o’rnida  muloqatli  va  hamkorlikka  asoslangan  munosabatlar  shakllana 

boshladi,  hukm  surib  kelgan  bipolyar  sistema  xalqaro  munosabatlar  tizimida 

                                                 

27

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.63. 

28

 Движение  неприсоединения. Проблемы и перспективы.  М., 1986,  С.234-354. 



 

24 


tugadi,  uning  negizida  bir  qutbli,  ya’ni  AQSh  harbiy  va  siyosiy  ta’sirida  bo’lgan 

dunyo  paydo  bo’ldi.  Qo’shilmaslik  harakatining  bosh  g’oyasi  bo’lgan  harbiy 

bloklarga  va  siyosiy  qo’shilmalarga  qo’shilmaslik  tamoyili  bunday  vaziyatda 

amalda  hech qanday mohiyati  qolmadi.  

Bunday  murakkab  xalqaro  vaziyatlarda  o’z  pozitsiyasini  belgilamasdan 

turib,  harakat  ichida  ham  ixtiloflar  boshlanib  ketdi.  SFRYu

 

tarqalib  ketdi,  uning 



1989-yilda  saylangan  Raisi  ishdan  ketdi.  1991  yilda  harakat  ishtirokchilari  safini 

Argentina  tark  etdi,  qolaversa  qator  Lotin  Amerika  davlatlari  bu  harakatni  tark 

etish  arafasida  turdi.  Bir  vaqtlar  mazkur  tashkilotning  paydo  bo’lishi  uchun 

kurashgan  va  o’tgan  vaqt  mobaynida  unda  kuchli  ta’sirga  ega  bo’lib  kelgan 

Hindiston,  Kuba,  Jazoir  singari  davlatlar  ichki  siyosatlariga  asoslangan  turli 

sabablar  bilan  qo’shilmaslik  harakati  to’g’nash  kelgan  muammolarga  nisbatan 

e’tiborini  susaytirdi.  Qo’shilmaslik  harakatining  Yevropadagi  vakillari  bo’lmish 

Kipr  va  Maltaning  ham  harakatga bo’lgan munosabati o’zgardi, ular «umumevropa 

uyi»ga intilish  kuchayib, YEIga a’zo bo’lish uchun arizalar  berishdi.

29

   



Harakat  oldida  turgan  muammolarni  hal  etish  maqsadi  yo’lida  qo’yilgan 

amaliy  urinishlardan  biri  1989  yilgi  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo  davlat 

boshliqlari  va  xukumatlarining  IX  Konferensiyasida  yangi  15  lar  Guruxini  tuzish 

bo’ldi.  Mazkur  Guruxga  harakat  a’zolaridan  13  ta  vakil  –  davlat  va  ikki  nafar 

mo’tadil  rivojlanish  ko’rsatgichlariga  ega,  yirik  potensial  soxibi  bo’lgan,  ammo 

Harakat  ichida  «kuzatuvchi»  maqomidagi  Braziliya  va  Meksika  kiritildi.   Harakat 

ichida 

«Yo’lboshchilar  (vojdlar)  yetakchiligi»  o’rniga  kelgan  «davlatlar 



yetakchiligi»  nafaqat  «uchinchi  dunyo»  da  mintaqaviylik  tendensiyasini  va  kuchlar 

va  ta’mirlar  markazlarining  vujudga  kelishini  kuchaytirdi,  balki  ayni  vaqtda 

Qo’shilmaslik  harakati  ichki  kuchlarining  rivojlanishida  obyektiv  ta’sir  o’tkazgan 

«vojdizm»ning  inqirozini  ham  namoyon  etdi.  Haqiqatdan  ham  qo’shilmaslik 

harakatining    eski  «xarizmatik»  yo’lboshchilari  –  Neru,  Tito,  Nosir,  Suxarto, 

                                                 

29

 Крылов  С.А. Движение  неприсоедиения: история,  задаси, проблемы, перспективы.// 



http:|//viperson.ru.data/200604/Dvizhenieneprisoedineniya.doc  //  

 15 лар Гурухининг  асосий мақсади Шимол  – Жануб мулоқотларини  ривожлантириш  бўлиб, кейинчалик 

унинг сафига қўшимча давлатлар  киритилди.   


 

25 


I.Gandi,  Bandaranaikelar  asta  –  sekinlik  bilan  sahnadan  chiqib  ketishdi.  Aslida 

bularni  ayrimlarini  birinchi  avlod  yetakchilari  deb  atasak  to’g’riroq  bo’lar  edi. 

Birinchi  avlod  yetakchilari  katta  hayotiy  tajriba  sohiblari  bo’lib,  ular  milliy  – 

ozodlik  kurashining  haqiqiy  maktabini  o’tab  kirib  kelgan  shaxslar  edi.  Ular 

mustamlakachilik  tuzumi  vaqtida  ishlab  chiqilgan  va  kurash  tajribalariga 

asoslangan  g’oyalari  bilan  boshqarishga  harakat  qilishar  edi.  Shu  boisdan  bo’lsa 

kerak,  dastlabki  bosqichdagi  qo’shilmaslik  harakatining asosiy maqsadida ko’proq 

harbiy – siyosiy bloklardan  uzoqlik, bipolyar tizimdan  holilik  ko’proq uqtirilgan.  

Harakat  ichida  yangi  yetishib  kelayotgan  keyingi  avlod  mutloqo  boshqa 

avlod  vakillari  bo’lib,  birinchi  avlod  yetakchilari  singari  katta  ta’sirga  va  nomga 

ega  emas  edilar  (Fidel  Kastroni  xisobga  olmaganda).  Shu  tariqa  harakat  ichidagi 

xarizmatik  tipdagi  yetakchilik  ko’pchilik  a’zo  davlatlar  oldida  turgan  masalalarga 

javob  berolmay  qoldi.  Endi  bir  vaqtlar  shiorlarning  eng  jo’shqinlari  bo’lgan, 

gegemonizmga  va  imperializmga  qarshi  kurash  hamda  milliy  chaqiriqlar  kerak 

bo’lmay  qoldi,  endi  «XXI  asrda  adolatli  jamiyatni  qurish»  uchun  Shimol  bilan 

hamkorlik  qilishda  konstruktiv  faoliyatini   yo’lga qo’yish payti kelgandi.   



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

26 


1.3. Qo’shilmaslik Harakati Mexanizmi. Harakatining ishchi guruhlari 

va ad hoc qo’mitalari 

Xalqaro  munosabatlar  tizimida  shakllanayotgan  xar  bir  xalqaro  miqyosdagi 

tashkilot,  blok  yoki  ittifoqlar  tashkiliy  jihatdan  oddiylikdan  murakablikka  qadar 

davom  etadigan  yo’lni  bosib  o’tishadi.  Yildan  –  yilga  zamon  talablaridan  kelib 

chiqib  tashkiliy  jihatdan  o’zgarib,  yangilanib  boradi.  Bir  so’z  bilan  aytganda  stabil 

faoliyat  ko’rsatish  uchun  zarur  bo’ladigan  barcha  tashkiliy  ishlar  yo’lga  qo’yiladi. 

Bu  ishlar  bir  sammitning  o’zida  yoki  bir  uchrashuv  chog’ida  shakllantirilib 

bo’lmaydi.  Xuddi  shunday  Qo’shilmaslik  harakatining  boshqaruv  va  shakllanish 

mexanizmi  bosqichma  –  bosqich  rivojlanib  bordi.  Agar  davtlar  paydo  bo’lgan 

vaqtida  asosiy  ishchi  qo’mita  davlat  boshliqlarining  o’zlari  tomonidan  bevosita 

amalga  oshirilgan  bo’lsa, keyinchalik  uning  tarkibi  kengaytirilib    borildi.  

O’tgan  asrning  80-yillar  boshlariga  kelganda  harakatdako’pgina  boshqaruv 

organi shakllanib  bo’lgan edi. Bularga  quyidagi  strukturalar  kiradi: 

1.  Davlat  va hukumat  boshliqlarining  konferensiyasi. 

2.  Harakatning  koordinator va raislik  qiluvchi  davlati. 

3.  Tashqi ishlar  vazirlari  konferensiyasi. 

4.  Tashqi ishlar  vazirlarining  kengashi. 

5.  BMT tarkibidagi  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo davlatlar  guruhi. 

6.  Muvofiqlashtiruvchi  qo’mita  (harakat  a’zolari  bo’lgan  davlatlarning  Nyu-

Yorkda,  BMTdagi  tashqi  ishlar  vazirlari  yoki  doimiy  vakaillari 

darajasidagi). 

7.  Maxsus organlar  (axborot, ijtimoiy,  iqtisodiy va boshqalar).

30

 

Endi  yuqoridagi  tashkilotlarning  asosiy  funksiyalarini  qisqacha  taxlil  qilib 



o’tsak.  Harakatning  oliy  organi  davlat  yoki  hukumat  boshliqlarining  konferensiyasi 

bo’lib,  unda  harakat  a’zolari  bo’lgan  davlatlarning  barchasi  ishtirok  etadi. 

Konferensiya  qoidasiga  ko’ra  xar  uch  yilda  bir  marta  chaqiriladi.  Navbatdagi 

konferensiyani  o’tkazish  joyi  oxirgi  konferensiyada  qatnashuvchi  davlatlarning  o’z 

                                                 

30

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.120..   

 

27 


xududlarida  o’tkazish  takliflariga  qarab  belgilanadi.  Ammo  bir  safar  bunday 

bo’lmadi.  VI  konferensiya  yakunlariga  ko’ra,  navbatdagi  VII  konferensiya 

Bog’dodda  o’tishi  kelishib  olingan edi. Ammo 1980-yilda Eron va Iroq o’rtasidagi 

boshlanib ketgan  urush tufayli  konferensiya  o’tkazish joyi Dehliga  ko’chirildi. 

Konferensiyani  o’z  mamlakati  hududida  qabul  qiluvchi  davlat  uchun  bu 

xalqaro  maydonda  katta  obro’  –e’tibor  qozonish  imkoni  demakdir.  Navbatdagi 

konferensiyani  o’z  mamlakatida  qabul  qiluvchi  davlat  o’rnatilgan  qoidalarga 

muvofiq  keyingi  uch  yil  davomida  Harakatga  raislik  qiladi,  o’z  navbatida  mazkur 

davlatning  boshlig’i  (yoki  hukumat  boshlig’i)  bo’lsa  Qo’shilmaslik  harakatining 

Muvofiqlashtiruvchi  –  raisiga  aylangan.  Shuning  uchun  ham  Harakat  ichida 

konferensiyani  o’z  xududida  o’tkazish  bo’yicha  kuchli  tortishuv  borgan,  garchi 

tashkilotning  yagona  byudjeti  bo’lmaganligi  sababli  oliy  darajadagi  bunday 

uchrashuvni  tashkil  qilish  o’sha  davlatga  katta  mablag’  sarf  qilishni  talab  qilsa 

ham.  Shu  bilan  birga  harakatni  boshqarish  nafaqat  sharafli  yoki  obro’li  bir  ish 

bo’lgan,  ayni  vaqtda  katta  xalqaro  majburiyatni  ham  yuklagan.  Chunki  mazkur 

raxbarlik  qilayotgan  davlatning  xalqaro  miqyosdagi  orbo’  –e’tiboridan  kelib 

chiqib, harakat  saflari  o’sib borgan.

31

  



Qo’shilmaslik  harakatidagi  ikkinchi  katta  organ  a’zo  davlat  tashqi  ishlar 

vazirlarining  muntazam  bo’ladigan  uchrashuvi  xisoblanadi.  Bu  uchrashuvlar  1970 

yilda  birinchi  marta  Belgradda  chaqirilib,  dastlab  muntazam  bo’lmagan  (turlicha 

nomlar 


bilan 

nomlangan: 

«vazirlik-konsultativ 

uchrashuvlari», 

«vazirlik 

konferensiyasi»,  «tashqi  ishlar  vazirlari  kengashi»).  Doimiy  o’tkazib  turiluvchi  bu 

konferensiyani  yuqoridagi  nom  bilan  atash  tavsiya  qilindi.  VI  konferensiya 

qarorlariga  muvofiq,  oliy  darajadagi  konferensiyalar  oraliq  muddatida  ikki 

martadan 

ortiq 


chaqirilmagan; 

birinchi 

marta 

–  oldingi  konferensiya 



yakunlanganidan  keyin  1,5  yil  o’tgach,  ikkinchi  marta  –  navbatdagi  ochilishi  kerak 

bo’lgan konferensiyadan  oldin, uni tayyorlash  maqsadida yig’ilishgan.

32

 

                                                 



31

 Движение  неприсоединения. Отв.ред.  проф. И.И.Коваленко,  М., «Наука», 1985,  С.278. 

32

 Движение  неприсоединения. Отв.ред.  проф. И.И.Коваленко,  М., «Наука», 1985,  С.278. 



 

28 


Harakat  a’zolari  sonining  o’sishi    va  ular  o’rasida  yagona  fikrga  kelishish 

qiyinchiligining  oshib  borishi  munosabati  bilan  o’tgan  asr  80-yillaridan  boshlab 

yordamchi  qo’mita  faoliyati  ham  yo’lga  qo’yildi.  Uning  tarkibiga  o’sha 

konferensiya  o’tkazilishi  belgilangan  davlatda  akkredetasiyadan  o’tgan  harakatga 

a’zo  davlatlarning  elchilari,  shuningdek,  maxsus  yuborilgan  oliy  rasmiy  shaxslar 

kiritilgan.   

Konferensiya  o’tkazishdan  oldin  muhokama  etilishi  kerak  bo’lgan  masalalar 

bo’yicha  a’zo  davlatlarning  fikrini  umumlashtirish  maqsadida,  ayrim  ziddiyatlarni 

hal  etish  maqsadida  oliy  darajadagi  konferensiyadan  oldin  Muvofiqlashtiruvchi 

qo’mita  ham  chaqirilgan.  Qo’shilmaslik  harakati  iyerarxiyasi  strukturasidan  kelib 

chiqqanda,  mazkur  organ  yuqoridagi  ikki  organdan quyiroq mavqeni egallagan. Bu 

organnning  hayotga  tadbiq  etilishining  asosiy  sababi  boshqa  xalqaro  tashkilotlarda 

bo’lgani  singari  bosh  kotibiyat  yoki  ijroiya  kengashi  singari  doimiy  ijroiya 

organini  tuzish  zaruriyati  bo’lgan.  Aftidan  bunday  organ  xalqaro  tashkilotning  tez 

o’zgarib  borayotgan  xalqaro  munosabatlar  tizimida  tanaffuzsiz  faoliyat  olib borishi 

uchun tashkil  qilingan.   

Ma’lumki  avval  boshdan  qo’shilmaslik  harakati  biror  bir  tashkiliy  qo’mita 

sifatida,  ya’ni  bloklar  singari  faoliyat  yuritishni  rad  qilgan  edi.  Belgradda  o’tgan  1 

Konferensiya 

Deklarasiyasida 

o’zlarining 

kuchlarini 

birlashtirayotgan 

qo’shilmaslik  harakati  davlatlari  «yangi  blokni  tuzishni  hoxlashmaydi  va  yangi 

blok  bo’lmaydi»  degan  fikr  keltirilgan  edi.

33

  Bu  bilan  ikki  holat  inobatga  olingan 



edi.  Birinchidan,  buyuk  davlatlar  ishtirokida  tashkil  qilingan  harbiy  bloklar  va 

ittifoqlarga  qarshi  tuzilgan  va  ularni  tarqatishni  maqsad  qilgan  Harakatning 

ishtirokchilari  o’zlarining  harbiy  –  siyosiy  tashkilotini  tashkil  qilmaydilar; 

ikkinchidan,  an’anaviy  bo’lgan  hukumatlararo  tashkilotlar  ko’rinishidagi  organ 

yoki strukturaga  rasman qarshi edi.  

A’zolari  soni  muntazam  o’sib  borgan  tashkilot  ma’lum  bir  tashkiliy 

ko’rinishdagi  boshqaruv  tuzilmasini  yaratish  zaruriyatini  kun  tartibiga  qo’ydi.  II 

Konferensiyada  muhokma  qilingan  mazkur  masalaga  yechim  topilmadi.  A’zo 

                                                 

33

 Движение  неприсоединения. М., 1979.,  С.55. 



 

29 


davlatlar  orasida  masalaning  kompromiss  yechimi  bo’lgan  qandaydir  konsultativ 

muvofiqlashtiruvchi  mexanizm  tuzish kerakligi  ilgari  surila  boshlandi.  

 1970-yilning  aprelida  III  Konferensiyaga  tayyorgarlik  ko’rish  maqsadida 

yig’ilgan  tashqi  ishlar  vazirlarining  kengashida  tarkibida  16  ta  a’zo  –  davlatlar 

bo’lgan  maxusus  qo’mita  tuzishga  kelishib  olindi  va  unga  vazifa  sifatida 

«tashkilotchi  mamlakat  bilan  aloqani  yo’lga  qo’yish  va  tayyorlanayotgan 

tadbirlarni  muvofiqlashtirish»  qo’yildi.

34

  



III  konferensiya  ham  muvofiqlashtiruvchi  qo’mitani  uzil  –  kesil  tuzmadi. 

Balki  16  ta  davlatdan  iborat  Tayyorlov  qo’mitasi  vakolatlari  belgilash  orqaga 

surilib,  yuqorida  ko’rsatib  o’tilgan  vazifalarni  bajarish  keyingi  oliy  darajadagi 

uchrashuvgacha  konferensiya  Raisiga  topshirildi.  Ayni  vaqtda  ta’kidlandiki, 

«harakatning  uzluksizligini»  ta’minlash  «qo’shilmaslik  harakati  davlatlari 

vakillarining  turli  darajadagi    davriy  kunsultasiyalari,  shuningdek  oliy  darajadagi 

konferensiyalarni  nisbatan  tez  fursatlarda  chaqirish»  yo’li  bilan  amalga  oshirilishi 

belgilandi.

35

 

Djorjtaundagi  1972  avgustdagi  IV  konferensiyaga  tayyorgarlik  ko’rish 



maqsadida  to’plangan  tashqi  ishlar  vazirlarining  kengashida  yana  bir  bor 

«Muvofiqlashtiruvchi  davlat  bo’lmish  Zambiya  hukumatiga  navbatdagi  oliy 

doiradagi  konferensiyani  tayyorlashga»  ko’maklashish  maqsadida  Tayyorlov 

qo’mitasini  tuzish  masalasi  ilgari  surildi.  O’tkazilishi  lozim  bo’lgan  konferensiya 

uchun  tarkibida  yettita  davlat  bo’lgan  doimiy  qo’mita  ham  tuzilishi  kerakligi 

to’g’risidagi  taklif  ishlab  chiqildi.  Mazkur  yettilik  guruxi  «har  yili  tashqi  ishlar 

vazirlarining  sentyabr  yig’ilishida    geografik  xukumatlar  va  navbatma  –  navbat 

tamoyil  asosida  saylanishi»  nazarda  tutildi.  Ta’kidlandiki,  mazkur  organga  tashqi 

ishlar  vazirlarining  kengashiga  tayyorgarlikni  nazorat  qilish,  shuningdek,  «tashqi 

ishlar  vazirlari  majlisida  muhokama  qilinishi  lozim  deb  hisoblagan  istagan 

masalani  ishlab chiqish» vazifasi  yuklanishi  lozim  edi.

36

 



                                                 

34

 Движение  неприсоединения. М., 1979.,  С.103. 



35

 Движение  неприсоединения. Отв.ред.  проф. И.И.Коваленко,  М., «Наука», 1985,  С.279.   

36

 Движение  неприсоединения. М., 1979.,  С.169-170.   



 

30 


Qo’shilmaslik  harakatining  IV  konferensiyasida  doimiy  faoliyat  yurituvchi 

organ  tuzish  yo’lida  muxim  qadam  tashlandi.1973  yil  9 sentyabr kuni konferensiya 

maxsus  qaror  bilan  tarkibiga  15  davlat,  shuningdek  Hindsiton  va  Mali  vakillari 

kiritilgan  (bu  mamlakatlarga  konferensiyada  siyosiy  komissiya  raisligi  va 

muvofiqlashtiruvchi  o’rni  ajratildi)  Muvofiqlashtiruvchi  byuro  tuzildi.  15  ta  davlat 

qit’alarning  kvotalari  miqdoridan  kelib  chiqib  taqsimlanishi  belgilandi,  unga  ko’ra: 

Afrikaga  –  7  ta  joy,  Osiyoga  –  6  ta,  Lotin  Amerikasiga  –  3  ta,  Yevropaga – 1  ta 

o’rin  ajratildi.  Byuro  raisi  qilib  konferensiyani  o’zida  qabul  qilayotgan  Jazoir 

belgilandi  va  keyingi  V  konferensiyaga  qadar  Muvofiqlashtiruvchi  byuro  qilishi 

lozim  bo’lgan quyidagi  ishlar  belgilab  olindi: 

1.  navbatdagi  konferensiyani  tayyorlash; 

2.  navbatdagi  konferensiyadan  oldin  yig’iladigan  tashqi  ishlar  vazirlarining 

navbatdagi  kengashida ko’riladigan  asosiy masalalarni  ishlab  chiqish; 

3.  qo’shilmaslik  harakati  davlatlarining  «BMT  va  shaxsiy  doiradagi» 

faoliyati  va pozitsiyani  muvofiqlashtirish; 

4.  «doimiy  qo’mitani  uzil  –  kesil  tashkil qilish» masalani o’rganib chiqish va 

o’zining  takliflarini  berish; 

5.  harakatga  a’zo  davlatlar  o’rtasidagi  «Iqtisodiy  hamkorlik  bo’yicha 

faoliyat  Dasturi»ni  nazorat qilish  va uning  bajarilishiga    ko’maklashish;

37

 



V  konferensiyada  Byuroning  tarkibi  va  faoliyati  haqidagi  masala  maxsus 

muhokama  qilindi.  Bunday  organning  faoliyatini  zarurligi  e’tirof  etilgani  holda, 

uning  a’zolari  sonini  oshirish  kerakligi  uqtirildi.  Konferensiya  qarorlariga  ko’ra 

Byuro  a’zolari  soni  25  tagacha  yetkazildi:  Afrikadan  12  ta  davlat,  Osiyodan  8  ta, 

Lotin  Amerikasidan  4  ta,  Yevropadan  1  ta.  Shuningdek  Byuro  bo’yicha  ishqabul 

qilingan  hujjatda  uning  bajarishi  lozim  bo’lgan  vazifalar  ham  belgilab  berildi.  Ular 

qatorida  konferensiya  qaror  va  dasturlarining  ijrosini  ta’minlash  va  harakat 

qitnashchilari 

bo’lgan 

davlatlarning 

faoliyatini 

muvofiqlashtirish, 

zaruriy 

takliflarni  ishlab  chiqish;  konferensiya,  tashqi  ishlar  vazirlari  kengashi  yoki  boshqa 

harakat  ishtirokchilarining  uchrashuvlarini  tayyorlash  bilan  bog’liq  ishlarni 

                                                 

37

 Движение  неприсоединения. М., 1979.,  С.209-210. 



 

31 


bajarish; 

darxol 


xal 

qilinishi 

lozim 

bo’lgan 


va 

harakat 


a’zolarining 

umumanfaatlaridan  kelib  chiqadigan  xalqaro  muammolarni,  ziddiyatli  vaziyatlar 

yoki  masalalarni  qarab  chiqish  uchun  to’planish  (bunda  takliflar  ishlab  chiqish 

bilan  birga  zarur  bo’lga  harakat  ishtirokchilari  orasidan  ishchi  guruhini  tuzish);  V 

konferensiyada  qabul  qilingan  xarkatga  a’zo  davlatlar  o’rtasidagi  Iqtisodiy 

hamkorlikning  faoliyat  Dasturining  ijrosini  amalga  oshirish  va  tahlil  qilish,  uning 

hayotga tadbiq etilishiga  yordam berish kabilar.

38

    



Yuqoridagi  vazifalardan  ayon  bo’lib  turibdiki,  Muvofiqlashtiruvchi  Byuro 

doimiy  faoliyat  ko’rsatuvchi  organga  aylanib,  uning  vakolati  qo’shilmaslik 

harakatining  mezonlaridan  kelib  chiqib  ishlab  chiqildi.  Shunga  asosan  vakolat 

doirasida  bajarishi  lozim  bo’lgan  zaruriy  chora  tadbirlar  ichida  a’zolar  o’rtasidagi 

iqtisodiy  hamkorlikni  rivojlantirish  ham  nazarga  olindi.  Buni  amalga  oshirish 

uchun  Byuro  faoliyat  yo’nalishidan  kelib  chiqib  16  ta  soha  tanlab  olindi  va  uni 

nazorat  qilish  uchun  muvofiqlashtiruvchi  davlatlar  mas’ul  qilib  belgilandi  (3  -

Ilovaga  qaralsin).  

 

Shunday  qilib,  qo’shilmaslik  harakati  doimiy  ijroiya  organi  bo’lmasa      ham, 



xarholda  uning  nomidan  ish  ko’ruvchi  harakatning  ta’sirini  muvofiqlashtiruvchi 

yetarli  darajada  obro’li  siyosiy  organ  tashkil  qila  bildi.  Byuro  tarkibi  har 

konferensiyada  qayta  saylab  olinadi.  Uning  vakolati  ham  shundan  kelib  chiqib, 

konferensiyalar  oralig’idagi  muddatni tashkil  etadi.  

Byuro tarkibi soni doimo o’sib borgan, bu ikki asosiy sabab bilan izohlanadi. 

Birinchidan,  u  yoki  bu  sabablar  tufayli  uning  faoliyatida  a’zo  davlat  sifatida 

ishtirok  etuvchi  davlatlar  doirasining  kengayishi  tufayli;  ikkinchidan,  ayrim 

qit’alarning  (Afrika  va  Yevropa)  uning  tarkibida  o’z  hukumatlari  sonini  oshirishga 

intilishidan.  Masalan,  Gavanada  o’tgan  VI  konferensiyada  Muvofiqlashtiruvchi 

qo’mita a’zolari soni 36 taga yetkazildi  va quyidagi  tarkibda belgilandi: 

Afrika    

17 ta o’rin 



Osiyo  

12 ta o’rin 



Lotin 

                                                 

38

 Движение  неприсоединения. Отв.ред.  проф. И.И.Коваленко,  М., «Наука», 1985,  С.282-283..    



 

32 


Amerikasi  - 

5 ta o’rin 

Yevropa 

1 ta o’rin 



36  –  o’rin  Afrika  va  Yevropa  o’rtasida  taqsimlandi.  Unga  ko’ra  bu 

kontingentlardan  saylanadigan  a’zo-davlat  qo’mitada  bir  yarim  yil  (ya’ni  qo’mita 

faoliyat  ko’rsatadigan  3  yil  teng  ikkiga  bo’lib  berildi)  faoliyat  ko’rsatishi 

belgilandi.

39

 

VII  konferensyaiga  kelganda  Muvofiqlashtiruvchi  byuroga  a’zolar  soni  74 



taga  yetib,  mintaqalar  bo’yicha  quyidagi  holatda  taqsimlandi:  Afrikaga  –  36  ta 

o’rin,  Osiyoga  –  23  ta  o’rin,  Lotin  Amerikasiga  –  12  ta  o’rin,  Yevropaga  –  3  ta 

o’rin.  Natijada  Byuroga  Yevropaning  qo’shilmaslik harakatiga a’zo bo’lgan barcha 

uch  davlati  kiritilgani  holda,  Afrikaning  harakatga  a’zo  davlatlarining  2/3  qismi 

kiritildi.  O’z  –  o’zidan  mazkur  organni  tashkil  etish  chog’ida  belgilangan  taqsimot 

qoidalariga  zid  ish  qilindi.  Bunday  qarorni  qabul  qilgan  konferensiya  unga 

«Muvofiqlashtiruvchi  Byuroning  barcha  majlisi  eshiklari  boshqa  a’zo  davlatlar 

(ya’ni,  bevosita  byuroga  a’zo  bo’lmagan  davlatlar  nazarda  tutilmoqda  –  B.Z.) 

uchun  ham  ochiq»  degan  qo’shimcha  qo’shib  qo’ydi.  Bu  bilan  dastlabki 

o’rnatilgan  tartib qoidalari  biroz yumshadi.

40

  

 



Taxlil  qilib  o’tkanimiz  Byuro  a’zolari  sonining  doimiy ravishda o’sib borishi 

harakat  to’qnash  kelayotgan  masalalarga  yechim  topish  ishining  qiyinlashib 

borayotganligi  bilan  ham  izohlanadi.  Shuning  uchun  ham  keyingi  xar  bir  oliy 

darajadagi 

konferensiyalarda 

Muvofiqlashtiruvchi 

byuro 

masalasi 



alohida 

muhokama  etila  boshlangan. 

Ammo  tez  o’zgarib  borayotgan  dunyo,  qo’shilmaslik  harakatidan  ham 

darhol  konsultasiyalar  o’tkazishni  va  BMT  doirasida  ularning  faoliyatini  tezlik 

bilan  muvofiqlashtirib  borishni  talab  qilgani  holda  Muvofiqlashtiruvchi  byuroga 

qo’shimcha  ravishda  tezkor  faoliyat  yurituvchi  institusional  faoliyat  shaklini  tuzish 

kerakligini  zarur qilib  qo’ydi.  

                                                 

39

 Движение  неприсоединения в документах  и материалах.  Сост.  Р.А.Тузмухамедов,  М.; «Наука», 1983, 



С.173. 

40

 Движение  неприсоединения. Отв.ред.  проф. И.И.Коваленко,  М., «Наука», 1985,  С.288..     



 

33 


Masala  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo  davlatlarning  BMT  doirasidagi 

hamkorlik 

munosabatlari 

haqida 


bo’lib,  harakatning  ilk  konferensiyalari 

ishtirokchilar  BMTdagi  o’z  pozitsiyalari  haqida  fikrlashib  olishgan  edi.  1964-yilda 

o’tkazilgan  II  konferensiyada  mazkur  muammo  muhokama  qilinib,  qabul  qilingan 

deklarasiyada  «Bosh  Assambleyaning  xar  bir  sessiyasi  vaqtida  qo’shilmaslik 

harakati  davlatlari  tashqi  ishlar  vazirlari  yoki  delegasiyalar  boshliqlari  darajasida 

o’zaro  manfaatli  konsultasiyani  o’tkazish  zarurligi»  haqida  gapirilgan  edi.

41

 

Keyinchalik  mana  shunday  konsultasiyalar  bir  normaga  aylandi.  Shu  tariqa  amalda 



yangi  organ  –  BMTning  Bosh  Assambleyasi  sessiyalaridagi  tashqi  ishlar  vazirlari 

va delegasiya  boshliqlarining  yalpi  majlisi  paydo bo’ldi. 

Harakatning  rivojlanishi,  faoliyatining  jonlanishi  qandaydir  bir  ishchi  organ 

sifatida  faoliyat  ko’rsatuvchi  doimiy  organ  tuzish  zaruriyatini  keltirib  chiqardi. 

Chunki  tarkibi  o’sa  borgani  sari,  hal  etilishi  kerak  bo’lgan  masalalar  ham kengayib 

bordi.  Bu  masalalarga  yechim  topish  uchun  qo’shimcha  konsultasiyalar  o’tkazish 

kerak  edi.  Ana  shu  yangi  tashkilot  shakli  Yalpi  majlis  sifatida  yuzaga  keldi.  Bu 

organ  Nyu  –  Yorkdagi  BMTning  doimiy  a’zolari  bo’lgan  va  ayni  vaqtda  harakat 

ishtirokchilari  bo’lgan  davlatlardan  tarkib  topdi.  Uning  funksional  jihatdan  qulay 

tarafi  shunda  ediki,  u  istalgan  vaqtida  chaqirilishi  mumkin  edi.  Undan  tashqari 

mazkur  organ  BMTning  Bosh  Assambleyasidan  tashqari  vaqtida  ham  harakat 

qatnashchilari  faoliyatini  muvofiqlashtirish  maqsadi uchun ham zarur edi. 

 Shuni 

qayd 


etish 

kerakki, 

o’tgan  asrning  80-yillariga  kelganda 

qo’shilmaslik  harakati  BMTdoirasida  «77  lar  guruhi»  dan  keyin  (130  mamlakat 

a’zo)  tarkibining  kengligi  bo’yicha  ikkinchi  o’rinda  turadi.  BMT  qoshida  tashkil 

etilgan  yalpi  majlis  ikki  darajada  o’tkazilgan:  1.  tashqi  ishlar  vazirlari  darajasida,  2. 

BMTdagi  doimiy  a’zolar  darajasida.  Yuqorida  aytib  o’tgan  xar  yili  o’tkaziladigan 

tashqi  ishlar  vazirlarining  va  BMT  Bosh  sessiyasidagi  qo’shilmaslik  harakati 

ishtirokchilari  bo’lgan  davlatlar  delegasiyalarining  «sentyabr  uchrashuvlari»ni  shu 

guruhning  yalpi  majlisi  sifatida  qarash  mumkin.  Ularning  asosiy  funksiyasi 

BMTning  mazkur  sessiyasida  qarab  chiqiladigan  masalalarni  muhokama  etishdan 

                                                 

41

 Движение  неприсоединения. М., 1979.,  С.87. 



 

34 


iborat  bo’lgan,  ba’zan  istisno  tariqasida  boshqa  muhim  masalalar  ham  muhokama 

qilingan  va yechilgan.

42

 

Qo’shilmaslik  harakatining  yalpi  majlis  guruhining  BMT  doirasida  doimiy 



vakillari  darajasidagi  funksiyasi  anchayin  oddiy  ko’rinishni  namoyon  etsa  ham, 

ammo  u  ham  biror  –  bir  qat’iy  cheklovlardan  holi.  Bunday  majlislarda  odatda 

birlamchi  darajadagi  muximlikni  kasb  etgan  masalalar  muhokama  etilgan.  1981-

yildan  boshlab  sentyabr  majlislaridan  biri  Qo’shilmaslik  harakati  kuniga 

bag’ishlanadigan  bo’ldi.  

Asosiy  e’tibor  guruhning  yalpi  majlisini  doimiy  ravishda  o’tkazishga 

qaratildi.  Gavana  konferensiyasining  qarorlariga  ko’ra  yalpi  majlislar  «Nyu-

Yorkda…  doimiy  tarzda,  hech  bo’lmagan  taqdirda  ikki  oyda  bir  marta  yoki 

zaruriyatga  qarab  undan  ko’proq»  o’tkazilishi  belgilandi.  Amaliyotda  ikki  oyda bir 

martadan  ko’proq  ravishda  yalpi  majlislar  o’tkazildi,  masalan,  1980-yilda  9  ta, 

1981 yilda  ham shuncha, 1982 yilda  7 ta shunday majlislar  o’tkazildi.

43

  



Qo’shilmaslik  harakati  xalqaro  miqyosdagi  tashkilot  funksiyasini  bajargani 

bois  o’z  vakolati  doirasida  ma’lum  va  qarab  chiqilgan  masalalar  yuzasidan 

qarorlar,  rezolyusiyalar  chiqaradi.  E’tiborga  olinadigan  tomoni  shundaki,  masalan 

BMT  doirasida  qabul  qilingan  rezolyuziyalar  barcha  a’zolar  uchun  majburiy 

xisoblanadi,  xuddi  shunday  tushunchani  qo’shilmaslik  harakati  tashkilotlari 

tomonidan  chiqarilgan  siyosiy  rezolyuziyalarga  ham  ishlatish  mumkinmi?  Afsuski, 

to’lig’icha bunday emas. Bu masalani  chuqurroq taxlil  qilib  o’tsak.  

Birinchidan,  harakat  konferensiyalari  va  majlislarida  qabul  qilingan  siyosiy 

qarorlar  matnida  qat’iylik  formulasini  kuzatish  mumkin:  konferensiya  a’zolaridan 

«talab  qiladi»,  harakat  qatnashchilari  mana  shunday  kursni  yoki  tamoyillarni  qattiq 

qo’llab  –  quvvatlanishini  «bir  ovozdan e’tirof etadi», ular «amalga oshirish yo’lida 

kelishib  olishdi»  kabi  shakl  tuzilishlarni  ko’plab  uchratish  mumkin.  Bundan 

ko’rinib  turibdiki,  qo’shilmaslik  harakati  tashkilotlari  o’zlarining  siyosiy 

hujjatlarida  mana  shunday  formulirovkaga  moyilligini  namoyon  etib  turibdi,  ya’ni 

                                                 

42

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.р ед.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.128-129. 

43

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.129. 

 

35 


ularning  ayrim  qarorlari  oddiy  tavsiyalar  bo’lib  qolmasdan,  ularni  bajarish  shart 

bo’lgan  majburiyatga  aylanib  qolgan.  Bunday  holat  xatto  Qo’shilmaslik 

harakatining  asosiy  tamoyillari  va  maqsadlarining  ishlab  chiqilishida  ham 

namoyon  bo’ladi.  Masalan  VII  konferensiyaning  Siyosiy  deklarasiyasida 

delagatsiya  boshliqlari  tamoyillar  va  maqsadlar  bo’yicha  «o’zlarining  o’zgarmas 

pozitsiyada  qolishlari  ta’kidlaganlar»  va  shuni  qayd  etishdiki  «bu  tamoyillarnining 

biror  bir  a’zo  davlat  tomonidan  buzilishini  hech  qanday  holat  bilan  oqlab 

bo’lmaydi hamda mutloqo kechirib  bo’lmaydi».

44

  

Ikkinchidan,  qo’shilmaslik  harakatining  asosiy  organlari  tomonidan  qabul 



qilinadigan  qarorlar  ovoz  berish  yo’li  bilan  emas,  bunday  holatda  ayrim  masalalar 

yuzasidan  qo’shilmaslik  yoki  qarshi  chiqish,  hech  bo’lmaganda  betaraf  qolish 

mumkin  edi,  balki  konsensus  usuli  bilan  amalga  oshgan.  Ushbu  metodga  harakat 

a’zolari  avval  boshdanoq  katta  e’tibor  berib  kelgan.  Bunda  harakat  qatnashchilari 

harakat  ichidagi  birlikni,  birdamlikni  va  o’zaro  hamkorlikni  ko’radilar.  Hatto 

xarkatning  VI konferensiyasida  ham konsensus metodi yana bir bor e’tirof etildi.   



Qo’shilmalik harakatining ishchi guruxlari va ad hoc qo’mitalari 

1973  yilda  Jazoirda  o’tgan  qo’shilmaslik  harakatining  konferensiyasida 

muvofiqlashtiruvchi  byuro    tomonidan  «doimiy  faoliyat  ko’rsatuvchi  organni 

tashkil  etish  bo’yicha  masalani  o’rganish  va  takliflar»  berish  haqida  qaror  qabul 

qilingan  edi.  1979  yilda  Muvofiqlashtiruvchi  Byuroning  Kolombodagi  vazirlar 

darajasidagi    kengashida  Nyu-Yorkda  tor  doirada  ishchi  guruhini  tuzish  haqida 

qaror  qabul  qilindi.  Shu  yili  Gavanada  o’tgan  oliy  darajadagi  qo’shilmaslik 

harakatining  konferensiyasida  Shri  –  Lanka  tamonidan  harakat  doirasida  asosiy 

vazifasi  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo  davlatlar  o’rtasidagi  chegara  masalalarini 

tinch  yo’l  bilan    tartibga  soluvchi  doimiy  organ  hisoblangan  maxsus  komissiya  – 

organ tuzish taklifi  berildi.

45

    



 

Har  ikki  loyiha  ham  to’lig’icha  oxiriga  yetkazilmadi,  chunki  harakat 

qatnashchilari  bo’lgan  aksariyat  davlatlar  bunday  doimiy  organ  tuzilishi  yoki 

                                                 

44

 Движение  неприсоединения. Отв.ред.  проф. И.И.Коваленко,  М., «Наука», 1985,  С.290. 



45

 Движение  неприсоединения в документах  и материалах.  Сост.  Р.А.Тузмухамедов,  М.; «Наука», 1983, 

С.135.   


 

36 


chegara  masalalari  bo’yicha  komissiya  tuzilishi  harakatni  «uchinchi  blok»ka 

aylantirib  qo’yardi  deb hisoblashar edi. Shunday bo’lishiga qaramasdan 1982-yilda 

Gavanada  Muvofiqlashtiruvchi  byuroning  kengashi  to’plangan  vazirlar  Shri  – 

Lanka,  Yugoslaviya  va  boshqa  davlatlarning  ziddiyat  va  keskinliklarni  tinch  yo’l 

bilan  hal  etish  taklifini  sinchkoflik  bilan  o’rganish  uchun  maxsus  ishchi  guruxi 

tuzildi.  Oradan  bir  yil  o’tib  Dehlida  yig’ilgan  harakatning  navbatdagi  oliy 

darajadagi  konferensiyasida  Muvofiqlashtiruvchi  byuroga  «ishchi  guruhining 

a’zolarini  tanlashni  yakunlash…  va  bu  masala  yuzasidan  navbatdagi  tashqi  ishlar 

vazirlari  konferensiyasida  xisobot berishi» yuklatildi.

46

 



 

Garchi  bu  ishlar  to’liq  oxiriga  yetkazilmagan  bo’lishiga  qaramasdan,  amalda 

harakat  ichida  doimiy  faoliyat  yurituvchi  bo’g’inlar  paydo  bo’ldi.  Qarama  – 

qarshiliklarni  tinch  yo’l  bilan  tartibga  soluvchi  organlar  ham  tuzildi.  XX  asrning 

80-yiilari  o’rtalariga  kelganda  shakllangan  shu  kabi  tuzilmalarni,  ya’ni  organlar 

ikki  guruxga  bo’lish  mumkin:  sessiyali  va  norasmiy  doimiy.  Ulardan  ikkinchisiga 

rasman  doimiylik  maqomi  berilmagan  bo’lsa  ham,  doimiy  asosda  faoliyat  yuritadi 

va o’zining  ijrochi  apparatiga ega.  

 

Ulardan  birinchisiga  uch  yilda  bir  marta  doimiy  ravishda  yig’iladigan  davlat 



va  hukumat  boshliqlarining  konferensiyasini,  oliy  forumlar  oldidan  yoki  har  yili 

Nyu  –  Yorkda  «sentyabr  uchrashuvlari»  vaqtida  yig’iladigan  tashqi  ishlar 

vazirlarining  konferensiyasini,  ikki  oyda  bir  marta  to’planishi  belgilangan 

BMTdagi  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo  davlatlar  guruhining  yalpi  majlisini  va  har 

oyda  chaqirib  turiladigan  muvofiqlashtiruvchi  byuroning  kengashini  kiritish 

mumkin. 


Norasmiy  doimiy  asosda  faoliyat  yurituvchi  qo’shilmaslik  harakati 

organlariga  muvofiqlashtiruvchi  davlatni  va  uning  raisini  –  harakat  raisini,  tashqi 

ishlar  kengashining  raisini  va  Muvofiqlashtiruvchi  byuro  raisini  kiritish  mumkin, 

qaysiki  ular  belgilangan  tartibga  ko’ra  qo’shilmaslik  harakatining  kollektiv 

organlarining  u  yoki  bu  sessiyasiga  bog’liq  bo’lmagan  ravishda  uch  yil  davomida 

                                                 

46

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.135. 

 

37 


faoliyat  olib  boradi.  Shu  sababli  Muvofiqlashtiruvchi  davlatning  poytaxti 

qo’shilmaslik  harakatining  norasmiy  poytaxti  hisoblangan,  Nyu  –  Yorkda  BMT 

doirasida harakat  davlatlari  guruxlari  tashkiloti  doimiy  markaz sifatida  qaralgan.

47

    



Yuqorida  qarab  o’tgan  umumsiyosiy  doimiy  organlar  va  navbatdagi  va 

navbatdan  tashqari  sessiyalar  shaklidagi  organlaridan  tashqari  qo’shilmaslik 

harakatida  vaqtlar  o’tishi  bilan  ko’pincha  ziddiyatli  vaqtda  aniq  bir  masalalarni  hal 

qilish  uchun chaqiriladigan  ad hoc organlari chaqirilgan.   

Aniq  bir  ziddiyatli  masalalar  bo’yicha  qo’shilmaslik  harakati  faoliyati  xar 

doim  ham  qandaydir  bir  yangi  organni  tuzishni    talab  etmagan.  1979-yilda  arab 

davlatlari  Isroil  bilan  yarash  sulhini  imzolagan  va  Kemp  –  devid  shartnomalariga 

rozilik  bildirganligi  uchun  Misrni  qo’shilmaslik  harakati  a’zoligidan  o’chirishni 

talab  qilib  chiqishdi.  Oliy  darajadagi  Gavana  konferensiyasi    Muvofiqlashtiruvchi 

byuroga  ad  hoc  qo’mitasi  sifatida  chiqib,  navbatdagi  konferensiyaga  shu  masala 

yuzasidan  hisobot  tayyorlashni  buyurdi.  Muvofiqlashtiruvchi  byuro  o’ziga 

qo’yilgan  mazkur  vazifani  bajardi  va  1981-yilning  fevralida  hisobotni  Dehli 

konferensiyasi  oldidan  to’plangan  tashqi  ishlar  vazirlari  kengashiga  taqdim  etdi. 

Ammo  tashqi  ishlar  vazirlari  kengashi  Misr  maqomi  masalasidagi  qarorni 

qo’shilmaslik  harakatining  oliy  darajadgi  VII  konferensiyasida  qarab  chiqish 

uchun  qoldirdi.  Bu  konferensiya  chaqirilgan  vaqtda  amalda  Misr  maqomi  masalasi 

kun tartibidan  olib tashlangan  edi. 

Shunday  qilb  Muvofiqlashtiruvchi  byuroga  ad  hoc  qo’mitasi  sifatiga  rolni 

bajarish  vazifa    qilib  yuklanishi  bu  ma’lum  bir  prinsipial  masalani  hal  etishda 

uning  aralashuvi  bilan  bog’liqdir.  Ayni  vaqtda  ko’rilayotgan  ziddiyatli  masaladan 

kelib  chiqib  ikkita  guruxga  ajratish  mumkin:  masalan  qarama  –  qarshilikka 

borayotgan  davlatlarning  bittasi  qo’shilmaslik  harakatining  a’zolari  bo’lishi 

mumkin,  yoki har ikkisi  ham shu harakat a’zolari  bo’lishi mumkin.   

Qo’shilmaslik  harakati  kontingenti  ko’paya  borgani  sari  uning  tarkibida  tor 

doirada  boshqa  bir  organlarning  kengashiga  bog’liq  bo’lmagan  ravishda  ishchi, 

                                                 

47

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.136. 

 

38 


aloqa  va  redaksion  (noshirlik)  guruhlari  shakllanib  borgan.  Misol  uchun,  1980-

yilda  Nyu-Yorkdagi  BMT  shtab  –  kvartirasida  qo’shilmaslik  harakatining  Yaqin 

Sharq  va  Falastin  bo’yicha  (16  ta  davlat),  qurolsizlanish  va  xalqaro  havfsizlik  (12 

davlat  vakillari  ishtirokida),  Janubiy  Afrika  bo’yicha  (16  davlat),  Koreya  bo’yicha 

(5  ta  davlat)  kabi  ishchi  guruhlar  faoliyat  ko’rsatgan.undan  tashqari  Kipr  masalasi 

bo’yicha  6  mamlakat  vakillari  kirgan  aloqa  (kontakt)  guruxi,  ichki  ishlarga 

aralashmaslik  bo’yicha redaksion guruh (10 ta davlatdan iborat) ishlagan.   

Shuni  qayd  qilish  kerakki,  bu  guruhlarning  ayrimlari  juda  faol  harakat  qilib 

BMT  shtab  –  kvartirasidan  tashqarida  ham  faoliyat  ko’rsatgan.  1975-yilda  tashqi 

ishlar  vazirlarining  Lima  konferensiyasida  BMT  doirasida  Muvofiqlashtiruvchi 

byuro va aloqali  «beshlar guruhi»  harakati  borasida amaliy  qadamlar qo’yildi.

48

   



1976-yilda 

Kolomboda 

o’tkazilgan  qo’shilmaslik  harakatining  oliy 

darajadagi  forumi  «Isroil  okkupasiyasi  havfida  yashayotgan  arab  davlatlari  va 

xalqlariga  amaliy  yordam  ko’rsatish  bo’yicha  qo’mita  (qo’shilmaslik  harakati 

vakillaridan  iborat)» tashkil  etish haqida qaror qabul qildi.

49

   


1982-yilning  iyulida  Nikosiyada  bo’lgan  Muvofiqlashtiruvchi  byuroning 

navbatdan  tashqari  yig’ilishida  o’sha  paytda  harakatga  raislik  qilayotgan  davlat  va 

sakkizta  harakatga a’zo davlatlardan iborat maxsus qo’mita tuzish to’g’risida qaror 

qabul  qildi.     Bu  qo’mitaning  funksiyalari  sifatida  quyidagilar  belgilandi:falastin  va 

livan  xalqlarini  qo’llab  –  quvvatlash  va yordam berishning aniq chora – tadbirlarini 

ishlab  chiqish,  sinchkovlik  bilan sodir bo’layotgan voqealarni kuzatish, BMT Bosh 

Assambleyasi,  Havfsizlik  Kengashi  bilan  aloqalarni  doimiy  saqlab  turish,  VII 

konferensiyaga  Falastin  masalasi  bo’yicha  maxsus  deklaratsiya  tayyorlash 

yuklatildi.

50

   



Qo’shilmaslik  harakati  tarkibida  shuningdek,  boshqa  bir  masalalar yuzasidan 

ham  ad  hoc  singari  funksiyani  bajaruvchi  qo’mitalar  tashkil  etilganligini  ko’rish 

                                                 

48

 Движение  неприсоединения в документах  и материалах.  Сост.  Р.А.Тузмухамедов,  М.; «Наука», 1983, 



С.250.   

49

 Движение  неприсоединения в документах  и материалах.  Сост.  Р.А.Тузмухамедов,  М.; «Наука», 1983, 



С.382. 

 Қўмита таркибига  Куба, Кипр, Ҳиндистон,  Шри  Ланка, Бенин,  Сенегал,  Гайана, Югославия,  Никарагуа 

кирган. 

50

 Движение  неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.141.   

 

39 


mumkin.  Dehli  konferensiyasida  Indira  Gandiga  harakat  raisasi  sifatida  rivojlangan 

davlatlar  boshliqlari  va  hukumatlari  bilan  iqtisodiy  muammolar  bo’yicha 

muzokaralarga  olib  borish  uchun  tarkibiga  harakatning  bir  necha  vakillari  kiritilgan 

qo’mita tuzish uchun ko’rsatma berildi.   

Eron  va  Iroq o’rtasida boshlanib ketgan urush harakatlari ham Qo’shilmaslik 

harakati  tarkibida  bu  muammoni  tinch  yo’l  bilan  hal  etishga  yordam  berish 

maqsadida  maxsus  ad  hoc  qo’mitasi  tashkil  etildi.  1980-yilning  oktyabrida  Nyu  – 

Yorkdagi  Muvofiqlashtiruvchi  byuro  yig’ilishida  bu  qo’mitani  tashkil  etish 

to’g’risida  qaror  qabul  qilindi.  1981-yilning  fevralida  Dehlida  o’tkazilgan  tashqi 

ishlar  vazirlariningmajlisida  bu qaror tasdiqlandi.

51

   


Qo’shilmaslik  harakati  xalqaro  bir  tashkilot  sifatida  jahondagi  xalqaro 

munosabatlar  tizimida  o’z  so’zini aytishi ko’p jihatdan unga a’zo bo’lib kirayotgan 

davlatlarning  salohiyati  va  ayni  vaqtda  ularning  soniga  ham  bog’liq.  Agar  tashkilot 

tashkil  topgan  ilk  yillarga  nazar  solinsa,  uholda  qo’shilmaslik  harakatiga  a’zo 

bo’lmoqchi  bo’lgan  davlatdan  tushgan  arizaning  va  o’sha  davlatning  navbatdagi 

konferensiyaga  yoki  tashqi  ishlar  vazirlarining  kengashi  chaqirish  kifoya  qilgan 

bo’lsa, 1976 yildan boshlab bu borada alohida tartib ishlab chiqildi. Endi harakatga 

qo’shilmoqchi  bo’lgan  davlat  ariza  bilan  Muvofiqlashtiruvchi  kengashga  murojaat 

qilishi  belgilandi.  Bunday  istak  albatta  harakatga  a’zo  bo’lgan  davlatlarning  hech 

bo’lmaganda  bittasi  tomonidan  qo’llab  quvvatlanishi  shart  bo’lgan.  Agar 

Muvofiqlashtiruvchi  Byuro  a’zolikka  davogar  mamlakatning  arizani  qabul  qilsa,  u 

holda  bu  masalani  ko’rib  chiqishni  navbatdagi  tashqi  ishlar  vazirlarining 

kengashiga  taqdim  etgan.  Kengashda  davogar  davlat  vakili  ishtirok  etgan  yoki  bu 

masala  navbatdagi  konferensiyaga  o’tkazilgan.  Bunday  «murakkab»  a’zolik 

yo’lining  tanlanishi  tashkilotning  xalqaro  obro’  e’tibori o’sa borganligini ko’rsatish 

bilan  birga,  ayni  vaqtda  a’zo  bo’lib  kirayotgan davlatning nechog’lik qo’shilmaslik 

harakati  talablariga  javlb  bera olishini  ham bilish  imkonini  bergan.  

                                                 

51

Движение неприсоединения в современном мире. Отв.ред.  Я.Я.Этингер,  М., «Международные 



отношения», 1985,  С.141. 

 

40 


Shu  sabablarga  ko’ra  1975-yildan  konferensiya  yoki  yig’ilishlarga  taklif 

etiladiganlar  orasidagi  «kuzatuvchilar»  va  «mehmonlar»  huquqlari  alohida  ishlab 

chiqildi.   

«Kuzatuvchi»  maqomi  qo’shilmaslik  harakati  paydo  bo’lgan  ilk  davrlardan 

boshlab  amalda  bo’lgan.  Qohira  konferensiyasida  ishtirok  etgan  jami  20  ta 

harakatga  a’zo  davlat  bilan  birga  kuzatuvchi  sifatida  Braziliya  qatnashgan.  Vaqtlar 

o’tishi  bilan  bu  maqom  endi faqat davlatlarga nisbatan qo’llanilib qolmasdan, balki 

milliy  –  ozodlik  tashkilotlari,  BMT,  mustaqillikka  erishgan  davlatlarning 

hukumatlararo  tashkilotlariga  nisbatan  ham  qo’llanila  boshlandi.  Har  bir  yangi 

uchrashuvdan 

oldin 

yangi 


«kuzatuvchilar» 

ro’yxati 

e’lon 

qilingan. 



Konferensiyalarda  ishtirok  etayotgan  «kuzatuvchi»  maqomiga  ega  bo’lgan 

delegasiya  forumning  yalpi  majlisida  kirish  ma’ruza  bilan  chiqish  qilishi  mumkin 

bo’lgan,  ammo  unga  uchrashuvning  ish  jarayonida  va  qaror  qabul  qilishida  faol 

ishtirok  etishi  chegaralangan.   

«Mehmon» 

maqomi 


1970-yilda, 

Qo’shilmaslik 

harakatining 

III 


konferensiyasida  joriy  qilindi.  Dastlab  bu  milliy  –  ozodlik  harakatlarini  qo’llab  – 

quuvatlaydigan  tashkilot  sifatida  vujudga  kelgan  va  to  IV  konferensiyagacha 

«mehmonlar»  guruhini  ana  shu  milliy  –  ozodlik  tashkilortlarini  qo’llab  – 

quvvatlovchilar  tashkil  qilgan.  IV  konferensiyadan  boshlab  milliy  –  ozodlik 

tashkilotlari  qoidasiga  muvofiq  «kuzatuvchi»  maqomini  oldi,  ya’ni  bayonnoma 

nuqtai  nazaridan  olib  qaraganda  bir  pag’ona  yuqori  martabaga  (rang)  ko’tarildi. 

Keyinchalik 

«mehmonlar»  maqomi  bilan  turli  tashkilotlar  va  xalqaro 

tashkilotlarning  ayrim  idoralari  ishtirok  etadigan  bo’lishdi.  Ularga  faqatgina 

uchrashuvlarda  qatnashish huquqi berildi.   

Yuqoridagi  ikkita  «maqomlar»  ning  joriy  qilinishi  Qo’shilmaslik  harakati 

uchun  amaliy  ahamiyatga  ega  deb  hisoblash  mumkin.  Chunki,  birinchidan,  bunday 

holat  harakatning  demokratik  tomonini  ko’rsatsa,  ikkinchidan,  harakatning 

faoliyati  to’g’risidagi  axborotlarni  yanada  kengroq  doiraga  tarqalish  imkonini 

yaratgan.  Vaqtlar  o’tishi  bilan  harakatga  a’zo  bo’lib  kirgan  aksar  davlatlar,  asosan 


 

41 


Lotin  Amerikasi  mamlakatlari  davtlabki  bosqichda  «kuzatuvchi»  yoki  «mehmon» 

sifatida  oliy darajadagi  konferensiyalarda  ishtirok  etib kelgan.   

Masalan,  Qo’shilmaslik  harakatining  1998–yil  sentyabr  oyida  Afrika 

qit’asining  Durban  shahrida  bo’lib  XII  konferensiyasida  kuzatuvchi  sifatida 

quyidagi 

davlatlar 

ishtirok 

etgan: 


Armaniston,  Dominikan  Respublikasi, 

Belarussiya,  Qozog’iston,  Braziliya,  Qirg’iziston,  XXR,  Meksika,  Kosta-Rika, 

Paragvay,  Xorvatiya,  Ukraina,  Dominika,  Urugvay.  «Mehmon»  sifatida  Avstraliya, 

Niderlandiya,  Avstriya,  Yangi  Zelandiya,  Bosniya  va  Gersegovina,  Norvegiya, 

Bolgariya,  Polsha,  Kanada,  Portugaliya,  Finlyandiya,  Koreya  Respublikasi, 

Fransiya,  Ruminiya,  Germaniya,  Rossiya,  Gresiya,  Slovakiya,  Sloveniya, 

Vengriya,  Shvesiya,  Irlandiya,  Shveysariya,  Italiya,  Buyuk  Britaniya,  Yaponiya, 

AQSh (birinchi  marta).

52

 


Download 0.69 Mb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling