Biznes boshqaruv asoslari

“Kamtarlik — jasorat toji”. 
“Kamtarga kamol, manmanga — zavol”. 
“Kamtarlik koʻkka koʻtarar, manmanlik yerga kiritar”. 
“Kamtar kerilmaydi, mol-dunyoga berilmaydi”. 
“Kamtarlik aʻlodir, magʻrurlik balodir”. 
kabi xalq maqollariga rioya qilishadi. Ular kamtarin rahbarning: 
• oʻzini boshqalardan ustun qoʻymasligini; 
• ilmu fan yoki mehnat sohasidagi yutugʻi bilan magʻrurlanmasligini; 
• katta-kichikni birdek hurmat qilishini; 

---

• odamlar ogʻirini yengil qilishini; 
• xushmuomala boʻlishini; 
• qanday davrada boʻlmasin doimo oʻzini oddiy tutishini; 
• shonu shuhratga uchmasligini yaxshi anglashadi. 
Samimiy xushmuomalalilik - bunday rahbar sofdil, ochiq koʻngil boʻladi, chin yuraqtsan 
gapiradi. Qoʻl ostidagilarga sadoqat bilan ixlos qoʻyib xizmat qiladi. Ular samimiylikni ogʻir va 
juda nozik masala, u aql va chuqur maʻnaviy odobni talab etishini, , shuningdek,, kimki 
oʻzgalar bilan nosamimiy munosabatda boʻlishga odatlangan ekan, u pirovard natijada oʻz-
oʻziga ham samimiy boʻlolmay qolishini yaxshi tushunishadi. 
Donolarning aytishlaricha, hushmuomalalikning oʻnta belgisi bor. Ular quyidagilar: insof, 
aql, ilm, hilm (muloyim), olijanoblik, koʻrkam feʻl, yaxshilik, sabr va muloyimlik. 
Rahmdillik - bunday rahbar barchaga rahm-shafqatli boʻladi. Ular boshqalarni koʻp 
narsada kechirishadi, ammo oʻzlarini hech narsada kechirishmaydi. Ular rahm-shavqat 
insonlarning eng oliy fazilatlaridan biri ekanligini, rahm-shavqatli kishi doimo odamlarga 
yordam qoʻlini choʻzishini, ojiz va notavon kishilardan xabar olib turish lozimligini yaxshi 
tushunadilar. 
Hushxulqlilik - bunday rahbar inson goʻzalligining asosi uning chiroyli xulqida ekanligini, aynan 
hushxulqlik insonni ulugʻlikka olib borishini, yoqimli xulq egasidan barcha katta-kichik xursand 
boʻlishini, bunday xulq egasi boshqalarni xursand qilishdan tashqari, oʻzi ham doimo xursand 
yurishini, boshqalardan esa oʻziga muhabbat va muloyimlik qaytishini yaxshi tushunadi. 
Donolarning fikricha, hushxulqlikning oʻnta nishonasi bor: 
1. Yaxshi ishlarda odamlar bilan hamisha birga boʻlish. 
2. Nafs koʻyiga kirmaslik. 
3. Oʻzgalar aybini qidirmaslik. 
4. Birovda biror ayb sodir boʻlsa, uni yaxshilikka yoʻyish. 
5. Aybdor uzr soʻrasa, aybni kechirish. “Kechira olishlik - mardlik, kechira bilmaslik 
nomardlik sanaladi” (Amir Temur oʻgitlaridan). 
6. Muhtojlar hojatini chiqarish. 
7. Oʻzi haqida oʻylayvermay, boshqalar haqida ham qaygʻurish. 
8. Oʻz aybiga iqror boʻlish. 
9. Ochiq yuzli boʻlish. 
10. Hushmuomala boʻlish.