Бўлиш мумкин э уўК

Р
е
н
д
и
Г
ей
ж
Бундай ҳолатда ишчи жамоа ишига ҳам салбий 
таъсир кўрсатади. Оғирлик яхши ишлайдиганлар 
зиммасига тушади, улар норози бўлишади, натижада 
иш унуми ва хизмат кўрсатиш сифати пасаяди, 
харидорлар камаяди, бизнесменнинг иши орқага 
кетади.
Э нди б у н и н г тес к а р и с и н и ф араз қ и л ай л и к, 
бизнесмен ўзи ва ж амоасининг эгоистик нуқтаи 
назаридан келиб чиқиб, ёмон ишчини хонасигз 
чақириб, бўшатиш сабабларини тушунтиради ва ишдан 
ҳайдайди. Бу ишчи учун дарс бўлиши ва кейинги 
ҳаётини ўнглаб олиши мумкин. Жамоада эса соғлом 
муҳит сақланиб қолади ва иш сиф атига таъсир 
қилмайди.
Ҳар бир тартибли ишчи ҳаёти учун керакли нарсага 
намунали меҳнати билан эришиши зарур. Ҳеч қандай 
ва ҳеч кимга ён босиш ярамайди.
Дўстим Стюарт Голдсмитнинг бир оз аввал менга 
шу мавзу 
б ў й и ч а
юборган информацион хати қуйидаги 
сценарийни ёзишга мени илҳомлантирди:
Ў з-ўзини ривож лантириш м арказида семинар 
ўтказиш учун биз Бали томон учмоқдамиз.
Кутилмаганда қаттиқ момоқалдироқ бошланиб, 
самолёт денгизга ағдарилади.
Бизни ҳалок бўлишган, деб ўйлашади. Бахтимизга 
барчамиз тирик қоламиз. Биз 20 тача оила бўлиб, бир 
ам ал л а б
к и м с а с и з 
о р о л га
чи қи б
о л ам и з. 
Қаердалигимизни билмаймиз ва цивилизацияли дунё 
билан алоқа қилишнинг иложи йўқлиги учун тезда 
бамбук ёки пальмадан чайла қуришга киришамиз. 
Ичимлик суви топиш учун тоғ юқориси томон юриб, 
лагеримиздан ярим соатли йўл узоқликда ичимлик 
суви манбаини топамиз. Атрофимиздаги денгизда
102

---

балиқ, краб, қисқичбақа бор. Қуруқлиқца пальма, банан 
ва бошқа мевали дарахтлар ўсади. Биз оилаларимизни 
боқишимиз мумкин. Энди ҳар куни ярим соат тоғ 
томон юриб сув ташиймиз, ўтин йиғамиз, олов ёқамиз, 
овқат пиш ирамиз, балиқ, краб тутамиз, мевалар 
йиғамиз ва ҳоказо... ишлар билан кечга яқин ҳолдан 
тойиб, чайлага зўрға етиб борамиз. Биз жуда кўп 
бўлмаганимиз учун келишган ҳолда ишласак, ўзимизга 
енгиллик туғдириш им из м ум кинлигини англай 
бош лай м и з. О и л ал ар б и р -б и р и би лан кел и ш а 
бошлашади. Масалан, мен бугун оиламга сув ва ўтин 
ташийман. Бир йўла сизларнинг оилангиз учун ҳам 
сув, ўтин ташийман, сиз эса бизнинг чайламиз томини 
тузатасиз. Эртага мен балиқ, қисқичбақа овлайман. 
Сиз эса сув ва ўтин ташийсиз. Бу ҳаётимизни бироз 
енгиллаштиради, лекин кўп вақтимиз ва кучимиз ҳар 
хил ишларни бажаришга кетади ва чарчаймиз. Бир 
куни сизда зўр ғоя туғилади. Ҳар куни 100 фу тоғ 
томон ва шунча орқага юриб сув ташиш ўрнига, 
бамбук дарахти поясидан сув ўтказгич тизимини ясаб, 
сув тўғри лагерга келтирилса, унга қатнашдан халос 
бўлинарди. Кечқурунлари ҳамма дам олаётганда сиз 
икки соатдан кўп ишлаб водопровод тизимини ишга 
туширдингиз. Уша куни барча оилаларни йиғиб, 
бундай таклиф киритасиз: «Ҳар куни бир соат 
машаққатли йўл юриб сув ташийсиз. Мен водопровод 
тизимини ўйлаб топдим ва ишга туш ирдим, сиз 
меникидан хоҳлаганча сув олишингиз мумкин, эвазига 
сизлар менга балиқ, кокос, кийим-кечак ва бошқа зарур 
нарсалар берасиз. Биз ишончли бартер келишувини 
тузамиз».
Оилалар рози бўлишади, сиз барча нарсага эга 
б ў л аси з, о и л ал ар сув таш и ш д ан қу ту л и ш ад и .

---