«boshlang`ich ta`lim metodikasi» kafedrasi 60110500-boshlang`ich ta`lim yo’nalishi ona tili o`qitish metodikasi fanidan

Ҷадвали синф. Хаттотӣ яке аз маводи хаттӣ барои донишҷӯён дар синф мебошад. Чун қоида, андозаи он бояд 1200 мм васеъ ва 3000 мм дарозӣ ва баландии болои фарш бояд 85 см бошад. Шахсияти хонанда дар дафтар ва хаттот такмил меёбад, бинобар ин барои бо хаттот навиштан ранги он бояд сиёх ва сабзи тира бошад. Дар ин сурат мактуб намуди равшану зебо пайдо мекунад. Хеле муњим аст, ки дафтаре, ки хонандагони синфњои ибтидої истифода мебаранд, аз ду ќисм иборат буда, дар як ќисмати дафтар сатрњои дафтар ва дар тарафи дигар дафтари торї кашида мешаванд. Бо ёрии ин сатрхо хонанда зебо навиштанро ёд мегирад. Инчунин, баландии тахта дар навиштани зебо аҳамияти калон дорад, аз ин рӯ муҳим аст, ки он мувофиқи баландии хонанда ба боло ва поён ҳаракат кардан мутобиқ карда шавад.
Якчанд намуди тахтаи синфӣ мавҷуд аст, ки айни замон дар мактабҳои мо тахтаҳои сайёр, тахтаҳои сахт, тахтаи синфӣ, тахтаҳои муқовадор истифода мешаванд. Инхо ба талаботи замон мувофиканд. Илова бар ин, тахтаҳо дар мавод фарқ мекунанд. Тахтахои тахта аз чубу тахта, металл, материалхои сунъй барои навиштан дар фломастер тайёр карда мешаванд.
Қоидаҳое, ки ҳангоми таълими навиштан бояд риоя шаванд. Пеш аз он ки ба кӯдак навиштанро ёд диҳад, муаллим бояд қоидаҳои оддии навиштанро фаҳмонад. Донишҷӯён бояд ин қоидаҳоро дар хотир нигоҳ доранд. Пас аз якчанд дарс, онҳо бояд дар ҳолати зарурӣ дар назди як калимаи муаллим «Дуруст нишинед» нишинанд.
1. Дар чараёни навиштан донишљў бояд бо кафи пояш ба фарш ё пои миз (миз) устувор нишинад
2. Диққат додан лозим аст, ки бадан то ҳадди имкон рост нигоҳ дошта шавад, яъне қафаси сина набояд ба миз нарасад, бадан аз миз 5 см дур бошад.
3. Барои озодона хондан сарро дар болои миз каме хам кардан лозим аст. Масофа аз нӯги қалам то чашм набояд аз 25-30 см камтар бошад. Илова бар ин, ба даст овардани дурусти сар зарур аст. Аз нишастан бо сари хам ба тараф (поён) худдорӣ кардан ва ҳамеша хотиррасон кардан лозим аст.
4. Ҳарду даст дар рӯи миз ба як кунҷи рост нигаронида шудаанд ҳангоми навиштан оринҷ бояд дар рӯи миз бошад ва каме аз канори миз бошад. Дар ин холат нигох доштани даст аз хам шудани бадан ба болои миз ва даст задани синаи талаба ба мизро хангоми навиштан манъ мекунад. Дар марҳилаи аввали омӯзиши навиштан ба дуруст нигоҳ доштани қалам аҳамият додан лозим аст, зеро ин ба навиштан таъсири калон мерасонад.
5. Қаламро бо се ангушт нигоҳ доштан лозим аст: ангушти калон, ишора ва миёна. Ҳар се ангуштро бо каме хам кардан баробар нигоҳ медоранд. Ангушти ишорат дар ручка, ангушти миёна дар тарафи рост ва ангушти калон дар тарафи чап; ду ангушти дигар - ангуштони ҳалқа ва ҳалқа - бояд дар кафи даст такя кунанд ва ба коғаз сабук ламс карда, ба рӯи он лағжанд. Нӯги қалам бояд дар муқобили китфи рост бошад. Барои зуд хаста нашавед, қаламро аз ҳад зиёд фишурдан лозим нест.