Bullingsiz maktab: u qanday? Strategik moʻljallar

Aloqa oʻrnatish: oʻzingizni tanishtiring va bolaga qoʻrquv va xijolatni yengishga yordam bering. Masalan, uning kayfiyati qanday boʻlganini, kun qanday oʻtganini soʻrang.
Suhbatning maqsadi va tartibini tushuntirish: bola bilan uchrashuvingiz maqsadi, shu jumladan bolaning rivojlanish darajasiga qarab haqiqatni gapirish zarurligi toʻgʻrisida suhbatlashing. Bolaga suhbatni ma’lum darajada boshqarish imkoniyatini bering: tanaffus soʻrang, yana soʻrang va xokazo.

Insonlar juda xilma-xil boʻlishiga qaramay, ular bir-birlarini koʻproq yoki kamroq yoqtirishlari mumkin, ammo bu bir-birlarini ta’qib qilish uchun sabab emas. Insonlar shuning uchun ham insonlardir, chunki ular birgalikda boʻlishni, ular juda boshqacha boʻlib, bir birlaridan mutlaqo farq qilsalar ham birgalikda ishlashni oʻrganishga qodir. Boshqa odamlarda biz uchun mutlaqo notoʻgʻri boʻlib tuyulishi mumkin boʻlgan misollarni keltiramiz: tashqi koʻrinishi, millati, reaktsiyalari, sevimli mashgʻulotlari va boshqalar. Bir xil sifat har xil davrlarda va turli guruhlarda qanday turlicha baholanganiga misollar keltirish mumkin. Albatta, bularning barchasi kattalarning oʻzi chin dildan ishongan taqdirdagina amalga oshadi. Bu quruq ma’ruza emas, balki ijobiy gʻoyalarni shakllantiradigan jonli nutq boʻlishi kerak.

3. Bezorilikni guruh muammosi sifatida belgilang.
Odamlar “axloqsizlik girdobiga” tushganda, ularga ma’naviy tajovuz qilishganda, ular oʻzlarini himoya qilishni boshlaydilar. Ayni paytda, ularni haq yoki haq emasligi qiziqtirmaydi, asosiysi oʻzlarini oqlash. Bolalar ham bundan mustasno emas. Ayniqsa, bolalar bezorilikni qoʻzgʻatuvchilardir va aytish joizki, nartsist bolalar uyat va aybdorlikka toqat qilmaydilar va ular “super alfa” rollari uchun gladiatorlar kabi kurashishadi. Ya’ni, bezorilikni zoʻravonlik deb ataganingizda, javoban siz quyidagilarni: “nega u bunday? ... biz hech narsa ... va bu men emasman” va shunga oʻxshash narsalarni eshitasiz. Haqiqat toʻgʻrisida tortishishning hojati yoʻq, aynan “U” kimligini, kim aynan kimligini va xokazolarni bilib olish uchun bezorilikni “GURUH KASALLIGI” deb belgilash kerak.
Demak: odamlarga ta’sir qilmaydigan kasalliklar bor, ammo, bu guruhlar, sinflar, kompaniyalarga ta’sir qiladi. Endi, agar odam qoʻllarini yuvmasa, u yuqishi va kasal boʻlib qolishi mumkin. Agar guruh munosabatlarning sofligiga rioya qilmasa u ham “zoʻravonlik” kasali bilan xastalanishi mumkin. Bu esa juda achinarli va hamma uchun xavflidir. Biz sogʻlom va doʻstona sinfga ega boʻlishimiz uchun shoshilinch ravishda birgalikda davolanamiz.
Bu zoʻravonlikni qoʻzgʻatuvchi “lider”larga mavqelarini saqlash imkonini beradi va hatto ularga hech boʻlmaganda “sinfning sogʻligʻi uchun mas’ul boʻlgan” oʻrnida qolgan “yaxshi, alfa” rolini sinab koʻrish imkoniyatini beradi, hamma bitta qayiqda suzishi va bu umumiy muammoni birgalikda hal etishi lozim. Eng muhimi, bu jabrlanuvchi-zoʻrlovchi-guvoh oʻrtasidagi qarama-qarshilikni yoʻq qiladi.