Çarklar Arasında

senin şu kemanının cıyaklaması canından bezdirdi herkesi."
Lucius oralı olmadı, bunun üzerine kabalaştı Heilner. Lucius kemanını yeniden
gıcırdatmaya başlayınca, nota sehpasını tekmeleyip devirdi, notalar havada uçuştu. Yüzü
masaya çarpan Luci-us, dağılan notaları yerden toplayıp kaldırmak için eğildi. Kesin ve kararlı,
"Bu yaptığını müdür beye söyleyeceğim!" dedi.
"Söylemesen hatırım kalır!" diye bağırdı Heil-ner, ateş püskürerek.

---

"Üstelik sana tekme attığımı da
eklemeyi unutma, olmaz mı!" Hemen ardından sözünü ettiği tekmeyi atmaya davrandı.
Lucius, bir kenara kaçıp tekmeden kurtardı kendini, doğru kapıya koştu.
Heilner de ardından seğirtti, hızlı bir kovalamacadır başladı, paldır küldür koridorlardan,
salonlardan geçildi, merdivenlerden inildi, taşlıklar, avlular geride bırakılıp manastırın en uzak
köşesine kadar gelindi; burada suskun bir soyluluk
içinde müdür beyin evi duruyordu. Heilner, müdür beyin çalışma  odasının kapısı önünde
yetişti Lucius'a. Lucius tam kapıyı tıklatmış, eşikte dikiliyordu ki yedi tekmeyi, kapıyı
arkasından kapamaya fırsat bulamadan bir bomba gibi müdür beyin o kutsal çalışma odasından
içeri yuvarlandı.
Manastırda şimdiye kadar görülmemiş bir olaydı bu. Ertesi sabah müdür bey bozulup
soysuzlaşan gençlik konusunda parlak bir söylev çekti.
Derin düşüncelere dalmış Lucius, onaylayarak dinledi müdür beyin konuşmasını. Sonunda
Heilner tecrit cezasına çarptırıldı.
Müdür bey, "Pek çok yıl var ki, okulumuzda hiçbir öğrenci böyle bir cezaya
çarptırılmamıştır!" diye haykırdı Heilner'in yüzüne karşı. "Bu cezayı on yıl geçse de
unutmamanız için elimden geleni yapacağıma emin olabilirsiniz.
Siz ötekilere gelin-