Dilmurod quronov a d a b iy o t s h u n o s L ik k a k ir ish oliy va o ‘rta maxsus ta'lim vazirligi

afsona, badia, etyud, ocherk, esse;
2) o‘rta epik shakllar: qissa (povest)
3) katta epik shakllar: epos, epik doston, roman, epopeya
Yuqoridagi tasnifga ayrim izohlami kiritib o‘tish darkor. Masalan,
badia, etyud, ocherk kabilar sof badiiy proza namunasi boMmay, 
badiiy-publisistik janrlar sanaladi. Yoki hoziigi adabiyotda ommalashib 
borayotgan esse janri, birinchidan, badiiy-publitsistik xarakterga 
egaligi, ikkinchidan, hajm e’tibori bilan turlicha ko‘rinishlarga egaligi 
(kichik hikoya shaklidan to katta roman shakligacha) bilan

---

xarakterlanadi. Masalan, X.Davronning «Bibixonim qissasi yoxud 
tugamagan doston» asari ham, B.Ahmedovning «Mirzo Ulug‘bek» 
asari ham mohiyatan esse, biroq ular hajm e’tibori bilan keskin 
farqlanadi. Yoki ayrim tadqiqotchilar masalni liro-epik janrga mansub 
hisoblaydilarki, bunda qissadan chiqarilgan hissani lirik ibtido sifatida 
qabul qiladilar. Biroq har qanday masalda voqea (juda qisqa bo‘lsa 
ham) hikoya qilinishi e’tiborga olinsa, uni epik asar sanash to‘g‘riroq 
bo‘lur edi. Zero, bu yo‘ldan borilmasa, voqeaband she’rlami ham, 
muallif chiqarayotgan xulosa ochiqroq ifodalangan epik asarlarni ham 
liro-epik turga mansub etishga to‘g‘ri kelur edi. Yana bir izohtalab 
nuqta shuki, «doston» nomi bilan yuritiluvchi janr ham lirikada, 
ham eposda bo‘lishi tabiiy. Shu bois ham adabiyotshunoslikda «lirik 
doston», «epik doston», «liro-epik doston» singari janr atamalari 
qo‘llaniladi. Shunday ekan, konkret dostonni u yoki bu turga mansub 
etishda o‘sha dostonning o‘zidan kelib chiqishimiz, undagi epik va 
lirik unsurlar salmog‘ini asosga olishimiz zarur boMadi. Masalan,