Dinshunoslik faniga kirish

Учинчидан, Шиалар калима шаҳодатга “Алиян Валиуулоҳ” сўзларини қўшиб айтадилар.

• Учинчидан, Шиалар калима шаҳодатга “Алиян Валиуулоҳ” сўзларини қўшиб айтадилар.
• Тўртинчидан, Шиалар суннийларнинг ҳадисларини тан олмайдилар. Шунинг учун ҳам Муҳаммад, Али ва унинг авлодлари номи билан боғлиқ бўлган ҳадислардан ўзларининг “Ахбор” деган тўпламини тузганлар.
• Бешинчидан, Шиалар Макка ва Мадина шаҳарлари билан бирга Карбало ва Нажаф шаҳарларини ҳам муқаддаслаштирганлар.
• Олтинчидан, Имомларнинг баъзи бирларини ўлдирилган, дин йўлида шаҳид бўлган, шунинг учун улар жабрдийлардир, деб мотам маросимини ўтказадилар.

СЎФИЗМ (ТАСАВВУФ) ОҚИМИ

• Сўфизм – исломдаги йирик оқимлардан бири бўлиб, унинг асосий мақсади – худо билан руҳан қўшилиб кетишдир.
• Сўфийларнинг фикрига кўра, инсонга илоҳий руҳ сингдирилганлиги боис, ана шу берилган илоҳий руҳ яна худога қўшилиб кетиши зарур.
• Тасаввуф – одамларни ҳалолликка, покликка, тенгликка, инсон қадр-қимматини ерга улмасликка чорловчи, барча мусулмонларнинг тенг бўлиб, ҳар ким ўзининг ҳалол меҳнати билан кун кўришини, бошқаларнинг кучидан фойдаланмасликни, ижтимоий адолат қоидаларига риоя этишларини тарғиб қилувчи таълимотдир.
• Тасаввуфда кўрсатилишича, ҳаётий муаммолар билан боғлиқ бўлган илоҳий ҳақиқатга шариат, тариқат ва маърифат босқичларини босиб ўтиш орқали эришилади.

“Тасаввуф” – инсоннинг комил инсон даражасига етиши натижасида Аллоҳ васлига мушарраф бўлиши ва руҳан худо билан бирлашиб кетиши ҳақидаги таълимотдир.

• “Тасаввуф” – инсоннинг комил инсон даражасига етиши натижасида Аллоҳ васлига мушарраф бўлиши ва руҳан худо билан бирлашиб кетиши ҳақидаги таълимотдир.
• “Тариқат” – комил инсон даражасига эришишни кўрсатувчи тўғри йўл деган маънони англатади.
• Инсоннинг ботиний олами , ички зиддиятлар, руҳ ва жисм орасидаги кураш сўфийларни кўпроқ қизиқтирган. Улар инсонда азалий икки қарама-қарши куч – раҳмоний ва шайтоний қувватлар борлигини, инсон ақл-тафаккурга эга бўлганлиги учун ҳам шайтоннинг қутқисини енгиб, Раҳмоний фазилатларга эга бўлиши лозимлигини таъкидлайдилар.
• Суфийлар инсон табиатидаги салбий кучларни умумий ном билан “нафс” деб атаганлар ва унга қарши жиҳод эълон қилганлар. Мол дунё тўплаш, нафс эҳтиёжига қарам бўлиш, ҳирсу-ҳавас қатъий қораланади.