Direktori: B. Xollozov " " 2020 yil

5-rasm. Xromosferaning eng quvvatli obyekti — chaqnashlar.
uyoshda kuzatiladigan eng kuchli jarayonlardan bin xromo­sfera chaqnashlaridir (5-rasm). Bir necha minut davom etgan chaqnashdan ajraladigan energiyaning miqdori soatiga 100 tril- liondan ming kvadrillion kilovatt (10¹⁴—10¹⁸ kW) gacha yetadi. Bu degan so‘z, bitta kuchli Quyosh chaqnashi davomida ajra- layotgan energiya Yerdagi butun yoqilg‘i zaxiralarining yonishi- dan ajralgan energiya miqdoriga teng, demakdir. Xromosfera chaqnashlari Quyosh dog‘lari bilan chambarchas bog‘liq bo‘lib, asosan, Quyoshning dog‘li sohalari yaqinida uchraydi. Bu jarayon paytida vodorod atomining spektral chizig‘i (H_a) ga mos to‘lqin uzunligida kuzatiladigan xromosferada, chaqnash ro‘y berayotgan soha ravshanligining keskin ortishi kuzatiladi. Shuningdek, Quyoshning rentgen diapazonda nurlanishi, radiodiapazonlarda kelayotgan signallarning keskin intensivlashuvi hamda Quyoshning umumiy nurlanish energiyasining ortishining sababi ham xromosfera chaqnashlaridandir. Ba’zan quvvatli xromosfera chaqnashlari juda katta tezlikdagi protonlarning oqimini vujudga keltiradi. Bu protonlarning energiyasi 10—100 megaelektronvolt (MeV) gacha yetib, uning yo‘lida uchragan kosmik apparatlar ichidagi kosmonavtlar hayoti uchun ham katta xavf tug‘diradi. Chunki bunday quvvatli protonlar kosmik kema devori bilan to‘qnashganda kema ichiga bemalol kira oladigan va tirik orga- nizm uchun katta xavf tug‘diradigan gamma nurlarini vujudga keltiradi.

Chaqnash sohasidagi gaz harakatini atomlarning spektral chi- ziqlarining holatiga ko‘ra o‘rganish, zarrachalar oqimining Quyoshdan tashqariga otilish tezligi sekundiga 500 dan 1000 kilo- metrgacha yetishini ma’lum qiladi. Quyoshdan ko‘tarilgan siyrak korpuskular zarrachalarning oqimi «Quyosh shamoli» deb yuri- tiladi. Bunday «shamol» 1,5—2 kunda Yer orbitasigacha yetib keladi. Yerga yetib, Quyosh shamoli turli geofizik hodisalarda o‘z aksini topadi va biosferaga ham sezilarli darajada ta’sir qiladi.

Quyosh «toji»

Quyosh to‘la tutilayotganda, ya’ni Oy gardishi uni bizdan butunlay to‘sganda, Quyosh atrofida osmonning qora fonida 1 - Quyosh radiusi (ba’zan undan ortiq) masofasigacha cho‘zilgan xira kumushsimon yog‘du kuzatiladi (6- rasm). Quyosh toji deyiladigan bu hodisani kishilar juda qadimdan Quyosh to‘la tutilgan chog‘larida kuzatganlar. Qadimiy Misr obidalarida aks ettirilgan «qanotli Quyosh» rasmlari fikrimizning dalili bo‘la oladi. Biroq XIX asrga qadar Quyosh «toji» bevosita Quyosh atmo- sferasiga tegishli hodisa ekanligi haqidagi fikr shubha ostida olinib, bu hodisa — Yer atmosferasining yoki Oy tog‘larining «ishi» deb, ba’zida esa Oy atmosferasida Quyosh nurlarining sochilishidan deb, noto‘g‘ri talqin qilib kelindi.

Tojning umumiy shakli Quyoshning aktivlik darajasi bilan bevosita bog‘liq bo‘lib, u dog‘lar sonining maksimumga erishgan davrida Quyosh atrofini, Quyoshning aktiv sohalarining joylashi- shiga ko‘ra, turli xil balandlikda o‘raydi, minimum davrida esa ku- mushrang shu’la ekvator tekisligidagina kattaroq balandlikka ko‘- tariladi (6-a rasm).

Tojdagi kuzatiladigan o‘zgarishlar, jumladan toj strukturasi- ning xususiyatlari, Quyosh atmosferasining tojosti qatlamlarida kechadigan aktiv hodisalar bilan bog‘lanishda ekanligini ko‘rsa- tadi. Quyosh tojida kuzatiladigan eng yorug‘ va radius bo‘yicha cho‘zilgan oqimlari asosan, fotosferadagi dog‘li va mash’alli sohalarning tepasida uchraydi.
6- rasm. Quyosh tojining uning aktivligining darajasiga bog‘liqligi: a) aktivligining pasayganida; b) aktivligining maksimumida.
Quyosh tojini tashkil etuvchi nurning asosiy qismi uning o‘ziga tegishli bo‘lmay, balki fotosfera nurlarining Quyosh atmosferasining toj qismida joylashgan zarrachalarda sochilishidan hosil bo‘ladi. Buni toj va fotosfera spektrlarini solishtirish yor­damida bilish qiyin emas. Toj zarrachalarida sochilgan nurlarning qutblanish darajasi bu zarrachalar asosan erkin elektronlardan iboratligini tasdiqlaydi. Hisoblashlar, Quyosh tojida, har kub santimetrga 100 millionga yaqin erkin elektron to‘g‘ri kelishini ko‘rsatadi.

Quyosh energiyasining manbayi

Tabiatning energiya uchun universal qonunidan ma’lumki, energiya saqlanish xususiyatiga ega: u bordan yo‘q bo‘lmaydi va aksincha, yo‘qdan vujudga ham kelmaydi. Modomiki, shunday ekan, tunda porlayotgan minglab yulduzlar va Quyoshimizning energiya manbayi nimada, degan tabiiy savol tug‘iladi. Quyoshning aniqlangan «yoshi» salkam 5 milliard yilni ko‘rsatadi. Bunday katta davr davomida tinimsiz nurlanayotgan Quyosh, jumladan, yulduzlarning yo‘qotayotgan energiyasi qanday fizik jarayon hisobiga to‘latilib turilishi muammosini hal qilish, astronomlarning asriy orzularidan hisoblanardi. Bu to‘g‘rida turli fikrlar, o‘nlab ilmiy gipotezalar tug‘ildi. Biroq ulardan ko‘pi o‘zini oqlamadi. Va nihoyat 1938—1939-yillarga kelib, astrofiziklardan A.Edington, K.Veyszekker va G.Byoteler yulduzlarning energiya manbayi bo‘la oladigan yadroviy reaksiyalarining nazariy hisob- kitobini ishlab chiqdilar.

Ma’lumki, atom yadrosini tashkil qiluvchi proton va neytronlar o‘zaro juda katta tortishish kuchi (bu kuch yadroviy kuch deb yuritiladi) bilan bog‘langan bo‘ladi va shunga mos ravishda bog‘lanish energiyasi ham juda katta bo‘ladi. Bordi-yu, shunday bog‘lanishdagi atom yadrosiga tashqaridan yana bir proton yoki neytron kira olsa, u yangi yadro hosil qiladi va yadrodan sezilarli energiyaning ajralib chiqishiga sabab bo‘ladi. Chunki yadro zarrachalariga qo‘shilgan yangi zarracha yadro kuchlari orqali ular bilan bog‘lanadi. Natijada paydo bo‘lgan ortiqcha energiya yadrodan proton yoki neytron bilan, yoxud elektron yoki pozitron bilan olib chiqib ketiladi. Bunday hodisa yadroviy reaksiya deyiladi. Biroq yangi proton yoki neytronning yadroga kirishi osonlikcha bo‘lmaydi. Buning uchun kelib qo‘shiladigan zarracha atom yadrosiga yadro kuchlari ta’siriga beriladigan darajada yaqin masofaga kelishi (proton uchun esa yadroning itarish kuchini ham yenggan holda) zarur bo‘ladi. Demak, qo‘shiluvchi proton yoki neytron yadro tomon juda katta tezlik bilan (ya’ni energiya bilan) yaqinlashishi lozim bo‘ladi. Nazariy hisoblashlar, yulduzlar (jumladan, Quyosh) markazidagi bir necha million gradusli temperatura protonlarga xuddi shunday tezlikni bera olishini, u yerda termoyadro reaksiyasi uchun qulay sharoit mavjudligini ma’lum qildi. Neytronlar esa bunday yuqori temperaturada turg‘unligini yo‘qotib, yarim soatga yetar-yetmas proton, elektron va neytrinoga parchalanib ketishi va yadroviy reaksiyalarda deyarli ishtirok etmasligini ko‘rsatdi.

Yulduzlar markazidagi reaksiya (to‘rtta protonning birikib bitta geliy atomi yadrosini hosil qilish)ning uzluksiz takrorlanishi, yulduzning nurlanishi tufayli kosmik fazoga tarqalayotgan energiyasini to‘ldirib turadi. Har bir protonning massasi atom birliklarida 1,00813 ni tashkil qilib, to‘rtta protonniki 4,03252 bo‘ladi. Geliy atomi yadrosining massasi 4,00389 ekanligini e’tiborga olsak, u holda mazkur yadroni hosil qiluvchi proton- lar atom og‘irligining 0,02863 birligiga (4,03252 - 4,003852 = 0,02863) teng bu massasi ajraladigan bog‘lanish energiyasiga ekvivalent massa bo‘lib, u massa defekti deb yuritiladi. Bitta geliy yadrosi hosil bo‘lishida ajralgan energiya mashhur Eynshteyn formulasiga ko‘ra:

E = mc² = 1,67 * 10^-24 00,02863 0(3 * 10¹⁰)² = 4,3 * 10^-5 erg

ga teng bo‘ladi. Bu yerda c = 3 * 10¹⁰ sm/s — yorug‘lik tezligi, m —massa defekti. Hisoblashlar, Quyosh markazida shunday yo‘l bilan, har sekundda ajralayotgan energiya 4 *10²⁶ W ni, ya’ni uning har sekundda yo‘qotayotgan energiyasiga teng energiyani tashkil etishini ma’lum qiladi.

Hozirgi paytda to‘rt protondan geliy yadrosi hosil bo‘lishi haqida ikki ketma-ketlik reaksiyasi ma’lum bo‘lib, ulardan birinchisi proton-proton siklli (aynan Quyosh markazida ro‘y beradigani), ikkinchisi esa uglerod-azot siklli (ko‘pincha yuqori sirt temperaturali yulduzlar markazida kechadigani) deb yuritiladi.

Quyosh aktivligi va uning Yerga ta’siri

Yerda kuzatiladigan ko‘plab fizik va biologik hodisalarning kechishi, xususan, iqlimning o‘zgarishi, xilma-xil kasalliklarning davriy ravishda takrorlanishi, ionosferadagi hodisalar, Yerning magnit maydoni «bo‘ronlari» va kosmonavtlar uchun radiatsiya xavfining tug‘ilishi — bularning hammasiga Quyoshda ro‘y beradigan turli aktiv jarayonlar sababchi ekanligi fanga anchadan beri ma’lum. Garchi, bu muammo to‘la hal qilinmagan bo‘lsa- da, Quyosh aktivligining Yerda kuzatiladigan, eslatilgan hodisalar bilan aloqadorligini o‘rganish borasida ko‘p yutuqlar qo‘lga kiritilgan.

Bir-biridan 150 million kilometr uzoqlikda joylashgan bu ikki osmon jismi (aniqrog‘i, yulduz va uning yo‘ldoshi Yer) orasidagi kechadigan uzviy bunday bog‘lanish qanday tushuntiriladi? Bu katta masofada vositachi rolini nima o‘ynaydi? — degan savol tug‘iladi.

Yerda hayotning manbayi Quyosh ekanligi va bunda Quyosh nurlari yorituvchi va issiqlik baxsh etuvchi asosiy vosita ekanligi qadimdan ma’lum. Biroq keyingi yillarda Quyoshning elektro- magnit to‘lqinlarining ko‘zga ko‘rinmaydigan qisqa to‘lqinli diapazonlarda ham yetarlicha intensiv nurlanishi aniqlandi. Bu nurlar ultrabinafsha, rentgen va gamma nurlari bo‘lib, Quyoshdagi aktiv hodisalar bu nurlar intensivligining ortishida asosiy manba bo‘lib xizmat qiladi. Quyosh chaqnashlari va eruptiv (portlovchi) protuberaneslardagi portlash tufayli bu nurlar oqimiga katta energiyali elementar zarrachalar oqimi ham qo‘shi- ladi. Eslatilgan «Quyosh shamoli» deyiluvchi bu oqimning inten- sivligi Quyosh aktivligining fazasiga mos ravishda o‘zgarib boradi. Quyoshdan kelayotgan korpuskular zarrachalar, radiatsion nurlar intensivligining bu xilda o‘zgarib turishi, Quyoshning aktivlik darajasiga bog‘liq bo‘lib, dog‘lar sonining o‘zgarib turishi bilan bir xilda kechadi.

III. Xulosa:

Usbu mavzuni yoritish davomida quyidagi jihatlarga ahamiyat berishga harakat qildim. Оlаmdаgi bаrchа mаkrоjismlаr: yulduz, quyosh, sаyyorаlаr vа hоkаzо; tаbiаt: fаsllаr, оylаr, kechа vа kunduz vа hоkаzо; mikrо-jismlаr: mоlekulа, аtоm, yadrо, elektrоnlаr vа hоkаzоlаr dоimiy harakatda bo`lаdi va bir-biri bilan tasirlashadi. Shuning uchun Quyosh sistemasi jismlarining fizik tabiati, ularning joylashish orni, kelib chiqishi haqida tanishib chiqamiz. Biz Quyosh sistemasi bilаn tаnishgаnmiz. Endi esа hоzirgi zаmоn texnikаsining mаg`zini tashkil qilаdigаn Quyoshdagi fizik jarayonlar bilаn tаnishib chiqamiz. Biz Quyosh – eng yaqin yulduz ekanligini bilamiz. Yerda hayotning manbayi Quyosh ekanligi va bunda Quyosh nurlari yorituvchi va issiqlik baxsh etuvchi asosiy vosita ekanligi qadimdan ma’lum. Biroq keyingi yillarda Quyoshning elektro- magnit to‘lqinlarining ko‘zga ko‘rinmaydigan qisqa to‘lqinli diapazonlarda ham yetarlicha intensiv nurlanishi aniqlandi. Bu nurlar ultrabinafsha, rentgen va gamma nurlari bo‘lib, Quyoshdagi aktiv hodisalar bu nurlar intensivligining ortishida asosiy manba bo‘lib xizmat qiladi.

Ushbu mavzuni yoritishdan maqsad o’quvchilarga astronomik kuzatishlar haqida, Quyosh eng yaqin yulduz haqida tushuncha va ma’lumotlar berish, ularning bilimlarini boyitishdir. Quyosh tojining paydo bolish sabablari, Quyosh shamoli haqida yangi ma’lumotlar bilan tanishtirish ,shuningdek fan yangiliklaridan xabardor qilish, ilmiy jihatdan asoslab tushuntirishdir. Usbu mavzuni bayon qilish davomida maqsadimga erishdim.

IV. Foydalanilgan adabiyotlar royxati.