www.ziyouz.com kutubxonasi
99
Ko‘ngluma ko‘hi g‘amu mujgonlaring kirmish, valek
Ne g‘am ul tog‘din, bu metinlarki Farhodimda bor.
Kesgali hushu xirad naxlini bilgil arrae,
Har xaroshikim junun sharhida faryodimda bor.
Dayr piri o‘zlukum qaydin ketardi, vah, ne tong,
Gar duosi har sabuhi vaqti avrodimda bor.
Ey Navoiy, telbaratmishdur meni ifrot ila,
Baski mufrit odamiylig‘lar pariyzodimda bor.
192
Qoshing avji malohatning yangi tug‘qan hilolidur,
Qading naxli latofat bog‘ining navras niholidur.
Fido jonim qading naxlig‘akim, garchi erur navras,
Vale andomu ra’nolig‘da haddi e’tidolidur.
Nazokat gulshanida toza gulbun qomating shibhi,
Aning tab’ida muzmar g‘uncha yo‘q og‘zing misolidur.
Chuchuk lafzing Masihoning tufuliyatdag‘i nutqi,
Beling jonbaxshliqta ko‘ngliga kirgan xayolidur.
Ne tong ko‘nglum agar majruh o‘lub, qon borsa zaxmidin
Ki, uzgan g‘unchadek bir tiflvashning poymolidur.
Yuru, ey Xizrkim, hayvon suyidur zahr agar ichsam
Bu damkim, jomim ul sho‘x itlari sing‘an safolidur.
Xalo mavjud emas su zarfidin chiqqach havo to‘ldi,
Havoi ishqidin mamludur, o‘zdin kimki xolidur.
Navoiy ashkidek ul sho‘x agar tinmas, ajab ermas,
Qilurlar po‘ya yoshlar to yugurmak ehtimolidur.
Fano dayrin tilarmen, men vale uchmog‘ni zohidkim,
Mening komim — qadah durdi, aning — kavsar zulolidur,
193
Xasta ko‘nglum o‘rtanur, go‘yo sevar jonim borur,
Yig‘lag‘um kelur, magar gulbargi xandonim borur.
Ul quyosh hajrindankim jonimni o‘rtar g‘am tuni,
Sham’ yanglig‘, ne ajab, gar durri g‘altonim borur.
Alisher Navoiy. Favoyid ul-kibar
Do'stlaringiz bilan baham: |