£ з б е к и с т о н р е с п у б л и к а с и о л и й в а

Qurilish sanoati  50-80-yillarda O’zbekistonda qurilish materiallari sanoati rivojlandi. 

1985 yilda qurilish materiallari sanoatining 1851 korxonasi, 11ta yirik panelli uysozlik 

kombinatlarida turli xil qurilish materiallari- tsement shifer, asbotsement quvurlar, 

pardozlash plitalari, issiqni saqlaydigan (termoizolyatsion), gidroizolyatsion materiallari, 

keramika quvurlari, emallangan cho’yan vannalari, rakavinalar, cho’yan kanalizatsiya 

quvurlari, keramika buyumlari, sopol quvurlari ishlab chiqarildi. Mahalliy sanoat 

korxonalarida alibaster, ganch, ohak, cherepitsa, chiy, qamish, plitalar ishlab chiqarish 

yo’lga qo’yilgandi. 

 

Engil sanoat Respublikada engil sanoatni ustun darajada rivojlantirishga imkon beruvchi 

barcha omillar - ko’plab paxta, pilla, kanop xomashyosi, yog’ilg’i-energetika, etarli 

darajada mavjud edi Qolaversa, Respublikaning tez ko’payib borayotgan aholisi engil 

sanoat mahsulotlarining asosiy istemolchisi ham edi. 

Tarix bunday omillar davlat mustaqilligi sharoitidagina to’la hisobga olinishi 

mumkin ekanligini ko’rsatdi. 50-80-yillardagi qaramlik sharoitida O’zbekistonda engil 

sanoat bir tomonlama rivojlanishga yo’naltirildi. Asosiy e’tibor paxta qabul qilish, paxta 

tozalash, pillakashlik, qorako’l teriga va kanop tolasiga dastlabki ishlov berish, jun yuvish 

tarmoqlarini rivojlantirishga qaratildi. O’zbekiston bunday xomashyolardan tayyor 

mahsulotlar tayyorlash imkoniyatiga ham, xuquqiga ham ega emas edi. Bu masalani 

markaziy hokimiyat hal qilardi. Tayyor xomashyo Ittifoqning boshqa shaharlariga olib 

ketilardi va tayyor mahsulotga aylantirilardi, ortib qolgan xomashyo boshqa 

mamlakatlarga sotilardi va undan katta daromad olinardi.  

 

Respublikada 80-yillarda 107 ta paxta tozalash zavodi, ko’pchiligi quritish tozalash 

tsexlariga ega bo’lgan 490 paxta manzillari ishladi. 70-80 yillarning boshlarida respublika 

to’qimachilik sanoati korxonalari - Buxoro to’qimachilik kombinati (1973), Andijon ip 

gazlama kombinati (1979), Nukus ip gazlama kombinati (1983), Jizzax paxta yigiruv 

fabrikasi, yirik to’qmachilik kombinatlarining Qo’rg’ontepa, Marhamat, Yangiqo’g’on, 

Beshariq, Rishton, Vobkent, G’ijduvon filiallari qurildi. Toshkent va Farg’ona 

to’qimachilik kombinatlari tarkibidagi bir qator fabrikalar qayta jihozlandi. Ip-gazlama 

ishlab chiqarish 1960 yildagi 234,7 million metrdan 1985 yilda 395,7 millon metrga 

ko’paydi. Yiliga Respublikada 1,5 million tonna paxta tolasi etishtirib berilardi. 

 Respublika 

to’qimachilik 

sanoati etishtirilgan paxta tolasining atigi 10 foizini qabul 

qilish va tayyor mahsulotlarga aylantirish imkoniyatiga ega edi. 90 foizi esa olib ketilardi.