MaâRİF (Mevlâna'nın Hocası) seyyid burhâneddin tiRMİZÎ Tercüme Ali Rıza karabulut

içindir" demişti. (En'am 162)
O: "Canından korktun da, onun için kaçtın!" sorusuna muhatap 
olmaktan uzaktı. En sâde insanlar bile ondan güzel bir koku almışlardı da, dağın 
tepesinden boşanan sel gibi ölüme koşmuşlardı. Nitekim Kur'anda: "Soluya soluya 
koşanlara an dolsun" buyrulmuştur. (Âdiyât 1)
İşte Allah yolunda cihad eden kimseler yok mu? Onlar: Şâirin şiir söylerken 
kâfiye aradığı; Talebenin, tatil günü olan Cuma gününü beklediği gibi, ölümü ararlar 
156 Şeyh Ebû Bekir Muhammed b. Hâmid Tirmizİ'nin bu yorumu; Sülemi'nin Hakâyıku't-Tefsir isimli eserinden 
iktibas edilmiştir. 
157 Hakîm Tirmizî, Horasan Şeyhlerinin ileri gelenlerinden olup, Tasavvuf ve Hadis konusunda bir çok eser 
telif etmiştir. Zühd ve Takva sahibi bir zât idi. Eserleriyle Muhyiddin-i Arabîye öncülük etmiştir. Nihayet 320 
Hicrî yıllan civarında vefat etmiştir. (Tabakâtü's-Sûfiyye s.217; Tabakâtü'ş-Şâfiiyye 2/862) 
158 Hakîm tirmizî'nin bu yorumu; Sülemî'nin "Hakâyık" isimli tefsirinden iktibas edilmiştir. 

---

ve beklerlerdi. Nitekim yüce Allah: "Müminler içinde Allah'a verdikleri sözü 
yerine getiren nice erler vardır. İşte onlardan kimisi verdiği sözü yerine 
getirip o yolda canını vermiştir, kimisi de şen id olmayı beklemektedir" 
buyurmaktadır. (Ahzâb23)
159
Yüce Allah: "Rabbisinden apaçık bir delil üzere olan kimse, kötü işleri 
kendisine güzel gösterilen ve kötü isteklerine uyan kimse gibi olur mu?" 
buyuruyor, (âyet 14)
Sehl b. Abdullah Tüsterî demiştir ki: "Kendisine Allah tarafından kesin delil 
verilen kimse, öyle bir kimsedir ki, her haliyle Peygamber Aleyhis-Selam'ın 
sünnetine uyar, meselâ birisi namaz kılarken, bir başkasına uyar, o ne yapıyorsa, o 
da onu yapar ya, tıpkı onun gibi.
160
(Burhan)
Ebû Osman Saîd b. Sellâm el-Mağribî
161
ise şöyle der: "Kesin delil anlamına 
gelen "Beyyine" kelimesinin bir anlamı da "Aydınlık=Nur" demektir. Bu nuru 
elde eden kimse, Rabbânî düşünceyi, şeytanî düşüncelerden, bu nur sebebiyle seçip 
ayırt eder. Nitekim aydınlıkta, taklid ve kıyasa gerek kalmaksızın, göz göre göre 
arpanın buğdayın içindeki taşları ayıklarlar. Eğer bu nur sebebiyle gönülden bir söz 
doğarsa, bu sözün adına da "Burhan" derler.
162