Milliy istiqlol

Tabiatdagi uyg‘onish inson qalbi, ruhiyatiga ham ta’sir
qilmasdan qolmaydi.
Qishning sovuq izg‘irinidan junjikkan, uzun tunlaridan toliq-
qan, biroz zårikkan odamlar yorug‘, tiniq osmonga, oftobning
tanga xush yoqadigan nurlariga, tabiatdagi uyg‘onishga påshvoz
chiqadilar. Ularning ruhiyatida ham ajib bir ko‘tarinkilik, xush
kayfiyat paydo bo‘ladi.
Dåhqonlar uchun esa Navro‘z yilning o‘ziga xos bålgi –
chågarasi, sarhadi hisoblanadi. Shu kundan boshlab dåhqon yårga
!

---

112
!
!
båxavotir urug‘ qadashi, uning
båxato o‘sib chiqishidan ko‘ngli
xotirjam bo‘lishi mumkin. Yil –
o‘n ikki oylik rizq-ro‘z uchun
eshik ochuvchi bu kunni bayram
qilmaslik mumkinmi?
Dåmak, Sharq xalqlari qariyb
to‘rt ming yildan båri nishonlab
kåladigan Navro‘z tabiat va inson
hayoti uyg‘unligining, ular o‘rtasi-
dagi azaliy taqdirdoshlikning ham
e’tirofi, tantanasidir, dåsak, xato
qilmagan bo‘lamiz.
Yuqorida aytganimizdåk, Navro‘z måhnat va bunyodkorlik
bayramidir. Bu kun, xuddi tabiat singari, inson ham endi
qishning kuchi va qahri kåtganini, bundan buyon kunlar tobora
ilib borishini, orqaga yo‘l yo‘q ekanini his qiladi. Dåhqon qor
ostida yåtilgan, qor kåtib, yuzi ochilgan yårni shudgorlab, egatlar
olib, dastlabki urug‘ni – rizq urug‘ini qadaydi.