Глобаллашувнинг фалсафий муаммолари

боғлиқ. Мазкур жараёнлар
натижасида дунё ўзининг
деярли барча жиҳатларида яхлит бир
бутун организм сифатида узил-кесил
шаклланди. Фундаментал деб
номланувчи бундай глобаллашувнинг
илк аломатлари XIX асрнинг иккинчи
ярмида пайдо бўлди,
XX аср ўрталарига келиб эса у тўла
даражада борлиққа айланди.
Айни шу даврда дунёни иқтисодий
бўлиб олиш
якунланди ва бунинг натижасида турли
мамлакатлар ва халқларнинг кучайиб бораёт-
ган ўзаро боғлиқлигидан келиб чиқадиган
мутлақо янгича тусдаги кескин халқаро
муаммолар юзага келди. Бу жараёнлар нафа-
қат иқтисодиёт, сиёсат ва ижтимоий ҳаётни,
балки алоқа ва коммуникация воситаларини,
шунингдек маънавий жабҳа – маданият, фан
ва фалсафани ҳам қамраб олди. Турли-туман
халқаро ташкилотлар, форумлар, съездлар,
конгресслар вужудга кела бошладики,
бунга ўша даврда алоқа ва оммавий
Коммуникация воситаларининг фаол
ривожланиши ҳам имконият
яратди.
Глобаллашувнинг
серқирралиги
1970-йиллардан глобаллашув ўз ривожланишининг янги босқичига
кўтарилди ва серқирра тус олди. Дунё миқёсидаги таҳдидлар ва
глобаллашув жараёнларини аҳолининг кенг қатламлари англаб
етиши, шунингдек жаҳон ҳамжамияти ва унга мос келувчи қадрият-
ларга муносабат, маданият, турмуш тарзининг шаклланиши мазкур
босқичга хос хусусият ҳисобланади.
Глобаллашувнинг серқирралиги жаҳон бозорини сезиларли даражада
ўзгартирди,жаҳон хўжалиги ўзига хос хусусиятларини намоён этиб,
миллий хўжаликлардан кучлироқ ва муҳимроқ тус олишига имконият яратди.
Глобаллашув серқирралигининг хусусиятлари
а) «резонанс эффекти»нинг пайдо бўлиши. Бунда иқтисодий юксалишлар