Glossariy avesto zardushtiylik dinini muqaddas kitobi. Aqidaparastlik

Dunyoviy davlat tushunchasi. Dunyoviy davlat - bu, din davlatdan ajratilgan davlat. Binobarin din dunyoviy davlat ishiga, siyosatiga aralashmaydi. Ayni paytda, davlat diniy tashkilotlar zimmasiga o’zining hech qanday vazifasini bajarishni yuklamaydi. Ularning davlat qonunlariga zid bo’lmagan faoliyatiga aralashmaydi.
Dunyoviy davlat - bu, o’z fuqarolari uchun vijdon erkinligini e’lon qiladigan davlat. Bunday davlatning fuqarolari dinga munosabatidan qat’i nazar qonun oldida teng bo’ladilar. Fuqarolarning dinga qanday munosabatda bo’lishiga qarab, ular Huquqlarining biron-bir tarzda cheklanishiga yo’l qo’yilmaydi. SHuningdek, Har bir fuqaroga diniy e’tiqodini ro’kach qilib, davlat qonunida unga nisbatan belgilab qo’yilgan majburiyatlarni bajarishdan bosh tortishiga ham yo’l qo’yilmaydi.
Dunyoviy davlat - bu, biror dinga imtiyoz berilmasligini, barcha diniy tashkilotlarning qonun oldida tengligini e’lon qilgan va uni amalda ham ta'minlaydigan davlatdir.
Dunyoviy davlat dinning davlatga, amaldagi qonunlarga qarshi targ’ibotiga yo’l qo’ymaydi, diniy qarama-qarshiliklar, toqatsizliklarning yuzaga kelishiga ruhsat bermaydi.
Dunyoviy davlat - bu, o’z ta'lim tizimini dindan ajratgan, o’quv dasturlari diniy fanlardan holi bo’lgan hamda ta'lim mazmuniga din singdirilmaydigan davlatdir.
Ayni paytda, dunyoviy davlat - o’z fuqarolariga qonunlarda belgilangan tartibda diniy ta'lim olishni ham kafolatlaydigan davlatdir.
Dunyoviy davlatda diniy tashkilotlarning faoliyati davlat hisobidan mablag’ bilan ta'minlanmaydi.
SHuni alohida ta'kidlash zarurki, dunyoviy davlatda din davlatdan ajratilsa-da, jamiyatdan ajratilmaydi. Binobarin, davlat Konstitusiyasi va qonunlari asosida uning amal qilish tartiblari belgilab beriladi.
E’tiqod - bu o’z fikr va qarashlariga mahkam, sobitqadamlik bilan ishonish va o’zgalarni ham o’zidek hisoblab, ularning lavziga samimiyat bilan ishonishdir. Diniy nuqtai nazardan qaraganda biror dinga e’tiqod qilish - uni Haq deb bilib, o’sha ta'limotni tan olishdir. E’tiqod tushunchasi inson hayotining ma'nosini, uning mohiyatini anglash bilan bog’liqdir.
Oxirat - (arab - oxirgi kun, dunyoning tugash kuni) - islom diniy bog’liqlaridan biri. Erdagi hayotning tugashi, oxirgi kun kelishi, insonlarning so’roq qilinishi va har kimning qilmishiga yarasha jazo berilishi to’g’risidagi tasavvurlar dinlarga hosdir. Islomda oxirat to’g’risidagi tasavvurlar va rifoyatlar Yahudiylik, xristianlik va ba'zi SHarq diniy rivoyatlari ta'sirida sharhlangan. Qur'onda oxirat kuni dahshatlari - osmon yorilishi, dengizlar toshishi, insonlarning tirilib o’rnidan turishi, so’roq qilinishi, Gunoh va savobning o’lchanishi tafsilotlari keng yoritilgan.
Jannat - (arabcha - bog’) barcha dinlarda taqvodorlar narigi dunyoda rohat-farog'atda yashaydigan joy, gunohkorlar uchun belgilangan do’zahning aksi. Qur'onda jannat serdaraht, soya-salqin, ariqlarda suv, sut, sharbat oqib turadigan hamma narsa mo'1-ko’l bo’lgan bo’lgan bog’ sifatida tasvirlangan.
Do’zah - (arab - jahannam) ko’pchilik dinlarning ta'limotiga ko’ra din talablarini bajarmagan gunohkorlar oxiratda jazolanadigan joy. Diniy rivoyatlarda aytilishicha, do’zah - dahshatli chuhurlik ichida beto’htov olov yonib turadi. Do’zahga mahkum qilingan bandalar shu olovga tashlanadi, ular qaynoq suv ichadilar, cheksiz azoblar tortadilar. Barcha dinlarda ham do’zah azobi bilan daHshatga solish insonlarni dinga kiritish va e’tiqod qildirishning asosiy vositasi sifatida shakllangan.