Huzuridagi bilim va malakalarni baholash agentligi

@
Turkcha
Testlar
Bir çocuğa bırakılacak en güzel miras ona öncelikle güzel bir ahlak kazandırmaktır. 
Nitekim, hiç bir anne baba kendi evladına güzel terbiyeden daha değerli bir bağışta 
bulunmamıştır. 
Çocuk terbiyesinde ailenin etkisi diğer toplumsal kurumlara nazaran daha kuvvetlidir. 
Çocuğun zihinzel, bedensel ve diğer yönden gelişmesı aile, yanı anne baba tarafından sağlanır. 
Bu yüzden de çocuk eğitimi ve terbiyesinde anne babanın nelere dikkat etmeleri gerektiği onlara 
eğitim yoluyla anlatılmalıdır. 
Çocuk saf, temiz, kısacası melek gibi bir varlıktır. O daha hayatın sadece iyilik, 
güzelliklerden ibaret olmadığını bilmez. Onun için de anne baba kendi araştırmalarının 
sonuçlarından, tecrübelerinden yararlanarak çocuklarına kılavuz görevini üstlenmelidirler. 
Atalarımızın bize bıraktıkları önemli miras olan atasözleri, masallar, hikayeler de çocuk 
terbiyesinde anne babalara yardımcı olur, çocuğa doğruyu, zulüm, adaletsizliğın ne olduğunu 
anlatmada kolaylık sağlar. Bu milli değerler çocuğun manavi gıdasıdır. 
Çocuklara anne babanın herhangi müdahalesini nezaketle, sabırla karşılama davranışı da 
öğretilmelidir. 
Ailede çocuğa milli terbiyenin bütün esasları, vatanına, milletine, akrabalarına, 
çevresindeki insanlara sevgi öğretilmelidir. Kendini bilmesi için ilk önce vatanının tarihi, 
milletinin gelenek görenekleri, tarihi kentleri hakkında bilgi verilmelidir. Çocuklara kültür 
değerleri ve yüksek medeniyet örnekleri ve tarihi büyükleri tanıtılarak ecdadına saygılı olması 
öğretilmelidir. Yüksek bir geleceği kurması için ciddi bir meslek sahibi olması sağlanmalıdır. 
Anne babalar zaman zaman istemeden de olsa yukarıda sıralananları unutabilmektedirler. 
Önemli olan mükemmel anne baba olmak değil. Bu konuda kendini geliştirme isteğini hisseden, 
yaptığı hatalardan sonuç çıkarabilen anne baba olabilmektir. 
Çocuğun terbiye sınırını aşmasının en büyük sebebi mutlu ve anlayışlı bir aile ortamının 
sağlanmamasıdır. Anne babasıyla aynı sofrada yemek yemenin, aynı saatlerde kalkıp kahvaltı 
etmenin mululuğunu unutmuş, karşılıklı sevgi alışverişinin tadını tatmamış aile ortamında 
yetişen bir çocuk ailenin kutsiyetini bilmeyecektir. Saygı ve sevgiyi tatmadan büyüyen çocuk, 
kendisini bağımsız bir ortamda bulunca ne yapacağını şaşırmaktadır. Bu çocukları suçlamak 
yanlıştır. Çünkü çocuk doğar doğmaz dipsiz bir kuyuya atılmış, tutunacak bir ip uzatmadan ona 
bu kuyudan çıkması söylenmiştir. 
Çocuklara haya, iffet, namusun ne olduğu anlatılmalıdır. Çocuğun istikbalde geçimini 
sağlayabilmesi için mümkün ve münasip olan bir meslek dalında pratik bilgiler edinmesi 
sağlanmalıdır. 

---

16