“Ҳеч ким ҳеч қачон
унутмаслиги керак: қанчалик қийин
бўлмасин, қанча маблағ ва имконият
талаб қилинмасин, Ўзбекистоннинг
биронта фуқароси ўз ҳолига ташлаб
қўйилмайди”, деб алоҳида таъкидла-
гани барчамизнинг қалбимизни ғурур
ва ифтихорга тўлдирди. Ўзбекистон фу-
қароси деган мақом юксалди, бу мақом
эгаси ҳимоя қилинадиган, унга алоҳида
ғамхўрлик ва меҳр кўрсатиладиган бўл-
ди. Барча фуқароларнинг ҳаёти, имко-
ниятлари, оилавий ҳолати чуқур ўргани-
либ, ҳокимлар, сектор раҳбарлари, турли
давлат идоралари масъуллари, жойлар-
даги бадавлат шахслар, ҳомийларга би-
риктирилиб, уларга моддий ва маънавий
ёрдам кўрсатилди. Одамлар янги Ўзбе-
кистонда давлатнинг меҳрини, оталарча
ғамхўрлигини юракдан ҳис этди.
Камбағаллик хислат
ҳам, қисмат ҳам эмас
Мовароуннаҳр халқи азалдан меҳ-
наткашлиги, тадбиркорлиги, бугуни-
ни бутлаб, эртасини пухта ўйлаб иш
тутиб юришни ўзининг ҳаёт тарзига
айлантирган халқдир. Шу боис ҳам
миллий анъаналар, урф-одатлари-
миз, расм-русумларимиз халқимиз-
нинг бағрикенг, миллий имижини,
яъни ўз ҳаловатининг ташвишини қи-
лишдан кўра, бошқаларнинг дардига
ҳамдард бўлиб, уларнинг ғамини ўй-
лаб яшашини кўпроқ ифода этиб кел-
ган. Фақат бугунги ҳаётидан мамнун,
турмуши, касби, келажагидан кўнгли
хотиржам инсонларгина бошқаларни
ҳам ўйлаб яшайди.
Ўзбек халқи неча минг йиллик тари-
хи мобайнида ўзининг ҳалол меҳнати-
дан барака топиб, турмуши фаровон
бўлиб келган. Шу боис, ўзбек халқи
характерида саховат, тантилик, қийнал-
ганларни суяш, ҳамкорлик, елкадошлик
устувор саналган.
Президентимиз ҳамма
нарсани ўз номи
билан атаб иш тутиш
сиёсатига таянди ва бу
масалани таг-туги билан
Do'stlaringiz bilan baham: |