Ijtimoiy pedagogika faoliyat turlari

Ijtimoiy pedagogikaning prinsiplari
“Prinsip” so’zi lotincha principium so’zidan hosil bo’lgan va “asos”, “boshlanish”ni bildiradi. Har qanday fan uchun ishlatilishi, muayyan qoidalardan kelib chiqadigan o’z prinsiplari mavjud. Fanda prinsip va qoidalar, bizga bog’liq bo’lmagan holda mavjud. Ulardan chetga chiqish mumkin emas, aks holda pedagogik faoliyat nafaqat befoyda, balki ham zararli bo’ladi.
Ijtimoiy pedagogika pedagogikadan ajralib chiqdi va tabiiyki, o’z asosida shu fan printsiplariga tayanadi. Pedagogikadagi prinsiplar shaxs ta’lim-tarbiyasining umumiy yo’nalishini beradi va aniqpedagogik vazifalarni hal etish uchun asos bo’lib xizmat qiladi.
Biroqshu fan rivojlanishining har bir davri uchun pedagogika prinsiplari haqidagi masala munozaralidir. Zamonaviy davr ham bundan mustasno emas. Har xil olimlar u yoki bu prinsiplarni olg’a suradi yoki yangidan ma’lumotlarni izohlaydi. Bu borada ijtimoiy pedagogikada yanada ko’p qiyinchiliklar yuzaga kelmoqda, ammo uning dunyoviy balog’at yoshiga (100 yildan ortiq) qaramay O’zbekistonda bu fan endi o’zining birinchi qadamlarini qo’ymoqda.
Biz uchta prinsipni ko’rib chiqamiz – tarbiyaning tabiatga uyg’un bo’lishi to’g’risidagi prinsip, tarbiyaning madaniy uyg’un bo’lishi prinsipi va gumanizm prinsipi. Shu prinsiplardan har biri ijtimoiy pedagogikada o’zining talqiniga va o’ziga xos xususiyatiga ega.
Tarbiyaning tabiatga uyg’un bo’lishi prinsipi
Tarbiyaning tabiatga uyg’un bo’lishi – ijtimoiy pedagogika prinsipi, shunga ko’ra ijtimoiy pedagog o’z amaliy faoliyatida bolaning tabiiy holda rivojlanishi omillariga tayanadi.
Tarbiyaning tabiatga uyg’un bo’lishi prinsipi ilk bor buyuk slavyan pedagogi Yan Amos Komenskiy (1592-1670) bilan uning “Buyuk didaktika” (1632) degan eng asosiy ishida ta’riflangan. Komenskiy, inson tabiatning bir qismi sifatida uning eng asosiy, umumiy qonunlariga bo’ysunadi, deb hisobladi. Komenskiyning fikricha, tabiatning bu qonunlari o’simliklar va hayvonlar olamida ham, shuningdek, insonga nisbatan ham o’z ta’sirini o’tkazib turadi. Ya.A.Komenskiy nafaqat tabiatning umumiy qonunlariga, balki bola shaxsi psixologiyasiga ham tayanardi. U bolalar, o’spirinlar va yosh yigitlarning yoshiga oid tavsifiga tayanga holda o’z bolalar ta’lim-tarbiyasi tizimini ilgari suradi, asoslaydi va quradi.
Komenskiydan ancha ilgari SharqUyg’onish davri buyuk qomusiy olimi va mutafakkiri Abu Ali ibn Sino (980-1037) o’z ishlarida tarbiyaning tabiatga uyg’un bo’lishi haqida gapirgan edi.Masalan, “Uy-ro’zg’or tutish” haqidagi asarida Ibn Sino yozgan ediki, inson aqlli mavjudot, shuning uchun tabiatda alohida o’rin tutadi va uning qonunlariga ko’ra rivojlanadi. “Yomon xislatlarni qayta tarbiyalash” asarida esa Ibn Sino yozadiki, kimki axloqsiz insonni tarbiyalamoqchi (qayta tarbiyalamoqchi) bo’lsa, unda u uni har tomonlama o’rganishi (insonni), inson tabiati qoidalarini bilishi kerak.
Natijada tarbiyaning tabiat bilan uyg’un bo’lishi prinsipi ko’pgina buyuk pedagoglar tomonidan o’z pedagogik va ijtimoiy pedagogik nazariyalari qurish asosi sifatida olingan edi. Masalan, fransuz faylasufi Jan Jak Russo (1712-1778) hisoblagan ediki, bola tarbiyasi tabiat bilan uyg’un ravishda amalga oshirilishi kerak. U yozardiki, “Bolalar katta bo’lishidan ilgari bola bo’lishi kerak”¹.
Shveytsar pedagogi Iogann Genrix Pestalotsi (1746-1827) yetim va qarovsiz bolalar uchun muassasalar va bolalar uyini yaratgan, u hisoblardiki, tabiat maqsadi – inson tabiiy kuchlari va qobiliyatlarini rivojlantirishdir, bunda rivojlanish har tomonlama va uyg’un bo’lishi lozim.
Nemis olim-pedagogi Adolf Disterveg (1790-1866) ham I.G.Pestalotstsi ketidan bu prinsipni eng muhim tarbiya printsipi deb hisoblagan. O’z ishlarida yozgan ediki, ta’lim va tarbiya jarayonida yoshva individual xususiyatlarni e’tiborga olish lozim.
Tarbiyaning tabiat bilan uyg’un bo’lishi rus klassik pedagoglari ishlarida ham o’z aksini topgan. K.D.Ushinskiy (1824-1871) o’zining asosiy “Inson tarbiyaning mavzusi sifatida” degan psixologik-pedagogik asarida yozgan ediki, bola tarbiyasi va ta’limi uchun tarbiya prinsiplari va qoidalarini bilish, balki inson tabiati asosiy qonunlarini bilish, ularning har birini aniqholda tatbiqqila olish lozim. K.D.Ushinskiy fiziologiya, gigiena va psixologiya (diqqat, xotira, tasavvur, hislar, iroda) asoslarini oldindan o’rganish zaruriyatini asoslab berdi, buning asosida so’zlash qobiliyatini, axloqiy, estetik va diniy hislarni, didaktikani o’rganishga o’tish mumkin.
SharqUyg’onish davri mutafakkir qomusiy olimi Abu Nasr al-Farobiy (873-950) pedagogikaning mustaqil fan sifatida ajralib chiqishiga qadar o’z asarlarida ta’kidlagan ediki, inson tabiatning eng oliy yutug’idir va o’z aqliga ko’ra atrof-muhitni har tomonlama idrok qilish mumkin.
Abdulla Avloniy (1878-1934) “Turkiy guliston yohud ahloq” degan asarida turli shaxs axloqiy xislatlarini tarbiyalashga katta e’tibor beradi. Uning asarini o’zbek tilida yozilgan pedagogika bo’yicha birinchi darslik deb hisoblash mumkin.
Pedagogika mustaqil fan sifatida Ya.A.Komenskiyning “Buyuk didaktika” (XVII asr) degan asaridan so’ng ajralib chiqdi, unda didaktika prinsiplari va pedagogik jarayon qonuniyatlari aniqta’riflangan.Forobiy pedagogikani mustaqil fanga ajratmagan, uni siyosiy (fuqaro) fan tarkibiga kiritgan.Uning fikricha, bolalarda ijobiy axloqhislarini tarbiyalashda atrof-muhit katta tabiiy kamolotiga ishonardi, bola tabiatidan go’zallik va mehr-oqibat bilan uyg’un ravishda tug’iladi.
Ijtimoiy pedagogikada tarbiyaning tabiat bilan uyg’un bo’lish printsipiga amal qilib, quyidagi qoidalarga tayanish lozim:

• 
  bolalar yoshi xususiyatlarini e’tiborga olish;
  
• 
  bolalar jinsiy xususiyatlarini e’tiborga olish;
  
• 
  me’yordan chetga chiqish bilan bog’liqbo’lgan bolalarning individual xususiyatlarini e’tiborga olish;
  
• 
  bola shaxsidagi ijobiy, kuchli tomonlarga tayanish;
  
• 
  bola tashabbuskorligini va mustaqilligini rivojlantirish.