Икки дақиқалик театр

“Икки дақиқалик театр”

Чарли Чаплин сабоғи

Ўша вақтлари ёш бола эдим. Бир куни дадам циркка олиб бордилар. Иккимиз чипта харид қилиш учун узун, турнақатор навбатда турдик. Биздан олдинги қаторларда эса бир эр-хотин бир этак боласи билан навбатда турарди. Болалар ораси ёш жиҳатдан унча кўп фарқламас, сони эса олтитадан иборат эди. Кийиб олган кийимларидан ҳам камбағаллиги маълум эди. Болаларининг циркка кириш умиди, қувончлари шундоқ кўзларидан сезилиб турарди. Ва ниҳоят уларнинг навбатлари келди: Ота чиптахона туйнугидан чипта нархини сўради. Чиптачи аёл эса чипта нархини айтган эди бечора ота гапиролмай каловланиб қолди. Ранги дув қизарган кўйи, ночор ҳолда хотинининг қулоғига эгилиб пичирлади. Чиптага пуллари етмаслиги уларнинг бир-бирига имо-ишорасидан сезилиб турарди. Болалар эса дадаларига жовдирабгина боқишарди. Шунда дадам тўсатдан чўнтагидан йигирма доллар пул чиқариб ерга тушириб юборди ва олдида турган кишининг елкасига туртиб:

- Жаноб, пулингиз тушиб қолди – деди.
Ҳалиги киши пулни эгилиб олар экан дадамга маъноли қаради, кўзлари жиққа ёш эди ва титроқ овоз билан:
- раҳмат – дегани ҳамон қулоғим остида жаранглаб туради.
Менинг ҳаётимдаги энг муҳташам саҳна кўриниши эди бу ҳолат. Улар бахтиёр циркка кириб кетишди. Дадам эса менинг қўлимдан тутиб, навбатдан олиб чиқдилар. Чунки дадамнинг ҳам ўша кишига берган йигирма доллардан бошқа пули йўқ эди. Мен дадам билан фахрланаман, чунки ўша куни дадам мен учун икки дақиқалик шундай театр қўйиб берган эдилар-ки, у менинг ҳаётимни тубдан ўзгартириб юборди. Ишонаманки, ўша кунги мен кўра олмаган циркдан кўра мен ҳаётда кўрган саҳна кўриниши ажойиброқ эди.
© Таржимон Маҳбубий