Immunologiya rivojlanishining qisqacha tarixiy tavsifi Qadimgi dunyo va o'rta asrlar

Antigenni qayta ishlash, uning immun javob rivojlanishidagi ahamiyati
antijenlarni qayta ishlash. Antigenni taqdim etuvchi I va II toifadagi HLA molekulalarining ekspressiyasi uchta HLA genetik lokusu - TAP, DM va LMP tomonidan tartibga solinadi, bu ularning antijenler bilan o'zaro ta'sirini aniqlaydi. Gamma-interferon ta'sirida ifodalangan HLA-LMP 2 va HLA-LMP 7 molekulalari turli ekzogen antigenlarni qayta ishlash tizimiga birinchi bo'lib kiradi. Ular proteazomalarda proteolizni qo'zg'atadi va HLA molekulalari bilan bog'lanish uchun peptidlarning hajmi va o'ziga xosligini tartibga soladi. Proteazoma 24 ta oqsil bo'linmasidan iborat ferment kompleksidir. HLA II sinf molekulalarining ikkita zanjiri endoplazmatik retikulumda sintezlanadi, vaqtincha uchinchi, o'zgarmas II (CD74) zanjiriga bog'lanadi, bu ularning avtopeptidlar bilan bog'lanishiga to'sqinlik qiladi. Keyin bu kompleks endosomalarga o'tadi va u erda 9-25 aminokislota uzunlikdagi mos keladigan antigen peptid bilan bog'lanadi, bu o'zgarmas II zanjirni siqib chiqaradi. Endosomaning membrana bilan birlashishi natijasida HLA-DR molekulalari hujayra yuzasida antigen-peptid bilan ifodalanadi. O'zgarmas zanjirli peptidning siljishi va uning o'ziga xos antigen peptid bilan almashtirilishi bu jarayonni katalizlovchi HLA-DM lokusuning maxsus oqsillari tomonidan amalga oshiriladi. MHC I sinf molekulalari doimiy ravishda hujayraning endoplazmatik retikulumida sintezlanadi va kalneksin oqsili bilan barqarorlashadi. Endogen va virusli antijenler proteazomada 8-11 o'lchamdagi aminokislota qoldiqlaridan iborat peptidlarga oldindan parchalanadi. Antigen-peptid bilan bog'langanda, kalneksin ajralib chiqadi va MHC molekulalari transport oqsillari HLA-TAP (antigenni qayta ishlash tashuvchisi) yordamida hujayra yuzasiga o'tkaziladi, bu kompleks T-bostiruvchilar/qotillarga taqdim etiladi. MHC II sinf molekulalarining strukturaviy xususiyatlari, I sinf MHC dan farqli o'laroq, ular ko'proq polimorf antigen peptidlarining bog'lanishini ta'minlaydi. MHC molekulalari tegishli peptidlarning burma-joylari bilan bog'langandan keyingina hujayralarda barqaror uch o'lchovli shaklga ega bo'ladi. Taqdim etilgan kompleks "MHC-peptid molekulasi" hujayrada (makrofag va boshqalar) bir necha hafta davomida qoladi, bu boshqa hujayralar, xususan, T-limfotsitlar bilan o'zaro ta'sir qilish imkonini beradi. MHC molekulalarining o'ziga xos allel o'ziga xos xususiyatlari o'ziga xos peptid-antigen bilan bog'liq bo'lib, bu antigenning tan olinishini ta'minlaydi. Misol uchun, gerpes virusi peptidi HLA-DQA 1*0501/DQB 1*2001 haplotipiga bog'lanadi, lekin faqat 15 ta aminokislota qoldig'i bilan farq qiladigan boshqasiga bog'lanmaydi.