Ingliz tilidan Qandilat Yusupova tarjimasi ishbilarmon dallolning

32 
O'Genri

---

Ishbilarmon 
kishilar 
33
- Aniqrogi, oq ortington tovuqlari.
- Oq ortington tovugl? - ularga juda qiziqib 
qoldim. Bu qushlar juda sekin va xirom bilan qa- 
dam tashlashardi. Ulami xuddi bolalarimdek or- 
timdan ergashtirdim. Besh daqiqacha ular bilan 
oÿnaganimdan so'ng Jon qolimdan sudrab uyga 
oüb ketdi.
Bu yerga kelganimga bir hafta tolgach, meni 
xavotir bosa boshladi. Chunki men yaxshi ux- 
lardim, toÿib ovqatlanardim va hayotdan zavq- 
lanardim. Mendek nochor uchun bu kutilma- 
gan hol edi. Shuning uchun tramvay bekatiga 
yugurdimda, Paynvillaga ulov yolladim. U meni 
shaharchaning eng atoqli psixologi tomon elt- 
di. Bu safar men doktorlarga qanday murojaat 
qilishni yaxshi o‘rganib olgandim. Shlyapamni 
qolimga olib, tez-tez gapira ketdim:
- Doktor, yuragimda jigar sirrozi boshlangan, 
arteriya tomirlarimni yog‘ bosgan. Nevrasteniya, 
nevrit, hazm yolining o'tkir buzilishi va sog'ayish 
holatlari kuzatilayapti. Qattiq dietadaman. Har 
tong sovuq, tunda esa issiq vanna qabul qilishim 
lozim. Har kimga tiijayib qarashim va miyamni 
ezgu fikrlar ila toldirishim shart. Fosforli dorilar- 
ni esa kuniga uch mahal qabul qilaman. Shu- 
ningdek, turli giyohlardan tayyorlangan damla- 
ma ichaman. Aytgancha, xayrli tong!
Shlyapamni kiydim-da, xonani tark etdim. 
Eshikni yopganimdan so'ng yana bir muhim gap- 
ni aytmaganim esimga tushdi. Qaytishga majbur 
bo*ldim. Doktor hamon o'sha joyida o‘tirar, biroq 
menga ko‘zi tushib, biroz asabiylashdi.
- Aytishni unutibman... Men mutlaq dam oli- 
shim va hordiq chiqarishim zarur.

---

34
O'Genri
Dardimni aytgach, ancha yengil tortdim. 
Miyamni o'zimni umidsiz kasallikka yoüqqa- 
nim haqidagi ñkrlar bilan toldirgach, oldin- 
gidan-da g‘amgin yashashimga ishonch uyg'ondi. 
Nevrasteniyalar uchun sogliglni tiklash va baxtli 
bolish haqidagi oÿlar befoyda.
Jon meni obdan parvarish qilardi. Oq ortington 
tovuqlariga qiziqishimni ko*rgach, meni o'shalar 
bilan chalgltar, ba’zida tunda ham jojalaming 
qo'noglni ochiq qoldirardi. Toglaming musaffo 
havosi, toyimli taomlar, har kunlik s a lla r as- 
ta-sekin dardimga shifo bola boshladi. Biroq men 
g'oyat baxtsiz va maÿus edim. Shuning uchun 
tog'da istiqomat qiladigan qishloq tabibi haqida 
surishtirdim. Uning yoniga borib, otgan bor vo- 
qealami so'zlab berdim. Tabib kulrang soqolü, ti- 
niq, koldsh ko‘zlari atrofiga ajin tushgan bolib, 
qolda tikilgan jinsi kiyib olgandi.
U menga qo'yilgan tashxis qog'ozlarini o‘rgan- 
di, koYsatkich barmoglm bilan o'zimga bumim- 
ni ushlatib ko*rdi, tizzamga urdi, kolcragimni 
tingladi, tilimni chiqarib tomosha qildi. Men esa 
undan Paynvillada marhumni ko'mish marosimi 
qanchaga tushishi haqida so'radim.
Doktor trubka chekarkan, menga uch daqiqa- 
cha termulib qoldi.
- Uka, - dedi so‘ng, - sen hozir noto‘g‘ri yol 
tutayapsan. Senda barchasini o'zingdan soqit qi- 
lish imkoni bor, bu arzimas narsa.
- Nima qilish mumkin? - soVadim toqatsiz- 
lanib, - men margimush, oltin, fosfor, jismoniy 
mashqlar, nuks vomika, gidroterapetik vanna, 
hordiq, asabiy holat, kodein va ammiakning

---