Samaradorlik muammosi
– asosiy iqtisodiy muammo hisoblanib, ishlab
chiqarishning maqsadi hisoblangan, jamiyatning cheklangan ehtiyojlarini eng
yuqori mumkin bo’lgan darajada qondirishga erishish uchun, cheklangan
resurslardan eng oqilona foydalanish yullarini tadqiq qiladi.
Iqtisodiy samaradorlikka erishish uchun, jamiyat o’z ixtiyo-ridagi
resurslardan to’laligicha foydalanishga va ishlab chiqarishning eng yuqori hajmiga
erishishga intiladi.
Resurslarning cheklanganligi tanlov zaruriyatini keltirib chiqaradi.
Iqtisodiyotning bosh masalasi bo’lib, ishlab chiqarish omillarini taqsimlashning
eng samarali variantini tanlash hisoblanadi. Iqtisodiy tanlovni amalga oshira borib,
jamiyat yoki alohida ishlab chiqaruvchi quyidagi uch savolga javob izlashi lozim:
• qaysi
tovar va xizmatlar va qanday miqdorda ishlab chiqarilishi kerak?
•
Bu tovar va xizmatlarni
qanday
ishlab chiqarish lozim?
•
Tovar va xizmatlarni
kim uchun
ishlab chiqarish kerak?
Inson mahsulot ishlab chiqara borib, tabiat ob’ektlariga ta’sir ko’rsatadi va
ularni iste’mol uchun yaroqli shaklga keltiradi.
Ishlab chiqarish - tabiatdagi mavjud ne’matlarni bevosita iste’mol etish yoki
ishlab chiqarishning keyingi bosqichlarida foydalanish uchun qayta ishlashdir.
Ishlab chiqarishning ushbu funksiyasi uning har qanday ijtimoiy shaklida saqlanib
qolaveradi.
Aynan, jamiyatda tarkib topgan ishlab chiqarish usullari va shakllari yig’indisi
jamiyatning qaysi iqtisodiy tizimga mansubligini ko’rsatib beradi. Iqtisodiy
hayotmizda quyidagi iqtisodiy tizimlar farqlanadi:
- An’anaviy iqtisodiy tizim;
- Rejali iqtisodiyot;
- Bozor iqtisodiyoti;
- Aralash iqtisodiyot.
Iqtisodiy rivojlanish bugungi kunda bozor iqtisodiy tizimi jamiyat iqtisodiy
faoliyatini tashkil etishning eng oqilona yo’li ekanligini ko’rsatmoqda.
Do'stlaringiz bilan baham: |