Ismim Temurbekdur Turon o’g’limen Yurtimda yov ko’rib bag’ri tig’limen
Download 37.6 Kb.
|
monolog
- Bu sahifa navigatsiya:
- Mehnat-u alamlarga mubtalo Uvaysiyman, Qayda dard eli bo‘lsa, oshno Uvaysiyman. Istadim bu olamni, topmadim vafo ahlin
- Kechalar fig‘onimdin tinmadi kavokiblar, Arz to samo uzra mojaro Uvaysiyman. To ko‘rib xarobotin ta’na etma, ey zohid
- Vaysiy beriyozat deb sahl tutma, ey orif, Ishq aro nihon dardi bedavo Uvaysiyman
|
Ismim Temurbekdur Turon o’g’limen Yurtimda yov ko’rib bag’ri tig’limen Chaqmoqning simini buka olg’on kim Yomg’irning ipini tuga olg’on kim Kim o’sha yer-ko’kni yak qalam etgan Bu falak dunyoning tagiga yetgan G’aybi xotiblardan kelgay bir sado Bu yolg’iz o’zidur yolg’iz haq xudo Ismim Temurbekdur Turon o’g’limen Ko’ngli alamli men dili cho’g’limen Inson 4 unsurdan yaralmish azal Yaralmish bekamu ko’stu mukammal O’t bilan suv derlar tuproq va havo 4 narsadan to’liq yeru ko’k fazo Tug’ildim Keshda men tole onida Amir Tarag’ayning xonadonida Shundoq eranlardan biri bo’ldim men Dunyoni titratgan sheri bo’ldim men 18 ming olam yaratgan xudo Hoxlagan quliga mulk etgay ato Dunyoga ne uchun kelganin agar Anglasa shu inson baxtli muqarrar Men Vatan deb ,Turon deb dunyoga keldim Vatanni ko’zimga to’tiyo bildim Samarqand bir yoqda, Toshkent bir yoqda Qaysar o’z xaddidan oshgan bir yoqda Millat deb yonish yo’q,el deb kuyish yo’q Kuymanish, to’lg’anish, ox o’rtanish yo’q Ismim Temurbekdur Turon o’g’limen Tomir-tomir abad senga bog’limen Ajab zamonda yashar ekanman Qalbimdagi haroratni insonga berib Evaziga olmoqdaman sovuq g’arazlar Men otamga jannatmakon Shohruh Mirzoga Kamarbasta o’g’il bo’ldim 40 yil muttasil Lekin shuni o’g’illarimdan ko’rmadim hayhot Onalarning izzat-hurmatini umr bo’yi talqin etdim ahli vatanga Lekin onamga ehtirom evaziga ne eshitdim Zug’um tan’a malomat Feruzaning nomiga g’iybat Yoki osmon kitobini varaqlab ochib Sirlarini o’rganmoqchi bo’lganim uchun Falak mendan qasos olish payiga tushgan Yo’q, yo’q vasvasaga tushma Mirzo Ulug’bek Shubha boshqa dalil boshqa xulosa boshqa Vasvasalar shaytonga xos Umid insonga Samarqandim ona shahrim Agar tirik qaytolmasam Samarqandga men Shu shaharga ko’mulgusi tanim har holda Nahot o’z o’g’lini chetda qo’ysa Samarqand Nahot 40 yillik mehnatimning evaziga men O’z shahrimdan 2 gazlik yer ololmasam 40 yil bo’ldi koinotning kitobin o’qib Marifatning dargohiga qo’ydim ixlosim Ey odamiyzot ibrat olgin yulduzlardan sen Ko’taril yuksal so’qir baxtdan ko’rar ko’zi Baxtsizlik Afzal. Mehnat-u alamlarga mubtalo Uvaysiyman, Qayda dard eli bo‘lsa, oshno Uvaysiyman. Istadim bu olamni, topmadim vafo ahlin, Barchadin yumub ko‘zni muddao Uvaysiyman, Uz diling taalluqdin, band qil xudo sori, To degil kecha-kunduz: «Mosivo Uvaysiyman!» Kechalar fig‘onimdin tinmadi kavokiblar, Arz to samo uzra mojaro Uvaysiyman. To ko‘rib xarobotin ta’na etma, ey zohid, Bir nafas emas xoli iqtido Uvaysiyman. Faqr borgohiga qo‘ysa gar qadam har kim, Bosh agar kerak bo‘lsa, jon fido Uvaysiyman. Vaysiy beriyozat deb sahl tutma, ey orif, Ishq aro nihon dardi bedavo Uvaysiyman Download 37.6 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|