Jahon otin Uvaysiy

Mendin oʻrgandi

Ki bulbul nola, afgʻon aylamakni mendin oʻrgandi,

Vujudin sham’I soʻzon aylamakni mendin oʻrgandi.

Borib sahroga, qon bagʻrimdin izhor ayladim bir kun,

Falak bagʻrin qizil qon aylamakni mendin oʻrgandi.

Shafaq xun boʻlgʻusi, dil, yor mehri gar nihon boʻlsa,

Samo gulguni domon aylamakni mendin oʻrgandi.

Koʻrub abroʻ hiloling, jon fido qildim jamolingga,

Ul oy husniga qurbon aylamakni mendin oʻrgandi.

Figʻonkim, gʻam tarogʻI xasta koʻnglum resh-resh etti,

Sanam zulfin parishon aylamakni mendin oʻrgandi.

Seni izlarman andoqkim, quyosh diydorin izlarda,

Kezib tun-kun, shitobon aylamakni mendin oʻrgandi.

Qanoat qildi Vaysiy, topti dildin gavhari nazmin,

Sadaf ham durri gʻalton aylamakni mendin oʻrgandi.
Chiston

Ul na gumbazdur: eshigi, tuynugidin yoʻq nishon,

Necha gulgunpoʻsh qizlar manzil aylabdur makon.
Sindurub gumbazni, qizlar holidin olsam xabar,
Yuzlarida parda tortigʻliq, turarlar bagʻri qon.