Жамият №35 (856) 2023 йил

Улуғбек ҲАМДАМОВ,
филология фанлари доктори, 
профессор.
Мир Алишер Навоий, таъбир жоизлигига комил ишонч билан айтиш мумкинки, туркий 
адабиётнинг энг баланд тоғидир. Мутафаккир шоир асарларининг адекват таржимасини амалга 
ошириб борар эканмиз, унинг жаҳон адабиёти аренасидаги мавқеи ҳам борган сари ортажак – бунга 
шубҳа йўқ. “Алишер Навоий бобомизга дунёнинг йирик-йирик шаҳарларида ҳайкал қўйилган” дея 
хотиржам тортиб бўлмайди, ҳайкаллар нафақат улуғ шоирга эҳтиром, айни пайтда, у – сиёсий 
акт, халқлар ўртасидаги дўстлик рамзидир. Биз ҳазрати Навоий даҳосига тикилган эҳтиром 
ҳайкалларини дунё ўқувчиларининг нақ юракларига қўйиш учун ғайрат кўрсатмоғимиз лозим. Токи, 
улар Навоий асарларини кўнгил мулкларию дунёга боқиш тарзларига айлантириб яшасинлар! Бунинг 
учун эса, Алишер Навоий асарлари мазмун-моҳиятини, унинг юксак парвозларини, аввало, ўзимиз 
тушуниб етмоғимиз ва қадрламоғимиз лозим бўлади.
МАНГУ САВОЛЛАРГА
НАВОИЙ БЕРГАН ЖАВОБЛАР
ёхуд “Аброрлар ҳайрати”ни ўқиб