Компиляция босқичлари. Компилятор тузилиши

Расм. Дастурларнинг эквивалентлигини изоҳловчи расм
Трансляция жараёни икки босқич: таҳлил (анализ) босқичи ва натижавий тилдаги дастурни ҳосил қилиш (синтез) босқичидан иборат. Анализ босқичида бошланғич тилдаги дастур таҳлил қилинади ва дастурнинг ички кўриниши ҳосил қилинади. Синтез босқичида ушбу ички кўриниш асосида натижавий тилдаги дастур ҳосил қилинади. Трансляция жараёнини биринчи яқинлашишда қуйидагича тасаввур қилиш мумкин.

Расм. Трансляция жараёнининг соддалаштирилган схемаси.
Шундай қилиб, транслятор иккита вазифани бажаради: 1) Агар бошланғич тилдаги дастурда ҳеч қандай хато бўлмаса, у натижавий тилдаги дастурни ҳосил қилади; 2) аксинча бошланғич тилдаги дастурда хатолар бўлса, у ҳолда хатолар учраган сатр ва хатолик типи ҳакида маълумот хабар беради.
Компилятор деб бошланғич тилдаги дастурни машина кодларига ўгирувчи транслятор тушунилади. Компилятор томонидан ҳосил қилинган дастур объектли код деб аталади. Аксарият ҳолларда объектли код бевосита машинада бажариш учун яроқли бўлмайди. Бунинг сабаби шундаки, биринчидан барча дастурлаш тилларининг компиляторлари, амалиётда кўп учрайдиган дастурлаш масалаларини ҳал қилиш учун мўлжалланган қисм дастурлар тўплами (қисм дастурларнинг тизимли кутубхонаси) билан бирга тақдим қилинади. Ушбу қисм дастурлар ўз зиммасига киритиш-чиқаришни ташкил этиш, математик ва бошқа кенг тарқалган функцияларни амалга оширишни олади. Иккинчидан, фойдаланувчининг ўзи ҳам шахсий ёки бошқа қисм дастурлар тўпламига эга бўлиши ёки ишлаб чиқилаётган дастурий восита алоҳида компиляция қилинадиган бир неча дастурий файллардан ташкил топиши мумкин. Шу сабабли агар дастурда тизимли кутубхонага тегишли қисм дастурга ёки бошқа дастурий файлдаги қисм дастурга мурожаат бўлса, бундай мурожаатлар объектли кодни ҳосил қилиш даврида тўлиқ аниқланган бўлмайди. Чунки қисм дастурни чақириш учун бу қисм дастурнинг кириш нуқтаси адресини билиш керак, қисм дастур бошқа файлда бўлганлиги, баъзи ҳолларда хаттоки ҳали мавжуд эмаслиги туфайли, объектли кодни хосил қилиш пайтида ташқи қисм дастурнинг кириш нуқтасини аниқлашнинг иложи йўқ. Бу муаммо йиғиш жараёнида ҳал этилади. Йиғиш жараёнида бир қанча ўзаро боғланган объектли код файллари ягона бажариладиган файлга бирлаштирилади. Бу статик боғлаш дейилади. Ушбу ишни бажарувчи дастур йиғувчи (компоновщик) ёки боғловчи (линкер) дейилади. Статик боғлашдан ташқари ҳозирда динамик боглаш кенг қўлланилади. Динамик боғланувчи файлларнинг ёрқин мисоли бу Windowsнинг DLL файлларидир. Динамик боғлашнинг статик боғлашдан фарқи шундаки, бошқа дастурий файлдаги қисм дастурларнинг кириш нуқтаси асосий бажарилувчи файл хотирага юкланиб, бошқарув узатилганда аниқланади.