Muhammad Sulaymon Abdulloh al-Ashqor
“Zubdat ul-tafsir min fatx il-qodir” nomli kitobida
shunday yozgan: “Qurtubiy o
ʻz tafsirlarida suralar avvalida kelayotgan harflar Qurʼon ichidagi
Allohning sirri. Bundan nimani iroda qilganini Allohning O
ʻzi biladi deb aytdilar. Va yana
aytdilarki, ulamolardan ko
ʻplari bu harflar haqqida bahs olib bordilar. Ular maʼnosi uzik harflar
haqqida so
ʻzlashni yaxshi koʻramiz va koshki u harflar zamiridagi foydalarga va ulardan chiqib
kelayotgan ma
ʼnolarga ega boʻlsak”dedilar. Ulamolardan baʼzilari aytdilarki, bu harflar hijoyi
harflarga ishoradir. Arablar Qur
ʼonga nisbatan beodoblik bilan bu bizning soʻzlarimizga bino
qilingan harflardan hosil bo
ʻlgan oddiy sheʼr deganlarida Alloh ularga bildirib qoʻydiki: Alif, lam,
mim. Sizlar ham qo
ʻllaringizdan kelsa biror oyat tuzinglarchi!? Toki ularning biror oyat tuzishdan
ojiz ekanliklari o
ʻzlarining zararlariga hujjat boʻlishlikda taʼsirliroq boʻlsin. Chunki u harflar ham
arab kalomidan tashqarida emas edi.
Sayyid Mahmud Taroziy Oltinxon To
ʻra:
Bu harflarga jumhuri ulamo ma
ʼno bermaydurlar,
balki “Alloh a
ʼlamu bimurodahu” deb ketarlar. Chunki bu harflar asrori Qurʼoniyadindur va Alloh
taolo o
ʻz asrorin oʻzi yaxshiroq bilur”
Do'stlaringiz bilan baham: